Ουδείς!

Δημήτρης Δανίκας

Το ουσιώδες δεν είναι συνήθως ορατό. Το λέω αυτό μετά από δύο γεγονότα που προέκυψαν από το εξωτερικό.

Το πρώτο από τον σκληρό Ολλανδό Γέρουν Ντάινσελμπλουμ. Το δεύτερο από κείμενο του Αλέξη Τσίπρα. Που φιλοξένησε η έγκυρη γερμανική «Handelsblatt».

Δηλαδή. Ο Ντάινσελμπλουμ ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στην ευρωζώνη. Όποια κυβέρνηση και να προκύψει στις 25 Ιανουαρίου. Πάει τέλειωσε. No Grexit. Πληρωμένη απάντηση στον Σαμαρά. Σαν να λέει «όλη αυτή η τρομολαγνεία ενορχηστρώθηκε για να μαζέψεις ψηφαλάκια. Από παντού».

Και δηλαδή ο Τσίπρας που ανάμεσα στ΄ άλλα γράφει τα εξής «Μας δώσατε περισσότερα απ ότι έπρεπε και απ΄ ότι είχαμε δικαίωμα να δεχθούμε» Τουτέστιν οι ελληνικές κυβερνήσεις σας κορόιδεψαν. Προφανώς για να εξυπηρετήσουν τους καταχρεωμένους κοτζαμπάσηδες!

Ακόμα γράφει ότι με όλα αυτά που έγιναν «οι έλληνες στράφηκαν εναντίον των γερμανών και οι γερμανοί εναντίον των ελλήνων». Meaning ήρθε ο καιρός της συμφιλίωσης των δύο λαών. Να τα βρούμε στην βάση αμοιβαίων συμφερόντων.

Και υπογραμμίζει σε όλους τους τόνους ότι μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα διαπραγματευθεί. Δηλαδή δεν πρόκειται να ορμήσει ως ταύρος εν υαλοπωλείο. Τουτέστιν διαπραγμάτευση σημαίνει αμοιβαίες υποχωρήσεις. Κόβω εγώ, κόβεις κι εσύ. Να τα βρούμε κάπου στην μέση!

Το καλύτερο εξ όλων αυτών. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το αυθεντικό μεταρρυθμιστικό κόμμα. Εμείς, γράφει ο Τσίπρας, θα αλλάξουμε το κράτος. Εμείς θα πολεμήσουμε φοροκλοπή, κλεπτοκρατία και διαπλοκή. Εμείς θα αναπτύξουμε την υγιή επιχειρηματικότητα.

Όπως παλιά, σε συνέντευξή της, η Ρένα Δούρου μου είχε πει «εμείς είμαστε η αυθεντική μεταρρυθμιστική δύναμη του αστικού κράτους».

Αν είναι έτσι. Που καθόλου δεν αποκλείεται να είναι έτσι. Αν δηλαδή ο Τσίπρας ηγείται ενός μεταρρυθμιστικού ρεύματος. Με όλα τα προβλήματα και όλα τα βαρίδια αυτού του κομματικού μορφώματος. Τότε θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.

Οι κοτζαμπάσηδες της ντόπιας ολιγαρχίας θα χάσουν τον ύπνο τους. Οι μεγαλοφοροκλέφτες θα περάσουν στην παρανομία. Και ο Σαμαράς θα χάσει και τα λόγια του και το πόστο του!

Αυτές οι τρεις παράγοντες τρέμουν στην ιδέα μιας αστικής μεταρρυθμιστικής επιχείρησης. Οι μεγαλομεσάζοντες της κλεπτοκρατίας. Οι μεγαλοφοροφυγάδες της διπαλοκής. Και το πολιτικό προσωπικό της προστασίας.

Επειδή έχουν ταυτίσει την βασιλεία τους με την ύπαρξη της χώρας, γι αυτό και αντιμεταθέτουν τον τρόμο τους. Ο δικός τους τρόμος, δικός μας τρόμος. Εγώ είμαι το κράτος. Μετά από εμένα το χάος. Εγώ ο δολοφόνος εγώ και ο εισαγγελέας. Εγώ ο καταστροφέας εγώ και ο δημιουργός. Εγώ το σκότος, εγώ και το Φως!

Και για να τελειώνω. Σκεφτείτε το ψύχραιμα και με ιστορικότητα. Εν Ελλάδι συνήθως συμβαίνει αυτό που δεν περιμένεις.

Ποιος περίμενε ο Γιώργος Παπανδρέου να σπρώξει την χώρα στο χείλος του γκρεμού; Ποιος περίμενε ο ανύπαρκτος και παντελώς ξεχασμένος Σαμαράς να διαχειριστεί την χειρότερη στιγμή στην πρόσφατη ιστορία και μάλιστα να διεκδικεί τώρα την δεύτερη θέση με ποσοστό πλησίον του 30%;

Και ποιος περιμένει από τον Τσίπρα να είναι αυτός ο ανανεωτής του αστικού καθεστώτος; Ουδείς! Μέχρι στιγμής!