Ανθρωποφαγία

Δημήτρης Δανίκας

Αφού ο Αρβανιτόπουλος επέλεξε να εφορμήσει, μετωπικά, εναντίον  διοικητικών υπαλλήλων  των Πανεπιστημιακών  ιδρυμάτων έπρεπε να  προσκομίσει  δύο πολεμοφόδια σ΄αυτόν τον  πόλεμο μέχρις εσχάτων.  Πρώτα  το ονοματολόγιο  όλων  των  «μετακινούμενων».  Έκαστος  εξ αυτών  παρέα με τον βουλευτή  και υπουργό που  τον διόρισαν. Από  τα παράθυρα, τις χαραμάδες και τους  φεγγίτες. Να  προσκομίσει,  δηλαδή, τα  ονόματα  των  ενόχων αυτής της άθλιας  κομματικής πελατείας.  Αυτός διόρισε  τον  τάδε, ο άλλος  την δείνα και πάει λέγοντας. Σωστό;

Όμως   δεν το   έκανε.  Ο λόγος  ένας και αυτονόητος.  Φοβήθηκε. Επειδή  έτσι  θα  τίναζε στον  αέρα  την συνοχή του  δικού του  κόμματος. Επειδή θα έβλεπε πόρτα.  Επειδή κινδύνευε  η  γαλαζοπράσινη  κυβερνητική  συμμαχία Ως   εκ τούτου  ουδείς πολίτης  καταλαβαίνει τι  ακριβώς συμβαίνει. Ποιο  το πρόβλημα, ποιος  ο ένοχος, ποιος ο ακατάλληλος και ποιος ο ρουσφετολόγος. Με αλλα  λόγια ο  Αρβανιτόπουλος  χάνει το  δίκιο του, Το θυσιάζει στον βωμό της κομματικής  «αλληλεγγύης».  Επομένως και ο ίδιος  συνένοχος. Θέλεις ν΄ αλλάξεις  δραστικά  τα πράγματα;  Απόδειξη!

Το  δεύτερο που έπρεπε  να  κάνει  ήταν  να προσκομίσει ένα πλήρες  σχέδιο αναδιοργάνωσης, εκσυγχρονισμού και μεταρρύθμισης.  Της Παιδείας.  Από  την  πρώτη   τάξη του Δημοτικού  μέχρι  το  τελευταίο έτος  της Τριτοβάθμιας  εκπαίδευσης. Να τ΄ αλλάξει όλα.  Αντιγράφοντας και  ενσωματώνοντας  στην ελληνική,  Μπανανία, την εκπαιδευτική λειτουργία  κάποιας ευρωπαικής  χώρας.  Ας πούμε, της πρωταθλήτριας, Φιλανδίας.

Έτσι ώστε σε κάποιο  εύλογο   χρονικό ορίζοντα  η  χώρα ν΄ απαλλαγεί από  τον δυνάστη του   Φροντιστήριου,  από την παπαγαλία και από  τα άχρηστα μαθήματα.  Δεν το έκανε.  Φοβήθηκε. Επειδή θα  τα βαζε   με  δεκάδες μικροσυμφέροντα. Επειδή θα  άνοιγε πολλά μέτωπα. Και ίσως επειδή  το  κυβερνητικό  κέντρο-το  κάθε κυβερνητικό κέντρο- έχει  υποβαθμίσει  την Παιδεία. Για τον απλούστατο λόγο ότι  ο αποκλειστικός παραγωγικός, προσανατολισμός της χώρας είναι  να γίνει ένα  τεράστιο   ξενοδοχείο και τα παιδιά μας   γκαρσόνια. Ποιος το  λέει αυτό;  Η  στατιστική του ΟΟΣΑ.  Που  ισχυρίζεται ότι  η Παιδεία στο  Ελλάντα κατρακύλησε από την   24η  στην 42η    θέση.  Καταλάβατε;

Η κατάληξη  σκέτη «ανθρωποφαγία». Απ΄  εδώ  οι  ρουσφετοπροσλήψεις της κομματικής πελατείας.  Απ΄  εκεί ο πρύτανης Πελεγρίνης που παριστάνει  τον  ηθοποιό και   θεατρικό  σκηνοθέτη  εκθειάζοντας  την «ψ..» του Αγαμέμνονα. Από  την άλλη η ατολμία, η αμηχανία και  οι αυτοσχεδιασμοί του  υπουργού Παιδείας. Και στην μέση οι επερχόμενες   γενιές να καταλήγουν στα σαγώνια της Σκύλλας και της Χάρυβδης. Στην Ελλάδα ζεις δεν  υπάρχει ελπίς.  «Σκοτώνουν» τα παιδιά πριν ακόμα  μπουν στα σχολεία!