Δανίκας Δημήτρης
Επανέρχομαι λοιπόν στα τραγικά, αιματηρά γεγονότα του Φέργκιουσον. Με αφορμή την εν ψυχρώ δολοφονία ενός 18χρονου.
Πρώτο λοιπόν. Φυσικά ο Στάλιν μακέλεψε μερικά εκατομμύρια αθώων σοβιετικών πολιτών. Είπαμε. Κάθε εξουσία και κάθε καθεστώς κολυμπάει σε ωκεανούς ιδρώτα, πόνου και αίματος. Να εξηγούμαστε.
Δεύτερο λοιπόν. Φυσικά και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι-που παρεμπιπτόντως ουδεμία σχέση μ΄ αυτούς εμείς οι νεοέλληνες-σκότωσαν κι αυτοί. Από τις πρώτες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις η Αθήνα. Να εξηγούμαστε.
Τρίτο λοιπόν. Όποιος δεν πιστεύει ας σκαλίσει την πρόσφατη ιστορία. Λόγου χάριν στο Κέντ του Οχάιο τον Μάιο του 1970 οι εθνοφρουροί άνοιξαν πυρ κατά βούληση και καθάρισαν τέσσερις διαμαρτυρόμενους φοιτητές και πολλούς τραυμάτισαν. Τώρα τι να πούμε. Ότι οι κατά καιρούς αμερικανικές κυβερνήσεις ήταν πιο ήπιες από τις ρωσικές; Να τα βάλουμε στην ζυγαριά; Αστειότητες!
Τέταρτο λοιπόν. Όποιος επίσης πιστεύει και βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι η ελληνική κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει μια καθολική και οργισμένη διαμαρτυρία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών με το ευαγγέλιο και το σταυρό, πλανάται πλάνη δυσθεόρατη και επικίνδυνη.
Πέμπτο λοιπόν. Η βία, ο ρατσισμός, το μίσος έχουν εγκατασταθεί μέσα μας. Να είμαστε ειλικρινείς. Εγώ, λόγου χάριν, έχω συναντήσει πολλούς. Που εύχονται να εξολοθρεύσουμε τους Αλβανούς και τους Πακιστανούς. Μίσος προς τους ξένους. Μίσος των Πολωνών μεταναστών προς τους Αλβανούς. Των Αλβανών προς τους Πακιστανούς. Και πάει λέγοντας.
Η αλήθεια είναι πικρή. Προκαλεί δυσπεψία στην συνείδησή μας. Ψέματα; Ε, λοιπόν, είναι αλήθεια. Ότι κάμποσοι πρόγονοι εκ της Θεσσαλονίκης και της Κέρκυρας προερχόμενοι, κατέδιδαν εβραίους στους ναζιστές. Και στην συνέχεια ορμούσαν και έκαναν πλιάτσικο στις περιουσίες τους.
Όπως αλήθεια είναι ότι η απαλλαγή της χώρας από την χούντα, δεν οφείλεται στην λαϊκή οργή αλλά στις αμαρτίες της και στην διχοτόμηση της Κύπρου.
Όπως τέλος αλήθεια είναι ότι αυτός ο υπολανθάνων φόβος συγκρατεί τους άνεργους και ρακένδυτους να βγουν στους δρόμους και να τους πάρουν με τις πέτρες.
Ο φόβος της απώλειας. Ο φόβος της εξουσίας. Ο φόβος της βίας. Ο φόβος του θανάτου. Ο φόβος του χάους. Ο φόβος της αστυνομίας. Αυτός ο φόβος είναι που διατηρεί τα «αμνοερίφια» στην στρούγκα του συστήματος.
Η σιωπή των αμνών είναι αποτέλεσμα του τρόμου που προκαλεί η επέλαση των αστυνομικών. Και που ΄σαι. Σ΄ εσένα το λέω που κάνεις τον τσάμπα μάγκα. Εξ ανάγκης πρόβατο εσύ, πρόβατο κι εγώ. Μπεεεεεεε!
Δεν συνηθίζω να απαντώ. Σε σχόλια αναγνωστών. Ακόμα και στα πιο υβριστικά. Έτσι καταλαβαίνω, εγώ, την δουλειά μου.
Όποιος εκτίθεται στο πλήθος των αναγνωστών του παραδίδεται. Ολοκληρωτικά. Και ο καθένας δικαιούται να λέει, να σχολιάζει, να καυτηριάζει ό,τι γουστάρει. Αλλά πρέπει να ξέρει. Ο λόγος του είναι το αποτύπωμα του χαρακτήρα του. Και ο χαρακτήρας μας είναι η μοίρα μας.Επανέρχομαι λοιπόν στα τραγικά, αιματηρά γεγονότα του Φέργκιουσον. Με αφορμή την εν ψυχρώ δολοφονία ενός 18χρονου.
Πρώτο λοιπόν. Φυσικά ο Στάλιν μακέλεψε μερικά εκατομμύρια αθώων σοβιετικών πολιτών. Είπαμε. Κάθε εξουσία και κάθε καθεστώς κολυμπάει σε ωκεανούς ιδρώτα, πόνου και αίματος. Να εξηγούμαστε.
Δεύτερο λοιπόν. Φυσικά και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι-που παρεμπιπτόντως ουδεμία σχέση μ΄ αυτούς εμείς οι νεοέλληνες-σκότωσαν κι αυτοί. Από τις πρώτες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις η Αθήνα. Να εξηγούμαστε.
Τρίτο λοιπόν. Όποιος δεν πιστεύει ας σκαλίσει την πρόσφατη ιστορία. Λόγου χάριν στο Κέντ του Οχάιο τον Μάιο του 1970 οι εθνοφρουροί άνοιξαν πυρ κατά βούληση και καθάρισαν τέσσερις διαμαρτυρόμενους φοιτητές και πολλούς τραυμάτισαν. Τώρα τι να πούμε. Ότι οι κατά καιρούς αμερικανικές κυβερνήσεις ήταν πιο ήπιες από τις ρωσικές; Να τα βάλουμε στην ζυγαριά; Αστειότητες!
Τέταρτο λοιπόν. Όποιος επίσης πιστεύει και βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι η ελληνική κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει μια καθολική και οργισμένη διαμαρτυρία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών με το ευαγγέλιο και το σταυρό, πλανάται πλάνη δυσθεόρατη και επικίνδυνη.
Πέμπτο λοιπόν. Η βία, ο ρατσισμός, το μίσος έχουν εγκατασταθεί μέσα μας. Να είμαστε ειλικρινείς. Εγώ, λόγου χάριν, έχω συναντήσει πολλούς. Που εύχονται να εξολοθρεύσουμε τους Αλβανούς και τους Πακιστανούς. Μίσος προς τους ξένους. Μίσος των Πολωνών μεταναστών προς τους Αλβανούς. Των Αλβανών προς τους Πακιστανούς. Και πάει λέγοντας.
Η αλήθεια είναι πικρή. Προκαλεί δυσπεψία στην συνείδησή μας. Ψέματα; Ε, λοιπόν, είναι αλήθεια. Ότι κάμποσοι πρόγονοι εκ της Θεσσαλονίκης και της Κέρκυρας προερχόμενοι, κατέδιδαν εβραίους στους ναζιστές. Και στην συνέχεια ορμούσαν και έκαναν πλιάτσικο στις περιουσίες τους.
Όπως αλήθεια είναι ότι η απαλλαγή της χώρας από την χούντα, δεν οφείλεται στην λαϊκή οργή αλλά στις αμαρτίες της και στην διχοτόμηση της Κύπρου.
Όπως τέλος αλήθεια είναι ότι αυτός ο υπολανθάνων φόβος συγκρατεί τους άνεργους και ρακένδυτους να βγουν στους δρόμους και να τους πάρουν με τις πέτρες.
Ο φόβος της απώλειας. Ο φόβος της εξουσίας. Ο φόβος της βίας. Ο φόβος του θανάτου. Ο φόβος του χάους. Ο φόβος της αστυνομίας. Αυτός ο φόβος είναι που διατηρεί τα «αμνοερίφια» στην στρούγκα του συστήματος.
Η σιωπή των αμνών είναι αποτέλεσμα του τρόμου που προκαλεί η επέλαση των αστυνομικών. Και που ΄σαι. Σ΄ εσένα το λέω που κάνεις τον τσάμπα μάγκα. Εξ ανάγκης πρόβατο εσύ, πρόβατο κι εγώ. Μπεεεεεεε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου