Σχέδια της Ελίτ και social media

Αρθρογράφος: 

Γιώργος Μήτσου

Σχέδια της Ελίτ και social media

Η μεγάλη επιτυχία του facebook συνίσταται στην ορθή χρήση μιας πανάρχαιας συνταγής σε τεράστια όμως και πρωτοφανή κλίμακα: της μαζικής ψευδαίσθησης. Είναι κρίσιμο για την κυρίαρχη Ελίτ η διατήρηση της μαζικής ψευδαίσθησης και η περαιτέρω ενίσχυσή της. Τα παραδοσιακά μέσα όπως η τηλεόραση, έχουν σε μεγάλο βαθμό αποκωδικοποιηθεί ως "διασπορείς μαζικής ηλιθιότητας", οπότε υπάρχει πάντοτε η ανάγκη για νέα μέσα ελέγχου πιο έξυπνα και πιο μαζικά. Εκεί λοιπόν που η οικονομική κρίση καθιστά όλο και περισσότερο τα τηλεοπτικά προγράμματα βαρετά ακόμη και για τον μέσο ηλίθιο, έρχεται το facebook να προεκτείνει την ψευδαίσθηση της ανεξαρτησίας δράσης και της ατομικότητας, να καταργήσει εθνικά ή φυλετικά όρια που πραγματικά είναι άχρηστα για την κυρίαρχη Ελίτ, υπό το παραμορφωτικό πρίσμα μιας "αντιρατσιστικής" κουλτούρας και τελικά να συνεισφέρει καθοριστικά στην επιβολή στερεοτύπων σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης δραστηριότητας μέσα από τη δύναμη της εικόνας και του τσιτάτου ή ατάκας που είναι τόσο αθώα όσο και η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης από τα τραπεζικά κονσόρτσιουμ.

Έτσι η ατομική ηλιθιότητα του καθενός μας εκφρασμένη ως ματαιοδοξία, ανικανοποίητο ή σύμπλεγμα διοχετεύεται στο facebook και δημιουργεί ένα αυτοτροφοδοτούμενο σύστημα, ισχυρά ασφαλές και σπειροειδώς ανακυκλούμενο που αναπαραγάγει τις βασικές δομές κυριαρχίας της Ελίτ: ψευδαίσθηση ότι ενημερώνεσαι, ψευδαίσθηση ότι εκφράζεις άποψη, ψευδαίσθηση ότι μπορείς να αντιδράσεις. Στην πραγματικότητα η Ελίτ σου προσφέρει η ίδια όλες τις "αντιδράσεις" που χρειάζεσαι για να πιστέψεις ακριβώς αυτό: ότι είσαι κυρίαρχος και ότι σκέπτεσαι. Γιά κάθε "κακή" κυβερνητική πολιτική υπάρχουν δεκάδες μηνύματα, εικόνες, αναλύσεις που την στηλιτεύουν αλλά που σε καθηλώνουν στο πληκτρολόγιο του pc μακριά από τους χώρους λήψης των αποφάσεων. 

Τα φαινόμενα κανιβαλισμού που εμφανίζονται τον έσχατο καιρό δείχνουν ότι πράγματι ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί. Ελάχιστοι παρατηρούν π.χ. ότι ο υπουργός Παιδείας συρρικνώνει βίαια ένα δημόσιο αγαθό προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων ή ότι αυτό μεθοδεύτηκε και ενορχηστρώθηκε πολλά χρόνια με την βοήθεια ΜΜΕ που ελέγχονται από τους γνωστούς "νταβατζήδες". Προέχει η διαμάχη γύρω από την απόλυση και η φρίκη της ανεργίας. Για κάποιο λόγο η Ελίτ θεωρεί ότι οι καιροί ωρίμασαν για την τελική επίθεση στην ατομική οικονομική ανεξαρτησία. Το σχέδιο προέβλεπε αρχικά την σταδιακή υποδούλωση στο χρήμα των Τραπεζών, στο ανύπαρκτο πλαστικό χρήμα που παρήγαγε όμως χειροπιαστή και τελεσίδικη εξάρτηση στον Μεγάλο Αδελφό. Η λαϊκή Δεξιά παραχώρησε την θέση της σε ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Οι πολιτικές προσωπικότητες εξέλιπαν. Οποιοσδήποτε είχε κατά νου έστω να αντιδράσει στα σχεδιαζόμενα είτε τον πέθαναν είτε οδηγήθηκε στου Μπαϊρακτάρη για παϊδάκια. Μερικοί απλά δεσμεύτηκαν ότι θα ιδιωτεύουν σιωπώντας. Έτσι ανέλαβε η ομάδα του ΔΝΤ και έκτοτε ανακυκλώνονται ως πρόθυμοι διεκπεραιωτές Υπουργοί άνθρωποι αμφισβητούμενων αντιληπτικών ικανοτήτων (Χριστοφιλοπούλου) έως τηλεπωλητές με εθνικιστικά συμπλέγματα (Άδωνις). Φυσικά και είναι αναλώσιμοι από την Ελίτ, που θεωρεί ότι αυτό που προέχει σ' αυτή την κρίσιμη φάση είναι η εξασφάλιση της μετάβασης στην οριστική υποδούλωση ανθρώπων και συνειδήσεων στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η πρόσφατη και πρωτοφανής επιστράτευση των εκπαιδευτικών καταδεικνύει ακριβώς την αγωνία αλλά και την αποφασιστικότητα της Ελίτ στο ζήτημα των διαρθρωτικών αλλαγών στην Παιδεία: την κατάργηση της δημόσιας εκπαίδευσης και την συνεχιζόμενη φτωχοποίηση των πολλών κυρίως στον καθοριστικό τομέα της μόρφωσης.

Τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων της τελευταίας διετίας συμπληρώνουν αρμονικά τα μηνύματα των καιρών. Από τη μία συρρικνώνεται δραστικά τη δημόσια εκπαίδευση και ταυτόχρονα ανεβαίνει ο πήχης των εισαγωγικών εξετάσεων διασφαλίζοντας τον ταξικό χαρακτήρα της επιτυχίας στις «καλές» σχολές.

Το facebook παίζει εδώ τον διττό ρόλο: του ελέγχου των αντιδράσεων μέσα από την καλλιέργεια της ψευδαίσθησης ελευθερίας λόγου (που δεν μετουσιώνεται σε πράξεις άξιες λόγου και φόβου από το σύστημα) και της διασποράς πολιτικών δήθεν αντιπαραθέσεων και ατέρμονων συγκρούσεων που αποπροσανατολίζει και δημιουργεί σύγχυση ή ακόμη και φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού - να απολυθεί ο άλλος και όχι εγώ γιατί είμαι υπέρτερος. Στην ουσία αναπαράγει τα κλισέ που επιλέγει η Ελίτ με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί η κοινοποίηση μιας δημοσκόπησης. Ενεργοποιεί τον μηχανισμό που λειτουργεί ανακλαστικά στον μέσο μιντιόπληκτο πολίτη: σπεύδει άκριτα να ενταχθεί στην ψυχολογική "ασφάλεια" που του παρέχει η ένταξή του σε κάποια επαγωγικά κατασκευασμένη "πλειοψηφία".