Γράφει: Ιωάννα Χαρμπέα
Κάποτε ήταν δύο φίλοι, ήταν όντως πραγματικοί
φίλοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μαζί, τους ένωναν πολλά πράγματα ήταν
όμως τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Ο ένας ήταν δυνατός, θαρραλέος,
ριψοκίνδυνος του άρεσε να εξερευνά , να ρωτάει , να μαθαίνει, να αναζητά
, να ταυτίζεται με το αβέβαιο…. Τίποτα δε θεωρούσε σταθερό, τίποτα δεν
ήταν δεδομένο για αυτόν και έψαχνε πάντα να βρει κάτι πέρα από αυτό που
αντίκριζε με την πρώτη ματιά…. Ήθελε αλλαγές , ήθελε ανανέωση, ήθελε
ποικιλία και ποιότητα στη ζωή του.
Ο άλλος φίλος ήταν συντηρητικός από τα γεννοφάσκια του, δεν του άρεσαν οι αλλαγές , τα καινούρια πράγματα, τα καινούρια μέρη , οι μετακινήσεις, οι πολλές και περίπλοκες σκέψεις. Και ποτέ μα ποτέ δεν έψαχνε για την αλήθεια, πίστευε ότι του έλεγαν . Η αλήθεια για αυτόν ήταν μια και μοναδική. Δεν ήταν παράξενος βολευόταν με ότι του πρόσφερε η ζωή , δεν τον ένοιαζε το παρακάτω και το παραπέρα, δεν άλλαζε το προσωπικό του στυλ, τον προσωπικό του χώρο , το αυτοκίνητο και δένονταν συναισθηματικά και σε υπερβολικό βαθμό με τα πράγματα και τους ανθρώπους…
Και εδώ τα τίθεται το εύλογο ερώτημα: Εμείς σε ποια κατηγορία να ενταχθούμε; Ωφελεί να είμαι υπόδειγμα συντηρητισμού ή αύρα ανανέωσης; Χωρίς την ανανέωση δεν επιτυγχάνεται η συντήρηση αλλά και όταν λείπει η καινοτομία πέφτουμε στην αποτελμάτωση. Το σίγουρο είναι όμως ότι η προσωπικότητα μας θα πρέπει να γέρνει υπέρ του μοντερνισμού και προοδευτισμού. Απαρχαιωμένες ιδέες συνεπάγονται συντηρητική συμπεριφορά που ίσως δεν εναρμονίζεται με τα σύγχρονα δεδομένα. Η αναθεώρηση ιδεών και απόψεων κρίνεται αναγκαία αν θέλουμε να ζούμε στην εποχή μας , να ζούμε στο τώρα! Μη μένεις στα παλιά, προχώρα μπροστά και τα τριαντάφυλλα ξέρουν ότι θα μαραθούν αλλά ανθίζουν!
Με το πέρασμα των χρόνων οι κοινωνίες αλλάζουν , μεταβάλλονται, θεσμοί τροποποιούνται και μεταλλάσσονται χρονικά και τοπικά. Ο έξυπνος άνθρωπος ξέρει να είναι ευλύγιστος στις μετατροπές τέτοιου είδους. Ξέρει να γυρίζει σελίδα στο βιβλίο της ζωής του. Όσο μένει στην ίδια σελίδα ποτέ δε θα μάθει το τέλος… θα μείνει μόνο στις υποθέσεις αυτού του τέλους εάν και εφόσον. Ποτέ δε θα μάθει αν το τέλος θα ήταν ευχάριστο ή δυσάρεστο. Ποτέ δε θα νικήσει στη ζωή. Ποτέ δε θα νικήσει τα πάθη και τους φόβους. Πάντα θα σέρνεται στο ψυχρό πάτωμα της άρνησης του. Μια άρνησης που θα τον κρατά καθηλωμένο πάντα στο ίδιο σημείο. Θα είναι καταδικασμένος να βλέπει τα πράγματα πάντα με το ίδιο μάτι και από μια οπτική γωνία.
Αναζήτησε το παραπέρα στη ζωή σου, αυτό που λες αόρατο, εκείνο που δε φαίνεται με την πρώτη ματιά, γιατί είναι κρυμμένο στα καλντερίμια του μυαλού. Έξυπνος δεν αυτός που βλέπει το τώρα, αλλά ο διορατικός που βλέπει και το μετά! Και μετά τι ;
Πάλεψε με τις ανησυχίες του μυαλού σου, δοκίμασε που ταιριάζει το κομμάτι του δικού σου εαυτού σε ποιο παζλ της κοινωνίας ανήκει, μπες εκεί όπου ταιριάζεις αλλά βγες αν νομίζεις κάποια στιγμή ότι ασφυκτιείς ή υπάρχει κενό γύρω σου και ψάξε αλλού! Μην εφησυχάζεις ποτέ στο παιχνίδι της ζωής και στο κυνήγι της αναζήτησης! Πώς θα βρεις τον κρυμμένο θησαυρό αν δεν ψάξεις; Ο κρυμμένος θησαυρός είναι ότι πιο πολύτιμο μπορούμε να βρούμε θα μας κάνει πλούσιους στην ψυχή και στην καρδιά , μας ηρεμεί και θα μας ολοκληρώσει σαν προσωπικότητες.
Μάθε να απαγκιστρώνεσαι από τα νοσηρά, τα επώδυνα, τα ψεύτικα, τα νωθρά και ψυχοφθόρα στοιχεία. Και ρίξε άγκυρα για άλλα… Γίνε ιστιοπλόος, μάθε να στέκεσαι όρθιος ανάμεσα στα κύματα, αγέρωχος στους ισχυρούς βοριάδες, δροσερός στον καυτό ήλιο μάθε να οδηγείς τη σανίδα στη στεριά και όχι πάνω σε βράχο. Και προπάντων μη διαβάζεις για χρόνια την ίδια σελίδα, τόλμησε να γυρίσεις σελίδα… τόλμησε να δεις τη συνέχεια… ξεφύλλιζε το βιβλίο της ζωής σου και δέξου το τέλος όποιo και να είναι!
Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω… μη σκέφτεσαι πράγματα που έγιναν και δεν αλλάζουν πια. Μη στέκεσαι λοιπόν για πολλή ώρα πάνω στη γέφυρα και κοιτάς τον ποταμό κάτω, κινδυνεύεις να ζαλιστείς και να πέσεις μέσα! Σήκωσε ψηλά το κεφάλι, προχώρα στη γέφυρα και φτάσε στην απέναντι όχθη του ποταμού, μάθε να γυρνάς σελίδα στη ζωή! Κάθε σελίδα και ένα καινούριο αύριο… Γράψε το δικό σου βιβλίο.
Ο άλλος φίλος ήταν συντηρητικός από τα γεννοφάσκια του, δεν του άρεσαν οι αλλαγές , τα καινούρια πράγματα, τα καινούρια μέρη , οι μετακινήσεις, οι πολλές και περίπλοκες σκέψεις. Και ποτέ μα ποτέ δεν έψαχνε για την αλήθεια, πίστευε ότι του έλεγαν . Η αλήθεια για αυτόν ήταν μια και μοναδική. Δεν ήταν παράξενος βολευόταν με ότι του πρόσφερε η ζωή , δεν τον ένοιαζε το παρακάτω και το παραπέρα, δεν άλλαζε το προσωπικό του στυλ, τον προσωπικό του χώρο , το αυτοκίνητο και δένονταν συναισθηματικά και σε υπερβολικό βαθμό με τα πράγματα και τους ανθρώπους…
Και εδώ τα τίθεται το εύλογο ερώτημα: Εμείς σε ποια κατηγορία να ενταχθούμε; Ωφελεί να είμαι υπόδειγμα συντηρητισμού ή αύρα ανανέωσης; Χωρίς την ανανέωση δεν επιτυγχάνεται η συντήρηση αλλά και όταν λείπει η καινοτομία πέφτουμε στην αποτελμάτωση. Το σίγουρο είναι όμως ότι η προσωπικότητα μας θα πρέπει να γέρνει υπέρ του μοντερνισμού και προοδευτισμού. Απαρχαιωμένες ιδέες συνεπάγονται συντηρητική συμπεριφορά που ίσως δεν εναρμονίζεται με τα σύγχρονα δεδομένα. Η αναθεώρηση ιδεών και απόψεων κρίνεται αναγκαία αν θέλουμε να ζούμε στην εποχή μας , να ζούμε στο τώρα! Μη μένεις στα παλιά, προχώρα μπροστά και τα τριαντάφυλλα ξέρουν ότι θα μαραθούν αλλά ανθίζουν!
Με το πέρασμα των χρόνων οι κοινωνίες αλλάζουν , μεταβάλλονται, θεσμοί τροποποιούνται και μεταλλάσσονται χρονικά και τοπικά. Ο έξυπνος άνθρωπος ξέρει να είναι ευλύγιστος στις μετατροπές τέτοιου είδους. Ξέρει να γυρίζει σελίδα στο βιβλίο της ζωής του. Όσο μένει στην ίδια σελίδα ποτέ δε θα μάθει το τέλος… θα μείνει μόνο στις υποθέσεις αυτού του τέλους εάν και εφόσον. Ποτέ δε θα μάθει αν το τέλος θα ήταν ευχάριστο ή δυσάρεστο. Ποτέ δε θα νικήσει στη ζωή. Ποτέ δε θα νικήσει τα πάθη και τους φόβους. Πάντα θα σέρνεται στο ψυχρό πάτωμα της άρνησης του. Μια άρνησης που θα τον κρατά καθηλωμένο πάντα στο ίδιο σημείο. Θα είναι καταδικασμένος να βλέπει τα πράγματα πάντα με το ίδιο μάτι και από μια οπτική γωνία.
Αναζήτησε το παραπέρα στη ζωή σου, αυτό που λες αόρατο, εκείνο που δε φαίνεται με την πρώτη ματιά, γιατί είναι κρυμμένο στα καλντερίμια του μυαλού. Έξυπνος δεν αυτός που βλέπει το τώρα, αλλά ο διορατικός που βλέπει και το μετά! Και μετά τι ;
Πάλεψε με τις ανησυχίες του μυαλού σου, δοκίμασε που ταιριάζει το κομμάτι του δικού σου εαυτού σε ποιο παζλ της κοινωνίας ανήκει, μπες εκεί όπου ταιριάζεις αλλά βγες αν νομίζεις κάποια στιγμή ότι ασφυκτιείς ή υπάρχει κενό γύρω σου και ψάξε αλλού! Μην εφησυχάζεις ποτέ στο παιχνίδι της ζωής και στο κυνήγι της αναζήτησης! Πώς θα βρεις τον κρυμμένο θησαυρό αν δεν ψάξεις; Ο κρυμμένος θησαυρός είναι ότι πιο πολύτιμο μπορούμε να βρούμε θα μας κάνει πλούσιους στην ψυχή και στην καρδιά , μας ηρεμεί και θα μας ολοκληρώσει σαν προσωπικότητες.
Μάθε να απαγκιστρώνεσαι από τα νοσηρά, τα επώδυνα, τα ψεύτικα, τα νωθρά και ψυχοφθόρα στοιχεία. Και ρίξε άγκυρα για άλλα… Γίνε ιστιοπλόος, μάθε να στέκεσαι όρθιος ανάμεσα στα κύματα, αγέρωχος στους ισχυρούς βοριάδες, δροσερός στον καυτό ήλιο μάθε να οδηγείς τη σανίδα στη στεριά και όχι πάνω σε βράχο. Και προπάντων μη διαβάζεις για χρόνια την ίδια σελίδα, τόλμησε να γυρίσεις σελίδα… τόλμησε να δεις τη συνέχεια… ξεφύλλιζε το βιβλίο της ζωής σου και δέξου το τέλος όποιo και να είναι!
Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω… μη σκέφτεσαι πράγματα που έγιναν και δεν αλλάζουν πια. Μη στέκεσαι λοιπόν για πολλή ώρα πάνω στη γέφυρα και κοιτάς τον ποταμό κάτω, κινδυνεύεις να ζαλιστείς και να πέσεις μέσα! Σήκωσε ψηλά το κεφάλι, προχώρα στη γέφυρα και φτάσε στην απέναντι όχθη του ποταμού, μάθε να γυρνάς σελίδα στη ζωή! Κάθε σελίδα και ένα καινούριο αύριο… Γράψε το δικό σου βιβλίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου