Του Άγγελου Στάγκου
Αντίθετα προς την εδραιωμένη στην Ελλάδα άποψη ότι για όλα φταίνε οι πολιτικοί, ο γράφων ήταν και είναι πάντα της γνώμης ότι μεγάλες ευθύνες έχει και η ελληνική κοινωνία γι’ αυτά που συμβαίνουν και κυρίως για την ασυναρτησία, την ασυδοσία και την έλλειψη στοιχειώδους λογικής που χαρακτηρίζουν κάθε πτυχή και κάθε τομέα της λειτουργίας της χώρας μας. Το πόσο φταίει η πολιτική τάξη και πόσο ευθύνεται η κοινωνία θα μπορούσε να είναι αντικείμενο αέναης συζήτησης χωρίς συμπέρασμα, αλλά είναι πάντως γεγονός ότι στη διαμόρφωση των κανόνων (ή την έλλειψή τους) της καθημερινότητας διακρίνεται καθαρά η μεγάλη συμβολή των «από κάτω». Ίσως, γιατί η λεγόμενη αστική τάξη ήταν διαχρονικά αδύναμη για να επιβάλει τους όρους που καθορίζουν ένα σύγχρονο δυτικό κράτος.
Η δυσάρεστη πραγματικότητα των καιρών όμως είναι ότι η σημερινή πολιτική τάξη κάνει ό,τι μπορεί για να αποδείξει ότι δεν έχει ούτε τη βούληση, ούτε την ικανότητα και μάλλον ούτε τη γνώση για να κατευθύνει τη χώρα και την κοινωνία προς την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία. Αντίθετα, αποδεικνύει συνεχώς ότι αδυνατεί να ξεφύγει από συνήθειες και πρακτικές που οδήγησαν στο χείλος της αβύσσου. Ακόμη περισσότερο, αντί να προσφέρει στην κοινωνία παραδείγματα προς μίμηση, προσφέρει παραδείγματα προς αποφυγή. Δυστυχώς, πέντε χρόνια κρίσης δεν έχουν διδάξει τίποτα στο πολιτικό προσωπικό της χώρας...
Τα πράγματα μιλούν μόνα τους. Τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση μοιράστηκαν μεταξύ τους ακόμη και τους διορισμούς των επικεφαλής του Εθνικού Θεάτρου, του φεστιβάλ Αθηνών και του ΚΘΒΕ, στο πλαίσιο της «συμφωνίας» 4:2:1 στη στελέχωση θέσεων του κρατικού μηχανισμού, ενώ αποτελούν καθημερινό φαινόμενο οι τοποθετήσεις προσώπων εδώ και εκεί χωρίς ίχνος αξιοκρατίας. Τα κόμματα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» δεν προσπάθησαν καν να συμφωνήσουν σε ένα κοινό αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, εξευτελίζοντας κυριολεκτικά όλο το θέμα. Βουλευτές όπως η κ. Σοφία Βούλτεψη, η κ. Ραχήλ Μακρή, ο κ. Α. Γεροντόπουλος θεωρούν ότι είναι υπεράνω του ελέγχου που διέταξε ο πρόεδρος της Βουλής για να μην οπλοφορούν οι βουλευτές μέσα στο κοινοβούλιο.
Άλλοι βουλευτές, από διάφορα κόμματα (για τους Χρυσαυγίτες δεν το συζητάμε γιατί είναι στόχος τους η υποβάθμιση της Βουλής) βάζουν τα δυνατά τους όποτε τους δίδεται η ευκαιρία για να υπονομεύσουν τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς. Ο Αλ. Τσίπρας ευλογεί πλέον ανοιχτά την κατάλυση του νόμου και της τάξης στην Κερατέα και τις Σκουριές, απειλώντας μάλιστα ότι θα απελευθερώσει από τη φυλακή εκείνους που συμμετείχαν στα επεισόδια και στη θέση τους θα βάλει άλλους, όταν έλθει στην εξουσία. Την ίδια στιγμή που βουλευτής του κόμματός του αποκαλεί «μπάτσους» τους αστυνομικούς!
Όλα αυτά δεν δείχνουν μόνο το επίπεδο της πολιτικής τάξης. Άλλωστε, από την πρώτη στιγμή είχε προβλεφθεί ότι η σημερινή Βουλή θα ήταν πολύ χειρότερη από προηγούμενες. Δείχνει κυρίως ότι η σημερινή πολιτική τάξη δεν μπορεί να καθοδηγήσει την κοινωνία, αλλά ούτε και να υπερασπισθεί τον εαυτό της ή το σύστημα που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί και υπηρετεί. Κρίμα.
Αντίθετα προς την εδραιωμένη στην Ελλάδα άποψη ότι για όλα φταίνε οι πολιτικοί, ο γράφων ήταν και είναι πάντα της γνώμης ότι μεγάλες ευθύνες έχει και η ελληνική κοινωνία γι’ αυτά που συμβαίνουν και κυρίως για την ασυναρτησία, την ασυδοσία και την έλλειψη στοιχειώδους λογικής που χαρακτηρίζουν κάθε πτυχή και κάθε τομέα της λειτουργίας της χώρας μας. Το πόσο φταίει η πολιτική τάξη και πόσο ευθύνεται η κοινωνία θα μπορούσε να είναι αντικείμενο αέναης συζήτησης χωρίς συμπέρασμα, αλλά είναι πάντως γεγονός ότι στη διαμόρφωση των κανόνων (ή την έλλειψή τους) της καθημερινότητας διακρίνεται καθαρά η μεγάλη συμβολή των «από κάτω». Ίσως, γιατί η λεγόμενη αστική τάξη ήταν διαχρονικά αδύναμη για να επιβάλει τους όρους που καθορίζουν ένα σύγχρονο δυτικό κράτος.
Η δυσάρεστη πραγματικότητα των καιρών όμως είναι ότι η σημερινή πολιτική τάξη κάνει ό,τι μπορεί για να αποδείξει ότι δεν έχει ούτε τη βούληση, ούτε την ικανότητα και μάλλον ούτε τη γνώση για να κατευθύνει τη χώρα και την κοινωνία προς την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία. Αντίθετα, αποδεικνύει συνεχώς ότι αδυνατεί να ξεφύγει από συνήθειες και πρακτικές που οδήγησαν στο χείλος της αβύσσου. Ακόμη περισσότερο, αντί να προσφέρει στην κοινωνία παραδείγματα προς μίμηση, προσφέρει παραδείγματα προς αποφυγή. Δυστυχώς, πέντε χρόνια κρίσης δεν έχουν διδάξει τίποτα στο πολιτικό προσωπικό της χώρας...
Τα πράγματα μιλούν μόνα τους. Τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση μοιράστηκαν μεταξύ τους ακόμη και τους διορισμούς των επικεφαλής του Εθνικού Θεάτρου, του φεστιβάλ Αθηνών και του ΚΘΒΕ, στο πλαίσιο της «συμφωνίας» 4:2:1 στη στελέχωση θέσεων του κρατικού μηχανισμού, ενώ αποτελούν καθημερινό φαινόμενο οι τοποθετήσεις προσώπων εδώ και εκεί χωρίς ίχνος αξιοκρατίας. Τα κόμματα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» δεν προσπάθησαν καν να συμφωνήσουν σε ένα κοινό αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, εξευτελίζοντας κυριολεκτικά όλο το θέμα. Βουλευτές όπως η κ. Σοφία Βούλτεψη, η κ. Ραχήλ Μακρή, ο κ. Α. Γεροντόπουλος θεωρούν ότι είναι υπεράνω του ελέγχου που διέταξε ο πρόεδρος της Βουλής για να μην οπλοφορούν οι βουλευτές μέσα στο κοινοβούλιο.
Άλλοι βουλευτές, από διάφορα κόμματα (για τους Χρυσαυγίτες δεν το συζητάμε γιατί είναι στόχος τους η υποβάθμιση της Βουλής) βάζουν τα δυνατά τους όποτε τους δίδεται η ευκαιρία για να υπονομεύσουν τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς. Ο Αλ. Τσίπρας ευλογεί πλέον ανοιχτά την κατάλυση του νόμου και της τάξης στην Κερατέα και τις Σκουριές, απειλώντας μάλιστα ότι θα απελευθερώσει από τη φυλακή εκείνους που συμμετείχαν στα επεισόδια και στη θέση τους θα βάλει άλλους, όταν έλθει στην εξουσία. Την ίδια στιγμή που βουλευτής του κόμματός του αποκαλεί «μπάτσους» τους αστυνομικούς!
Όλα αυτά δεν δείχνουν μόνο το επίπεδο της πολιτικής τάξης. Άλλωστε, από την πρώτη στιγμή είχε προβλεφθεί ότι η σημερινή Βουλή θα ήταν πολύ χειρότερη από προηγούμενες. Δείχνει κυρίως ότι η σημερινή πολιτική τάξη δεν μπορεί να καθοδηγήσει την κοινωνία, αλλά ούτε και να υπερασπισθεί τον εαυτό της ή το σύστημα που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί και υπηρετεί. Κρίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου