Ταβανόβουρτσες

Δημήτρης Δανίκας 

Από χτεσινό  πρωινάδικο.   Άκουσα, λοιπόν,  από τον λαλίστατο Βασίλη Οικονόμου  της ΔΗΜ. ΑΡ , ότι το  εγχώριο μαύρο   χρήμα είναι της τάξεως του  40%  σε  σχέση με το ΑΕΠ. Τουτέστιν  ετησίως  σουλατσάρουν ελευθέρως και υπογείως   εβδομήντα δισεκατομμύρια! 

Άκουσα  επίσης  ότι  αν  οι  κρατικοί  μηχανσμοί  τσακώνανε στα πράσσα    τα μισά απ  αυτά  τα   billions ε τότε η ελληνική οικονομία  θα πορευότανε με το κεφάλι  ψηλά προς την έξοδο από την κρίση.

Άκουσα  ακόμα ότι ο μέσος   ευρωπαικός  όρος διαφυγής του μαύρου  χρήματος είναι  της τάξεως του 10 το πολύ 15%.  Εν  Ελλάδι  υπερδιπλάσιος.

Και τέλος άκουσα από τον ίδιο Βασίλη Οικονόμου ότι οι  λαμογιές   νυχτερινών  κέντρων και  εστιατοταβερναραίων  είναι    φραγκοδίφραγκα.  Επειδή,  λέει, ακόμα να   ελεγχθεί  η λίστα  Λαγκάρντ.  Ακόμα  να βγάλουν άκρη με την λίστα του Λουξεμβούργου. Και  ακόμα  να «κατατομήσουν»  αρκετούς από τους  15. 000 ιδιοκτήτες  Offshore εταιριών!

Θαυμάσια! Τίποτα  απ όλα αυτά δεν  αμφισβητώ. Υποκλίνομαι στην ακρίβεια των  στοιχείων  του εκπροσώπου της Δημοκρατικής Αριστεράς. Όμως:

Όσο   το κόμμα  του  συγκυβερνούσε  την  Ψωροκώσταινα παρέα με τους Αντωνοβαγγέληδες, όλα  αυτά τα έκανε γαργάρα.

Γιατί, αγαπητέ μου,  δεν τα βροντήξατε;  Γιατί   δεν τους καταγγείλατε; Γιατί  τον έρμο  τον  φτωχό   δεν τον προφυλάξατε; Γιατί  τους καλύψατε; Γιατί  από τους μεγαλοφοροφυγάδες  δεν τα πήρατε;

Άκρα του  τάφου  σιωπή.  Ο λόγος ένας και μοναδικός. Μεταμορφώσεις. Τι έχεις  Γιάννη;  Τι είχα  πάντα. Το  ίδιο  συμβαίνει από  τη μία  ως την άλλη άκρη του  πολιτικού προσωπικού. Ως αντιπολίτευση  λάβρος ο Σαμαράς εναντίον Μνημονίου και υπέρ Ζαππείου. Ως  κυβέρνηση λάβρος ο  Σαμαράς υπέρ Μνημονίου και   Τρόικας.

Το  ίδιο και  με τους αριστερούληδες. Όπως ο μπάρμπα  Φώτης Κουβέλης. Αφού πρώτα  τα υπέγραψε τώρα τον Γολγοθά του λαού ανακάλυψε. Τη μια στιγμή απ΄ εδώ. Την άλλη απ΄  εκεί.  Αίλουροι.  Φιλοτομαριστές. Καιροσκόποι.

Αφού  σου λέει κατρακυλάνε τα  ποσοστά μας και κινδυνεύουμε  να χάσουμε τις  βουλευτικές καρέκλες μας μαζί με  τα προνόμιά μας  ε τότε κάτω το Μνημόνιο   ζήτω η  Αριστερά!

Και μετά  απορούν. Με τα γιαουρτώματα. Με  τα  σάπια  ζαρζαβατικά.  Με  τις μούντζες. Με τις «ακραίες» λαϊκές συμπεριφορές. Με την άνοδο των  Χρυσαυγιτών. Με  την  πλήρη ανυποληψία των πολιτικών.

Λάθος  αγαπητέ μου. Μην  απορείς  για όλα  αυτά. Να κάνεις τον σταυρό σου.  Παρέα με  όλο  το συνάφι  των επαγγελματιών οπορτουνιστών. Που ακόμα και τώρα, μέσα σ αυτή  την γιγαντιαία  ανθρωπιστική κρίση, οι μελλοθάνατοι  εξακολουθούν να υπομένουν και να περιμένουν. Που  δηλαδή όλοι  οι  νομοταγείς   φορολογούμενοι πολίτες δεν έχουν αρπάξει ταβανόβουρτσες και  δεν έχουν κάνει έφοδο να  ξεβρομίσει ο τόπος. Το  συμπέρασμα απλό. Το  θράσος των  πολιτικών αποτέλεσμα της υποταγής των υποζύγιων και  των «ιθαγενών»!