Αυτοκτονίες

Δημήτρης Δανίκας

Αν είναι ποτέ δυνατόν! Μια χώρα,  όπως η Ουκρανία, τόσο πλούσια σε πρώτες ύλες να έχει καταλήξει το πτυελοδοχείο και το νεκροταφείο της γηραιάς ηπείρου. Και τι δεν παράγει! Σχεδόν τα πάντα. Πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ξυλεία και πολλά άλλα. Άσε που θεωρείται ο σιτοβολώνας της Ευρώπης. Φανταστείτε ρεκόρ μοναδικό, ότι στην διάρκεια της πολυτάραχης ύπαρξης του «υπαρκτού σοσιαλισμού» τροφοδοτούσε με στάρι όλες τις πόλεις και τα χωριά της μακαρίτισσας της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν καλή η σοδειά; Έτρωγαν ψωμάκι οι σύντροφοι. Δεν ήταν;  Έμεναν νηστικοί. Άντε στην καλύτερη περίπτωση να τους τροφοδοτούσε η Αμερική.

Μπροστά σε αυτό το καθημερινό βάσανο και μπροστά σε αυτόν τον απίστευτο αριθμό θυμάτων, το επίπεδο της Ψωροκώσταινας, του Μνημονίου και της Τρόικας, φαντάζει επίγειος παράδεισος. Τουτέστιν υπάρχουν και χειρότερα. Απείρως χειρότερα.

Τα συμπεράσματα πολλά. Πρώτα απ΄όλα, ξένες δυνάμεις με πράκτορες και εντεταλμένους Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, πυροδοτούν αντιπαραθέσεις και αναμοχλεύουν πάθη. Η Ουκρανία πεδίο «πολεμικών» αναμετρήσεων για την μετατροπή της χώρας σε αποικία.

Δεύτερο το επίπεδο του αυτόχθονου  πολιτικού είναι διάτρητο και διακορευμένο. Ο εχθρός είναι εσωτερικός. Άπαντες αντί να επιλέξουν μια εθνική, ανεξάρτητη πολιτική, συστοιχίζονται πίσω από κάποια ξένη δύναμη. Όπως μ΄εμάς από την επανάσταση του ΄21 και μετά. Οι αγγλόφιλοι, οι γαλλόφιλοι, οι ρωσόφιλοι. Βρε παιδιά υπάρχει κάποιος αληθινός  Έλληνας; Ούτε μισός!

Τρίτο η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας ονειρεύεται  λαγούς με πετραχήλια. Α, σου λέει, με την Ευρωπαϊκή  Ένωση θα γίνουμε Γερμανοί. Στην χειρότερη περίπτωση Γάλλοι. Α, σου λένε οι άλλοι, οι αντίπαλοι. Να κολλήσουμε στην Ρωσία ώστε να θωρακιστούμε με την πυγμή του Πούτιν. Μια τεράστια χώρα χωρισμένη σε δύο εχθρικά στρατόπεδα. Kill, Kill, Kill!

Επομένως ο υποκειμενικός, ο ανθρώπινος παράγοντας, είναι ικανός να εκμηδενίσει όλα τα παραγωγικά πλεονεκτήματα. Γεγονός που σε μικρογραφία συμβαίνει και στην Ελλάδα. Κοιτάξτε τι ακριβώς  συμβαίνει με τους αγρότες και τον πρωτογενή τομέα. Εκεί όπου η Ελλάδα διαθέτει το μέγιστο πλεονέκτημα κλιματολογικών συνθηκών. Κι όμως. Η παραγωγή δεν επαρκεί να ικανοποιήσει τις στοιχειώδεις ανάγκες όλων των Ελλήνων πολιτών. Κοιτάξτε τι συμβαίνει με την ελληνική βιομηχανία. Που με το διπλάσιο κόστος ενέργειας η ντόπια παραγωγή βγαίνει νοκ άουτ από τον διεθνή ανταγωνισμό.

Μεθερμηνευόμενα όλα αυτά καταλήγουν σε μια απλή, έως απλοϊκή διαπίστωση. Ενώ η Φύση μας έχει προικίσει. Ενώ ας πούμε ο Θεούλης μας έχει ευλογήσει. Ενώ θα μπορούσαμε να είχαμε καθιερωθεί ως η «Γερμανία» της διατροφής, ενώ τα θεμέλια έχουν τοποθετηθεί και οι πυλώνες ανάπτυξης είναι εκεί, εμείς, με καθοδηγητές και  αρχηγούς τους κυβερνητικούς πολιτικούς, βγάζουμε τα μάτια μας καταστρέφοντας τις πηγές μας.

Αυτοκτονούν μαζικά οι Ουκρανοί. Αυτοκτονούμε κι εμείς. Λαοί και πολιτικοί μα IQ  και συνείδηση μπιφτεκιού ο πιο εύκολος μεζές για τους καρχαρίες της γης.