Το μετέωρο άλμα του ... υπουργού!

 Του Ζαχαρία Καψαλάκη

Τελικά  πολλές φορές αναρωτιέμαι: «Πού τους βρίσκουν και μας τους φέρνουν στο υπουργείο παιδείας όλους τους φωστήρες…»!

 Μετά το Λοβέρδο και τον Δερμετζόπουλο, ήρθε η σειρά του Κουκοδήμου να κάνει το δικό του άλμα στην ενημέρωση!

            Πριν καν μάθει που βρίσκεται το μάθημα της ειδικότητάς του, πριν καν ασχοληθεί με το διωγμό που είχαν υποστεί οι γυμναστές από τη Διαμαντοπούλου και το διάδοχό της, πήρε φόρα και ισοπέδωσε τη δουλειά των νηπιαγωγών!

            «Τα παιδιά, ούτως ή άλλως, δε μαθαίνουν κάτι. Βρίσκονται μέσα σε μια αίθουσα, παίζουν παιχνίδια, ζωγραφίζουν, κ.λπ. Δεν μπορείς να πάρεις μισή ώρα από αυτήν την ώρα, παρουσία της νηπιαγωγού, και να γίνει και το μάθημα αυτό που σας λέω, το οποίο θα είναι προφορικό ουσιαστικά; Δείχνει αθλητικά αντικείμενα στα παιδιά για να τα προκαλέσει να ασχοληθούν με τον αθλητισμό».

            Τι λες κ. υφυπουργέ μου; Σοβαρά; Πόσα χρόνια έχεις να μπεις σε νηπιαγωγείο;

Ξέρεις αλήθεια το έργο και τον αγώνα των νηπιαγωγών;

Ξέρεις τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουν;

Ξέρεις ότι παίζουν καθημερινά την καριέρα τους κορώνα γράμματα εξ αιτίας αυτών των συνθηκών;

Ξέρεις  ότι οι συνάδελφοι  νηπιαγωγοί διαθέτουν πέρα από το βασικό τους πτυχίο, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, χιλιάδες ώρες σε σεμινάρια και ημερίδες επιστημονικές και όλα αυτά πληρωμένα από το υστέρημά τους.

Ξέρεις ότι παραμένουν πολλά πολλά χρόνια αδιόριστες, γυρνούν την Ελλάδα με μωρά παιδιά στην αγκαλιά, για να μη  μαθαίνουν στα παιδιά κάτι, όπως λες…

Ξέρεις ότι πάρα πολλοί νηπιαγωγοί έχουν δώσει δυο και τρεις φορές ΑΣΕΠ και έχουν αξιολογηθεί θετικά, αλλά παραμένουν άνεργες;

Αν είχαμε πραγματική δημοκρατία σήμερα ο πρωθυπουργός θα πρέπει να είχε ζητήσει την παραίτησή σου και να είχε απαλλάξει την εκπαίδευση από την παρουσία σου!

Αλλά τι ψάχνω στις μέρες μας…

Γέμισε ο τόπος από ογκόλιθους της πολιτικής που πετούν ογκόλιθους δυστυχώς…

Στο επίλογο θα του στείλω μια μαντινάδα και αν την καταλάβει, την κατάλαβε:

«Απού ‘ναι απόξω απ΄ το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει…

κι άσπρη μπολίδα να θωρεί, τη λέει μαύρο τσεμπέρι…»