Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Ληστές και πατριδοκάπηλοι

 Γρηγόρης Τζιοβάρας

Μπορεί οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ να μην πέφτουμε δα και από τα σύννεφα με τα όσα έρχονται στο φως για τη μεγάλη λεηλασία που συντελέστηκε τα προηγούμενα χρόνια με τις προμήθειες στις Ένοπλες Δυνάμεις,

 αφού ο συγκεκριμένος τομέας υπήρξε πάντοτε σκοτεινός και τροφοδοτούσε διαρκώς υποψίες –βάσιμες, όπως αποδεικνύεται- για το μεγάλο «αλισβερίσι» που γινόταν πίσω από κλειστές πόρτες και μέσα από κωδικοποιημένους τραπεζικούς λογαριασμούς.
   
Ο ασκός του Αιόλου, ωστόσο, που άνοιξε τώρα και τα συντριπτικά στοιχεία που μεθοδικά, καθώς φαίνεται, συγκεντρώνονται από μια ομάδα ταγμένων στο καθήκον δικαστικών λειτουργών, αποκαλύπτουν ένα σκοτεινό πλέγμα διαπλοκής που αδιάντροπα απομυζούσε το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου και αναμφίβολα απετέλεσε μια από τις κύριες αιτίες για τον ατελείωτο κοινωνικό πόνο τον οποίο υφιστάμεθα την τελευταία εξαετία και ποιος ξέρει για πόσο ακόμη.

Γιατί οι μίζες των εκατομμυρίων που κατέβαλαν οι εταιρίες κατασκευής οπλικών συστημάτων και τις οποίες ενθυλάκωσαν άπληστοι πολιτικοί και επίορκοι δημόσιοι λειτουργοί και αξιωματικοί είναι μια η όψη του πελώριου ζητήματος που ανακύπτει με την προφανή υπερκοστολόγηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων που πληρώσαμε με δανεικά, τα οποία θα βαρύνουν για πολλές ακόμη δεκαετίες τον ελληνικό λαό.

Υπάρχει, όμως, και η εξίσου αποκρουστική άλλη όψη της βορβορώδους αυτής υπόθεσης που είναι τα αχρείαστα και, ενδεχομένως, άχρηστα συστήματα, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων, τα οποία φορτώθηκαν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, αφού, όπως ομολογείται από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές του σκανδάλου, βασικό κριτήριο επιλογής για τις προμήθειες δεν ήταν οι πραγματικές ανάγκες της αμυντικής θωράκισης της χώρας, αλλά το ύψος της μίζας που διένειμαν οι μεσάζοντες.

Ο τομέας των στρατιωτικών προμηθειών προφανώς και δεν είναι ο μόνος στον οποίο «έχτισαν» τις τελευταίες δεκαετίες τεράστιες περιουσίες διαφόρων ειδών «μιζαδόροι». Αλλά η συγκεκριμένη λεηλασία έχω την εντύπωση ότι είναι ιδιάζουσα, επειδή συνδεόταν με την πατριδοκαπηλία, ένα έγκλημα που κάνει απεχθέστερα τα αδικήματα όσων εμπλέκονται στο πελώριο αυτό σκάνδαλο και οι οποίοι, όπως φαίνεται, δεν είναι λίγοι.

Στο όνομα δήθεν της προστασίας του συμφέροντος της πατρίδας, επί χρόνια ολόκληρα οι στρατιωτικές προμήθειες θεωρούνταν «άβατο», το οποίο μπορούσαν να διαβούν μόνον όσοι κινούνταν στον περίγυρο της εκάστοτε ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας –και συμμετείχαν στις διάφορες επιτροπές-, αποκλείοντας κάθε άλλον, ακόμη και το Κοινοβούλιο, που θα μπορούσε να είχε λόγο και άποψη για τα οπλικά συστήματα που προμηθευόμαστε και το βαρύ κόστος που επωμίζονταν οι Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες. 

Επικαλούμενοι, τάχατες, το απόρρητο, για να μη διαρρεύσουν –υποτίθεται- το είδος και τα χαρακτηριστικά του εξοπλισμού μας στον «εχθρό», ο οποίος τις περισσότερες φορές προμηθευόταν τα ίδια συστήματα και πάντως μπορούσε να συλλέξει άπειρες πληροφορίες είτε από τις προμηθεύτριες εταιρίες είτε από ειδικά περιοδικά που έκαναν σχετικές αναλύσεις, οι πατριδοκάπηλοι ληστές συντηρούσαν σκοπίμως ένα καθεστώς απόλυτου σκότους, με προφανή στόχο να καλύπτονται οι δαιδαλώδεις διαδρομές των μιζών που κατέληγαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς των «μυημένων».

Μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις, η ενθάρρυνση της Δικαιοσύνης να φέρει εις πέρας το τιτάνιο έργο της αποκάλυψης όλων όσοι έπαιρναν ή έδιναν μίζες είναι το λιγότερο που μπορεί να περιμένει κανείς από τη σημερινή κυβέρνηση ή και τις επόμενες, αν στην ηγεσία τους υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον να παταχθούν τα ειδεχθή αυτά εγκλήματα και να πειστεί ο ελληνικός λαός, με την επιστροφή και όσων από τα κλεμμένα μπορούν να ανακτηθούν από το δημόσιο, ότι κάτι πάει να αλλάξει στο φαύλο καθεστώς της ατιμωρησίας.

Παράλληλα, ωστόσο, με την αναγκαία δικαστική διερεύνηση όλων των πτυχών αυτού του πολύκροτου σκανδάλου, που τα οικονομικά μεγέθη του ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, η ελληνική Πολιτεία έχει χρέος, απέναντι στους χειμαζόμενους από την οικονομική κρίση πολίτες, να καταργήσει δια παντός το «άβατο» που έστησαν οι μιζαδόροι γύρω από τις αμυντικές προμήθειες.

Μόνον έτσι μπορεί να υπάρξει ελπίδα ότι δεν θα καταφέρουν να επαναλάβουν μια ανάλογη λεηλασία οι πατριδοκάπηλοι του σήμερα και του αύριο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου