Γράφει: Ιωάννα Χαρμπέα
Μη μπαίνεις στον κόσμο των ονείρων σου με αντικλείδι, μη μπαίνεις σαν κλέφτης, μην γίνεσαι κλέφτης ονείρων, διεκδίκησέ τα , κάνε τα δικά σου …ιδιοκτησία σου και βάλε μέσα εκείνους που θες και μόνο! Τότε μόνο θα είσαι ευτυχισμένος! Η γοητεία του παραμυθιού βρίσκεται στον τρόπο που εκείνο αποκαλύπτει την εσωτερική μας φύση, με τις άπειρες ηθικές, ψυχικές και πνευματικές της δυνατότητες. Είναι η αναζήτηση για το νόημα της ζωής. Η υπόθεση είναι διάφορες παραλλαγές του τρόπου με τον οποίο ο ήρωας ή η ηρωίδα αντιμετωπίζουν μεγάλες δυνάμεις. Οι δοκιμασίες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη του ατόμου, μέχρι να πετύχει την προσωπική του ολοκλήρωση και μετά την οριστική του πραγμάτωση μέσα στην ένωση. Τα παραμύθια που μεγαλώσαμε μαζί τους μας βάζουν σε ένα κόσμο φανταστικό, ονειρικό, μαγικό, μας κάνουν ένα με τον ήρωα ή την ηρωίδα, μας γεμίζουν με εικόνες και χρώματα και μας ταξιδεύουν σε τόπους μυστικούς, μαγικούς, που για να τους ανακαλύψουμε χρειαζόμαστε το μαγικό ραβδάκι.
Και αν έχεις χάσει το δρόμο για το μονοπάτι των ονείρων, μην στέκεσαι και περιμένεις για το όνειρο, ψάξε να το βρεις! Προχώρα το δρόμο σου κοιτάζοντας δεξιά και αριστερά, μήπως βρίσκεται κάπου κοντά σου και δεν το βλέπεις! Και αν πάλι όχι, συνέχισε πάλι, ανηφόρισε κατηφόρισε, πέρνα από σκληροτράχηλους δρόμους, και δεν πειράζει ας τσαλαβουτήσεις και σε λακκούβες. Ο σκοπός σου πρέπει να είναι σταθερός, μη σε τρομάζουν οι δυσκολίες, μη σε αποκαρδιώνουν οι δύσκολοι δρόμοι, μη σε ταράζουν τα γεράκια που πετάνε απειλητικά πάνω σου, τα φίδια που σέρνονται στα πόδια σου και θέλουν να σε τυλίξουν. Μη σε θυμώνουν οι καρακάξες που αποθαρρύνουν με το δυνατό κράξιμο. Ο σκοπός σου ιερός, η καρδιά σου παθιασμένη να πετύχει. Το όνειρό σου ανήκει, αυτό είναι βέβαιο. Είναι εύκολο να ονειρευτείς κλείνοντας τα βλέφαρά σου, είναι όμως δύσκολο να ζήσεις το όνειρο, να μεταφερθείς στην παραμυθένια χώρα που ονειρεύεσαι! Στη χώρα που ο κακός λύκος πεθαίνει, που η Σταχτοπούτα γίνεται βασίλισσα, που ο βάτραχος γίνεται πρίγκιπας.
Το οχυρό της ασφάλειάς σου είναι τα όνειρά σου! Εκεί χτίζεις παλάτια και εξασφαλίζεις πάντα το όμορφο τέλος. Όταν όλα σε θυμώνουν, σε πεισμώνουν , σε αγανακτούν… μην εξοργίζεσαι… κάνε τη ζωή σου σαν ένα παραμύθι όπου θα διώξεις τους δράκους , τους λύκους και όλα τα κακοποιά στοιχεία που σε φθείρουν, σε αποδιοργανώνουν, σε αποσυντονίζουν έτσι θα έχεις ευχάριστες μέρες! Είναι ανώφελο να μαραζώνεις για δεδομένες καταστάσεις.. ξύπνα το πρωί και συνέχισε να ζεις ότι ονειρεύτηκες… πράγματα που δεν αλλάζουν μη σε αγχώνουν. Δέξου ότι δεν μπορεί να αλλάξει στη ζωή και ζήσε μαζί του, παράσυρε το και αυτό στο χορό των ονείρων σου… τα βήματά σου αργά και σταθερά θα σε οδηγήσουν στην πολυπόθητη ευτυχία. Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι! Και εσύ που ψάχνεις το κουκί και το ρεβίθι στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε, φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι γιατί χανόμαστε! Γιατί, όπως είπε και ο Οδυσσέας Ελύτης, και αν δεν βρεις την Άνοιξη την φτιάχνεις μόνος σου! «……και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα»
Κόκκινη κλωστή δεμένη,Παλιότερα οι άνθρωποι ζούσαν με τα παραμύθια, ήταν τρόπος ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Τα μικρά παιδιά μαζεύονταν γύρω από τη γιαγιά και άκουγαν έκπληκτα και μαγεμένα τα παραμύθια που τους αφηγούνταν, η φαντασία τους ζωντάνευε, ο διαχωρισμός του καλού και τους κακού τους έκανε ηθικούς και τίμιους, η απλότητα και η καλοσύνη συναισθηματικούς ανθρώπους. Η ζωή ήταν απλή, φάνταζε και κυλούσε παραμυθένια.
Στην ανέμη τυλιγμένη,
Δώσ’ της κλότσο να γυρίσει
Παραμύθι ν’ αρχινήσει…
Και μετά ήρθε η εξέλιξη, οι άνθρωποι βρήκαν τόσα μέσα να
επικοινωνούν αλλά στην ουσία απομακρύνθηκαν μεταξύ τους! Το DVD, ή
βίντεο στο ιντερνέτ αντικατέστησαν τη ζεστή, βαθιά φωνή της γιαγιάς και
το παιδί δε ρωτάει , δεν έχει απορίες, βλέπει πλέον τους ήρωες των
παραμυθιών. Αυτά για τους μικρούς μας φίλους , τι γίνεται όμως που
ειδικά στις μέρες μας ακόμα και οι μεγάλοι επιζητούν ένα παραμύθι να
πιαστούν, επιζητούν την απλότητα της ζωής που χάθηκε! Ανεπιστρεπτί ίσως,
ποιος ξέρει;
Όταν το παραμύθι γίνει πραγματικότητα και εσύ περπατάς στους δρόμους των ονείρων σου, μη σκορπάς τα δάκρυα ευτυχίας στους ζαχαρένιους δρόμους της χαράς σου, γιατί μπορεί να λιώσουν.
Το θέμα είναι πώς θα μπεις στον κόσμο που ονειρεύεσαι, πώς θα γίνεις ο
ήρωας του παραμυθιού , πώς θα ζήσεις το δικό σου παραμύθι… πώς θα
γίνεις η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, ο Ρομπέν των δασών ο μικρός
πρίγκιπας- απόδραση από την καθημερινότητα μέσα από τη φαντασία!
Η κουβαρίστρα της ζωής σου να ξετυλίγεται σαν παραμύθι, αυτή
να είναι η ευχή σου και η επιδίωξή σου. Τα παραμύθια θέλουν πάντα να
έχουν όμορφο τέλος, γι αυτό λέγονται και παραμύθια. Τόλμησε, λοιπόν, να
μπεις σε έναν ονειρικό κόσμο… άνοιξε την κλειδωμένη πόρτα του!Μη μπαίνεις στον κόσμο των ονείρων σου με αντικλείδι, μη μπαίνεις σαν κλέφτης, μην γίνεσαι κλέφτης ονείρων, διεκδίκησέ τα , κάνε τα δικά σου …ιδιοκτησία σου και βάλε μέσα εκείνους που θες και μόνο! Τότε μόνο θα είσαι ευτυχισμένος! Η γοητεία του παραμυθιού βρίσκεται στον τρόπο που εκείνο αποκαλύπτει την εσωτερική μας φύση, με τις άπειρες ηθικές, ψυχικές και πνευματικές της δυνατότητες. Είναι η αναζήτηση για το νόημα της ζωής. Η υπόθεση είναι διάφορες παραλλαγές του τρόπου με τον οποίο ο ήρωας ή η ηρωίδα αντιμετωπίζουν μεγάλες δυνάμεις. Οι δοκιμασίες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη του ατόμου, μέχρι να πετύχει την προσωπική του ολοκλήρωση και μετά την οριστική του πραγμάτωση μέσα στην ένωση. Τα παραμύθια που μεγαλώσαμε μαζί τους μας βάζουν σε ένα κόσμο φανταστικό, ονειρικό, μαγικό, μας κάνουν ένα με τον ήρωα ή την ηρωίδα, μας γεμίζουν με εικόνες και χρώματα και μας ταξιδεύουν σε τόπους μυστικούς, μαγικούς, που για να τους ανακαλύψουμε χρειαζόμαστε το μαγικό ραβδάκι.
Και αν έχεις χάσει το δρόμο για το μονοπάτι των ονείρων, μην στέκεσαι και περιμένεις για το όνειρο, ψάξε να το βρεις! Προχώρα το δρόμο σου κοιτάζοντας δεξιά και αριστερά, μήπως βρίσκεται κάπου κοντά σου και δεν το βλέπεις! Και αν πάλι όχι, συνέχισε πάλι, ανηφόρισε κατηφόρισε, πέρνα από σκληροτράχηλους δρόμους, και δεν πειράζει ας τσαλαβουτήσεις και σε λακκούβες. Ο σκοπός σου πρέπει να είναι σταθερός, μη σε τρομάζουν οι δυσκολίες, μη σε αποκαρδιώνουν οι δύσκολοι δρόμοι, μη σε ταράζουν τα γεράκια που πετάνε απειλητικά πάνω σου, τα φίδια που σέρνονται στα πόδια σου και θέλουν να σε τυλίξουν. Μη σε θυμώνουν οι καρακάξες που αποθαρρύνουν με το δυνατό κράξιμο. Ο σκοπός σου ιερός, η καρδιά σου παθιασμένη να πετύχει. Το όνειρό σου ανήκει, αυτό είναι βέβαιο. Είναι εύκολο να ονειρευτείς κλείνοντας τα βλέφαρά σου, είναι όμως δύσκολο να ζήσεις το όνειρο, να μεταφερθείς στην παραμυθένια χώρα που ονειρεύεσαι! Στη χώρα που ο κακός λύκος πεθαίνει, που η Σταχτοπούτα γίνεται βασίλισσα, που ο βάτραχος γίνεται πρίγκιπας.
Το οχυρό της ασφάλειάς σου είναι τα όνειρά σου! Εκεί χτίζεις παλάτια και εξασφαλίζεις πάντα το όμορφο τέλος. Όταν όλα σε θυμώνουν, σε πεισμώνουν , σε αγανακτούν… μην εξοργίζεσαι… κάνε τη ζωή σου σαν ένα παραμύθι όπου θα διώξεις τους δράκους , τους λύκους και όλα τα κακοποιά στοιχεία που σε φθείρουν, σε αποδιοργανώνουν, σε αποσυντονίζουν έτσι θα έχεις ευχάριστες μέρες! Είναι ανώφελο να μαραζώνεις για δεδομένες καταστάσεις.. ξύπνα το πρωί και συνέχισε να ζεις ότι ονειρεύτηκες… πράγματα που δεν αλλάζουν μη σε αγχώνουν. Δέξου ότι δεν μπορεί να αλλάξει στη ζωή και ζήσε μαζί του, παράσυρε το και αυτό στο χορό των ονείρων σου… τα βήματά σου αργά και σταθερά θα σε οδηγήσουν στην πολυπόθητη ευτυχία. Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι! Και εσύ που ψάχνεις το κουκί και το ρεβίθι στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε, φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι γιατί χανόμαστε! Γιατί, όπως είπε και ο Οδυσσέας Ελύτης, και αν δεν βρεις την Άνοιξη την φτιάχνεις μόνος σου! «……και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου