Συντριβή

Δημήτρης Δανίκας 

Με το Δημόσιο κάτι πάει και έρχεται. Με τα Ασφαλιστικά Ταμεία συντόμως θα ακουστεί εκκωφαντική συντριβή. Τα μαντάτα χειρότερα και από τις πιο εφιαλτικές προφητείες.

Προσέξτε την σειρά των πραγμάτων. Σαν το ντόμινο όπου το ένα μέγεθος θα συμπαρασύρει στον όλεθρο το επόμενο και πάει λέγοντας.

Γιατί μόνο 2. 5 εκατομμύρια εργαζόμενοι εξυπηρετούν τις οφειλές τους προς τα ασφαλιστικά τους ταμεία.

Γιατί με τις σφαλιστικές συνδρομές αυτών των 2.5 εκατομμύριων πληρώνονται οι συντάξεις 3.5 εκατομμυρίων συνταξιούχων. Αναλογία πρωτοφανής στην Ιστορία της Ανρωπότητας.

Γιατί οι ιδιοκτήτες χιλιάδων μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων συνεχίζουν το ίδιο βιολί του «δεν πληρώνω γιατί δεν έχω».

Γιατί η μαύρη εργασία έχει πάρει διαστάσεις γιγαντιαίας, ασταμάτητης και αθεράπευτης επιδημίας.

Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των λαθρομεταναστών που συμβάλλει τα μέγιστα στην παραοικονομία δεν καταβάλει δεκάρα τσακιστή στα Ασφαλιστικά ταμεία.

Γιατί οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο τομέα καταλήγουν να ροκανίζουν ακόμα περισσότερα τα ελάχιστα έως ανύπαρκτα αποθεματικά των Ασφαλιστικών ταμείων.

Γιατί το ένα και πλέον εκατομμύριο των ανέργων επιβαρύνει διπλά τα ασφαλιστικά ταμεία.

Γιατί με το κούρεμα του δημόσιου χρέους, εξαερώθηκαν αρκετά δισεκατομμύρια των ασφαλιστικών ταμείων.

Και γιατί εδώ και δεκαετίας όλες οι κυβερνήσεις φρόντισαν να λεηλατούν τα αποθεματικά των ταμείων. Δανεικά και αγύριστα!

Με απλά λόγια. Η μέση σύνταξη θα καταλήξει στα 300 euros. Και πολλά λέω. Αυτό θα έχει σαν πρώτη και αξεπέραστη συνέπεια να επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο ο φαύλος κύκλος της ύφεσης. Αυτό θα έχει σαν δεύτερη συνέπεια την αφρικανική φτωχοποίηση εκατομμυρίων απόμαχων της εργασίας. Αυτό θα έχει σαν τρίτη συνέπεια την καθίζηση της ήδη γκρεμισμένης κατανάλωσης. Και αυτό θα έχει σαν συνέπεια το λουκέτο των μικρών επιχειρήσεων και την ιλιγγιώδη αύξηση της ανεργίας.

Επομένως. Με ρημαγμένη την παραγωγική διαδικασία. Με περισσότερους άνεργους και συνταξιούχους απ΄ όσους εξακολουθούν να εργάζονται σε κάποια υπηρεσία και βιομηχανία. Με μια κοινωνία γερόντων, ανέργων και λαθρομεταναστών. Και μ΄ ένα ανυπόληπτο, αφερέγγυο και διαπλεκόμενο πολιτικό προσωπικό. Με όλα αυτά τα βαρίδια ο δρόμος προς την επίγεια κόλαση είναι στρωμμένος με ανθρώπινες στάχτες και εθνοσωτήρια κυβερνητικά αποκαΐδια!

Η Siemens ως προστάτιδα της έρευνας

Αρθρογράφος: 

Θάνος Ανδρίτσος

Ανακοινώθηκε επίσημα την Τρίτη 30 Ιούλη το νέο πρόγραμμα για μεταπτυχιακές σπουδές του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ). Ένας τεράστιος αριθμός νέων ερευνητών στη χώρα μας, περίμενε με μεγάλη ανυπομονησία αυτή την είδηση, θεωρώντας τις κρατικές υποτροφίες ως τη μοναδική λύση για τη συνέχιση των ερευνητικών του δραστηριοτήτων, μέσα στις απίστευτα δύσκολες σημερινές συνθήκες.

Συγκεκριμένα, πριν δύο χρόνια, αποφασίστηκε το ΙΚΥ να αναιρέσει ουσιαστικά τον τίτλο του, διακόπτοντας τη χορήγηση υποτροφιών για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα, λόγω της ανυπαρξίας χρημάτων. Έτσι υπήρχε το ίδρυμα κρατικών υποτροφιών … χωρίς κρατικές υποτροφίες.

Δυστυχώς η αρχική χαρά ή ελπίδα που αισθάνθηκαν χιλιάδες νέοι και νέες κόπηκε αμέσως μόλις αντίκρισαν τον ακριβή τίτλο της προκήρυξης των υποτροφιών. «ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ ΙΚΥ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ –ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ SIEMENS». Όπως μας πληροφορούν, οι 200 υποτροφίες για μεταπτυχιακές σπουδές (σε τρεις κύκλους), παρέχονται στα πλαίσια της συμφωνίας που υπέγραψε η Ελληνική Δημοκρατία με την εταιρεία Siemens. Πρόκειται για την υλοποίηση της συμφωνίας που είχε υπογράψει το 2012, ο τότε υπουργός Οικονομικών Βενιζέλος, που οδήγησε στην απόφαση στις 24 Ιούλη του 2013 του σημερινού υπουργού Οικονομικών Στουρνάρα και Παιδείας Αρβανιτόπουλου. Οι υποτροφίες αυτές εμπεριέχονται στα «πακέτα δώρων» που κάνει η γερμανική εταιρεία σαν αποζημιώσεις στο Ελληνικό Δημόσιο.

Ας το σκεφτούμε λίγο καλύτερα. Η Siemens, μια γιγαντιαία πολυεθνική που αποδεδειγμένα δωροδόκησε το πολιτικό προσωπικό των κομμάτων εξουσίας για χρόνια, εμφανίζεται σήμερα σαν προστάτιδα των επιστημών και των άπορων ελλήνων νέων επιστημόνων. Τη στιγμή που τα σκάνδαλα κουκουλώνονται στην Ελληνική Βουλή από τους ίδιους, ατιμώρητους, πολιτικούς των μνημονιακών κομμάτων, τη στιγμή που η κυβέρνηση και η τρόικα έχουν παραδώσει έναν ολόκληρο λαό στις ορέξεις του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου, οι εγκληματίες επιχειρηματίες ξεπλένονται φορώντας το μανδύα του φιλεύσπλαχνου χορηγού.

«Μα καλά, κακό είναι; Ας δώσει τουλάχιστον κάποια χρήματα σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη, από το να τα φάνε τα λαμόγια», μπορεί να σκεφτεί κανείς, και όχι άδικα. Αν είναι να δώσει κάποια χρήματα, ας τα δώσει στην έρευνα και στην παιδεία. Όμως, αυτό που εμφανώς συμβαίνει είναι η προσπάθεια να «χρυσωθεί το χάπι» ώστε ο ελληνικός λαός να αρκεστεί σε κάποια ψίχουλα που θα του πετάξει η Siemens και η κυβέρνηση και να εξαγοραστεί η λήθη του. Οι διακόσιες υποτροφίες, αν και απολύτως ευεργετικές για όσους τις πάρουν, δεν είναι παρά ελάχιστα από τον πλούτο που μας έχουν κλέψει. Δεν είναι παρά οι χάντρες για να θαμπώσουν και το ουίσκι για να μεθύσουν τους ιθαγενείς μπας και δεν καταλάβουν ότι χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους.

Σε κάθε περίπτωση, τα λεφτά που χρωστάνε στο κράτος – και στον ελληνικό λαό- οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, ας τα δώσουν και οι δημόσιοι φορείς ας αναλάβουν το έργο που τους αναλογεί. Το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών έδωσε για χρόνια τη δυνατότητα σε χιλιάδες νέους και νέες να σπουδάσουν και να ολοκληρώσουν σημαντικές ερευνητικές δραστηριότητες. Αν και ούτε παλαιότερα αρκούσαν οι θέσεις και τα παρεχόμενα χρήματα, τουλάχιστον ήταν ο μόνος τρόπος για να βοηθηθούν παιδιά φτωχότερων οικογενειών και να χορηγηθούν χρήματα για έρευνες σε τομείς που δε συνδέονται άμεσα με την αγορά και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η Siemens από εκεί που θα έπρεπε να έχει καταδικαστεί, επανέρχεται δίνοντας το όνομα της στο πρόγραμμα κρατικών υποτροφιών, ενώ ελέγχει απόλυτα και τον προσανατολισμό τους. Έτσι, οι πρόεδροι και οι manager του επιχειρηματικού ομίλου συμμετέχουν στην Επιτροπή Εποπτείας και θα είναι αυτοί που θα κρίνουν ποιες έρευνες θα χρηματοδοτήσει το ΙΚΥ.

Δήμιοι

Δημήτρης Δανίκας

Ωραία λοιπόν. Βολευτήκαμε με τον «δήμιο» Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Που είπε-και συμφωνώ απόλυτα μαζί του-ότι «Η Ελλάδα ακόμα δεν πέρασε από το βουνό». Από τον Γολγοθά τον εφιαλτικό. Προσέξτε τρία στοιχεία. Εντελώς νεοελληνικής παραγωγής και εφαρμογής

Το πρώτο. Δια στόματος Ντόρας Μπακογιάννη. Σε τηλεοπτικό παράθυρο κάποιου ειδησεογραφικού δελτίου. Ότι σύμφωνα με τα παγκόσμια, επίσημα, στοιχεία, έχουμε κατρακυλήσει στην 164 θέση. Δηλαδή για το άνοιγμα ενός κουρείου θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος απ όσον χρειάστηκαν οι κινέζοι της Cosco για τον προβλήτα που κατασκεύασαν στο λιμάνι του Πειραιά. Εντελώς ανατριχιαστικό.

Παράδειγμα; Ιδιοκτήτης cafe στην πλατεία Συντάγματος που εκχώρησε την επιχείρησή του σε έτερο επιχειρηματία και που τώρα την ξαναπήρε πίσω, θα χρειαστεί περίπου πέντε μήνες για να την επαναλειτουργήσει. Που σημαίνει ότι για την ίδια καφετέρια, για το ίδιο σημείο, για την ίδια κουζίνα απαιτείται τόση και τέτοια γραφειοκρατία όση περίπου για το άνοιγμα μιας πολυεθνικής!

Γιατί όλη αυτή η βασανιστική διαδικασία; Γιατί τόσος χαμένος χρόνος; Ρωτάω τον ταλαίπωρο επιχειρηματία. Η απάντηση; Εντελώς αυτονόητη. «Μα φυσικά για τα φακελάκια». Ποιο fast track και κουραφέξαλα. Όλη αυτή η υποσχεσιολογία, για την ανάπτηξη και την καταπολέμηση της ανεργίας είναι σκέτη και καραμινάτη αερολογία.

Το δεύτερο παράδειγμα. Ο τουρισμός. Όπου διαβάζω σε ελβετική εφημερίδα ότι από μόνη της η τουριστική ανάπτυξη δεν αποτελεί λύση για την Ελλάδα. Λογικό. Αν ήταν έτσι τότε το Παρίσι που το επισκέπτεται διπλάσιος αριθμός τουριστών απ όσους καταφθάνουν στα Greek Islands θα έπρεπε να ήταν ικανός να ταΐσει ολόκληρο τον γαλλικό πληθυσμός. Εκτός κι αν ονερευόμαστε να μετατραπούμε σε ταξιδιωτικό προορισμό πάσης φύσεως εκπόρνευσης ελλήνων πολιτών. Συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών μας. Κάτι σαν την Ταϊλάνδη της Ευρώπης.

Το τρίτο παράδειγμα. Ότι ουδείς σοβαρός ξένος επιχειρηματίας σκέφτεται να επεδύσει τα λεφτουδάκια του σε ένα τόπο ρημαγμένο από υποδομές, από αλλεπάληλα φορολογικά νομοσχέδια, από διαπλοκή, διαφθορά, από αστάθεια και από ανελέητη γραφειοκρατία. Η καρατόμηση των μισθών και η εξαθλίωση των εργαζομένων δεν πρόκειται να προσελκύσουν ξένα κεφάλαια. «Σκοτώνουν» τα παιδιά μας προκειμένου να κερδίζουν και να αποταμιεύουν οι ντόπιοι μικρομεσαίοι, μεγαλομεσαίοι και μεγαλομεταπράτες δυνάστες!

Φταίει ο Σόιμπλε γι αυτό το κατ΄ εξακολουθήση και προμελετημένο έγκλημα το οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό; Πλάκα κάνεις! Που σημαίνει ότι όλοι αυτοί οι περισπούδαστοι κυβερνητικοί εγκέφαλοι δεν έχουν προχωρήσει μισή ίντσα πέρα από το Οθωμανικό μας παρελθόν. Υποδομές τριτοκοσμικές. Διαδικασίες αφρικανικές. Συνήθειες και πρακτικές ολότελα καταστροφικές. Και μετά βγαίνουν στα κανάλια και κορδώνονται ότι τα μεταρρυθμίζουν όλα για να σώσουν την Ελλάδα. Αυτοί οι πραγματικοί δήμιοι. Αυτοί οι πραγματικοί εχθροί. Τους ΑντωνοΒαγγέληδες όσο και να πλένεις το σαπούνι σου χαλάς!

Το χρονοδιάγραμμα για τις προσλήψεις αναπληρωτών, τις αποσπάσεις και τις μετατάξεις των μονίμων εκπαιδευτικών της Π.Ε. του αιρετού Δ. Μπράτη

Το χρονοδιάγραμμα για τις υπηρεσιακές μεταβολές  των εκπαιδευτικών της Π.Ε.

(προσλήψεις αναπληρωτών-αποσπάσεις-μετατάξεις)

            Συναδέλφισσες , συνάδελφοι

                Σύμφωνα με σημερινή ενημέρωση, από τα αρμόδια τμήματα του Υπουργείου Παιδείας, το χρονοδιάγραμμα για τις υπηρεσιακές μεταβολές  των εκπαιδευτικών της Π.Ε. διαμορφώνεται ως εξής :

1. Εγκύκλιος για την πρόσληψη αναπληρωτών Π.Ε. και Δ.Ε.

Η  εγκύκλιος για την πρόσληψη αναπληρωτών Π.Ε. και Δ.Ε. είναι σχεδόν έτοιμη και αναμένεται να εκδοθεί μέσα στην εβδομάδα .

2. Αποσπάσεις από ΠΥΣΠΕ  σε ΠΥΣΠΕ και σε φορείς

Οι αποσπάσεις από ΠΥΣΠΕ  σε ΠΥΣΠΕ, κατά πάσα πιθανότητα, θα εξετασθούν μετά τις 20 Αυγούστου. Θα προηγηθούν οι αποσπάσεις   σε φορείς και σε γραφεία ( επισημαίνω ότι οι αποσπάσεις αυτές δεν εξετάζονται από το ΚΥΣΠΕ).

3. Μετατάξεις εκπαιδευτικών Δ.Ε. στην Π.Ε.

Οι 900 μετατάξεις εκπαιδευτικών της Δ.Ε. στην Π.Ε. έχουν παγώσει και κανείς δεν γνωρίζει αν τελικά θα πραγματοποιηθούν. Κανείς, επίσης, δεν γνωρίζει πώς, πότε και με ποια  διαδικασία θα γίνουν και οι 5000 υποχρεωτικές μετατάξεις που έχουν ανακοινωθεί.

                Με βάση τα παραπάνω είναι βέβαιο πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ξεκινήσουν ομαλά τα σχολεία τον Σεπτέμβρη και με τους εκπαιδευτικούς στη θέση τους. Η  καθυστέρηση είναι τόσο μεγάλη, που αποκλείεται οι διαδικασίες να έχουν ολοκληρωθεί  μέχρι την έναρξη του νέου σχολικού έτους , την 1η του Σεπτέμβρη .

Ο αιρετός του ΚΥΣΠΕ

Δημήτρης Μπράτης

Ο Οιδίπους και οι Γερμανοί

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Οφείλουμε, αν μη τι άλλο, να αναγνωρίσουμε στο γερμανικό έθνος πως υπέβαλε το ναζιστικό του παρελθόν σε συστηματική συλλογική ψυχανάλυση. Έργα τέχνης ων ουκ έστιν αριθμός, μυθιστορήματα, ταινίες, θέατρο. Υποθέτω ότι τα αποτελέσματα δεν είναι ακριβώς μετρήσιμα, όμως κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την ειλικρίνεια της εργώδους προσπάθειας. Κι όταν, δυστυχώς, ακούω συμπατριώτες μου να ταυτίζουν τη Γερμανία με τους ναζί το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι τι κάναμε εμείς με το παρελθόν μας. Πώς το επεξεργαστήκαμε συλλογικά και πώς το δουλέψαμε ώστε, ακόμη κι αν δεν ομοφωνήσουμε στην αποτίμησή του, να το τοποθετήσουμε εκεί όπου ανήκει, στο παρελθόν δηλαδή. Η σύγχρονη ελληνική ιστορία είναι γεμάτη απωθημένα που συνωστίζονται στο συλλογικό υποσυνείδητο και διαμορφώνουν συμπλέγματα τα οποία γεννούν αισθήματα, αλλά, δυστυχώς, ελάχιστη σκέψη παράγουν.
Γράφει ο Κώστας Αξελός στο «Η μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας», κείμενο του 1954, πως ακόμη δεν έχουμε σκεφθεί για ποιον λόγο έγινε η επανάσταση του 1821. Την έκανε η εθνική συνείδηση, έγινε εν ονόματι του γένους, της θρησκευτικής πίστης, έγινε γιατί φύσηξε και στα μέρη μας ο αέρας των Φώτων, ή μήπως για όλους αυτούς τους λόγους μαζί; Κι αν συνέτρεξαν όλοι αυτοί οι λόγοι, και μερικοί παραπάνω, τότε ποιος ήταν ο καταλύτης που δημιούργησε την χημεία της σύνθεσης, το κράτος που γεννήθηκε μετά τον αγώνα της ανεξαρτησίας; Άλλοι, σοφότεροι εμού, ιστορικοί επιστήμονες, έχουν τις απαντήσεις τους. Πλην όμως, άλλο πράγμα η επιστημονική έρευνα και τα συμπεράσματά της, και άλλο η συλλογική συνείδηση. Ξέρουμε ότι την 25η Μαρτίου γιορτάζουμε την επανάσταση του 1821. Τι ήταν αυτή η επανάσταση, και γιατί την αποκαλούμε επανάσταση εμείς, ενώ στην Ευρώπη αναφέρονται σ’ αυτήν ως πόλεμο της ελληνικής ανεξαρτησίας, αυτό δεν μας απασχολεί.
Ο εμφύλιος πόλεμος τελείωσε με την ήττα των κομμουνιστών και μετά τον εμφύλιο η Ελλάδα ανέλαβε τον ρόλο του προκεχωρημένου φυλακίου του δυτικού κόσμου. Η κομμουνιστική ανταρσία ηττήθηκε κατά κράτος και πολιτικά και στρατιωτικά, όμως αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά πως την Ιστορία δεν την γράφουν πάντα οι νικητές. Ο σπαραγμός βαφτίστηκε εμφύλιος και όχι «συμμοριτοπόλεμος» όπως τον αποκαλούσαν οι νικητές. Και μια ολόκληρη γενιά που δεν τον είχε ζήσει, αλλά μεγάλωσε στα χρόνια της δικτατορίας, και ανδρώθηκε στην μεταπολίτευση πίστευε πως ο εμφύλιος ήταν αποτέλεσμα της προδοσίας των Εγγλέζων. Ποιους ακριβώς πρόδωσαν οι Εγγλέζοι δεν είχε σημασία. Σημασία έχει πως ήταν Εγγλέζοι, ιμπεριαλιστές, και οι άλλοι είχαν ηττηθεί. Το τραγικό υπόβαθρο της ψυχοσύνθεσής μας είναι πάντα με το μέρος των ηττημένων, τόσο που πολλές φορές διεκδικεί την ήττα για να δικαιωθεί. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Άρης Βελουχιώτης βρήκε την θέση του στην πινακοθήκη των εθνικών ηρώων. Οι κομμουνιστές ηττήθηκαν στρατιωτικά και πολιτικά, όμως δικαιώθηκαν ηθικά στην κρίσιμη μάζα της συλλογικής μας συνείδησης. Το πληρώνουμε και σήμερα ακόμη.
Πώς έφτασαν τα πράγματα ώς τη νύχτα της 21ης Απριλίου 1967; Ελάτε τώρα, δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη. Η σκέψη ως γνωστόν κουράζει, μπερδεύει και περιπλέκει τα πράγματα, ενώ τα πράγματα είναι απλά. Τα πάντα οργανώθηκαν από την CIA και το Πεντάγωνο κι όταν οι ίδιοι αποφάσισαν ότι το καθεστώς δεν τους συμφέρει πια, το έριξαν και έφεραν τον Καραμανλή. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι η όλη σύλληψη βολεύει τον συλλογικό μας ναρκισσισμό, διότι δεν είναι και λίγο κοτζάμ Πεντάγωνο να ξημεροβραδιάζεται με τα γεγονότα και τα μέλλοντα στην Ελλάδα, ας βάλουμε στον λογαριασμό και τον ηδονισμό της ήττας. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε παιχνιδάκια στα χέρια των δυνατών. Και ως εκ τούτου όταν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη αισθανόμαστε δικαιωμένοι. Στο κάτω κάτω και ο Οιδίπους, όσο δεν ήξερε μια χαρά τα πήγαινε. Απ’ την στιγμή που άρχισε να ψάχνει έχασε τα πάντα. Αν σ’ όλα αυτά προσθέσουμε την Κύπρο, την Μακεδονία, την ορθοδοξία και τα μάρμαρα του Παρθενώνα, ο λογαριασμός των εθνικών απωθημένων γίνεται πολύ βαρύς. Τρομακτικός όσο η σχέση χρέους και ΑΕΠ.
Τα εθνικά μας συμπλέγματα μας απαγορεύουν να διαμορφώσουμε συλλογική συνείδηση για να κρατηθούμε όρθιοι απέναντι στην κατάρρευση. Βρήκαμε τους καινούργιους εχθρούς που κολακεύουν το τραγικό μας αίσθημα, τους Γερμανούς, και απελευθερώσαμε ό,τι χειρότερο κρύβουμε μέσα μας, τον συναισθηματικό αναβρασμό, τον φθόνο, την αλαζονεία του φτωχοπρόδρομου. Παρ’ όλ’ αυτά εξακολουθώ να πιστεύω πως η κατάρρευση είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ανασυγκρότηση της αυτοσυνειδησίας μας. Ο Οιδίπους άρχισε να ψάχνει όταν έπεσε ο λοιμός στην πόλη. Το έθνος είναι πολύ αρχαίο για να μπορέσουν να το σκοτώσουν μερικοί αμόρφωτοι αγύρτες. Όπως και η ευρωπαϊκή ιδέα είναι πολύ μεγάλη για να την καταστρέψουν δέκα τεχνοκράτες που έτυχε να κρατούν τις τύχες της στα χέρια τους.

Ψέματα και αριθμοί

Εν μέσω θερινών αναταραχών για τον αριθμό των διαθεσίμων ή κινητικών δημοσίων υπαλλήλων επανεμφανίστηκε την Παρασκευή το μαγικό νούμερο για το οποίο όλοι μιλούν αλλά φαίνεται ότι κανείς αδυνατεί να συγκρατήσει - ή και να χωνέψει. Δεν είναι άλλο από το αντικείμενο των συζητήσεων σε καφενεία, προσωπικές συζητήσεις, πάνελ και προεκλογικές συγκεντρώσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων.

Με τη λαίλαπα των αλλαγών και το τσουνάμι των μέτρων να έρχεται, οι περισσότεροι αναζητούσαμε τον ένοχο της κατάστασης, το εξιλαστήριο θύμα ή μια «Ιφιγένεια» για να πνεύσει πάλι ούριος άνεμος στις τσέπες μας. Ακούσαμε -και είπαμε- τερατολογίες, για 1,5 εκατομμύριο υπαλλήλους του δημοσίου τομέα, για 1 εκατομμύριο, και οι πιο συντηρητικοί στις εκτιμήσεις τους δεν έπεφταν κάτω από 800.000. Οι αριθμοί όμως είναι αμείλικτοι: «μόλις» 621.797 οι μόνιμοι και 78.950 οι υπόλοιποι μισθοδοτούμενοι έδειχνε η ανθρωπογεωγραφία που παρουσίασε «Το Βήμα» στις 12 Μαΐου.

Φαίνεται ότι πολλοί δεν πείστηκαν, οι συζητήσεις για την έξοδο των δημοσίων υπαλλήλων όμως φούντωσαν καθώς μια χούφτα υπάλληλοι είχαν μπλοκάρει τη δόση των 2,5 δισ. ευρώ. Ένα άλλο δημοσίευμα όμως (26.7.2013) προσγείωσε αρκετούς στην πραγματικότητα: τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης έδειξαν ότι 614.053 μισθοδοτούνται από το Δημόσιο.Το πρώτο εξάμηνο του 2013 μάλιστα φαίνεται ότι έχουν αποχωρήσει 14.937 και η μεγαλύτερη μηνιαία αρνητική μεταβολή σημειώθηκε τον μήνα που διανύουμε. Οπότε δεν ήταν πολύ περισσότεροι όπως εντέχνως καλλιεργείται.

Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και με τους χιλιάδες διπλοσυνταξιούχους, τους επιτήδειους που εισπράττουν σύνταξη νεκρών και τους μαϊμού-τυφλούς ή αναπήρους. Το τελευταίο κρούσμα μάλιστα έδειξε καμιά εκατοστή παρανομούντες - φαινόμενο το οποίο φυσικά πρέπει να παταχθεί.

Βολεύει όμως η «διαρροή» και η καλλιέργεια τέτοιων ψευδών αναλογιών, βολεύει να ενισχυθεί η πίεση προς «ανίκανους», «άχρηστους» γενικώς και αποκρύπτει το πρόβλημα. Βοηθάει να ενισχυθεί ο λαϊκισμός και η ισοπέδωση, αλλά δεν δείχνει την πραγματική αιτία: αυτούς που τόσο καιρό έλεγχαν τα νήματα και έσπρωχναν κάτω από το χαλί τα σημαντικά προβλήματα. Η απουσία σχεδίου διαχείρισης, η έλλειψη οράματος για το ανθρώπινο δυναμικό, η αδυναμία απαγκίστρωσης από το ρουσφετολογικό παρελθόν, η άρνηση επιβολής δίκαιων πολιτικών στη φορολόγηση και την επένδυση.

Είναι εποχή αλλαγών, σαρωτικών. Φαίνεται όμως ότι κι αυτές αντιμετωπίζονται με επικοινωνιακά τρυκ. Και είναι κρίμα για τις γενιές που θα βγουν ή βγαίνουν στην παραγωγή.

Η χώρα πεθαίνει

 Μαλούχος Γεώργιος

Εξήντα και πλέον χρόνια πίσω έχουν γυρίσει πια την Ελλάδα τα γερμανικά προγράμματα «σωτηρίας», τα οποία η πολιτική της τάξη επιμένει να εκθειάζει: το πολιτικό κλίμα έχει ήδη λάβει ξεκάθαρα χαρακτηριστικά εμφυλιοπολεμικού τύπου, η δημοκρατία κινδυνεύει πραγματικά κι όχι θεωρητικά από ένα είδος εξελισσόμενης αυτοκατάργησής της σε συνδυασμό με τις επιβουλές που καραδοκούν, η ανεργία είναι χειρότερη από εκείνην της εποχής που οι Ελληνες έφευγαν μαζικά για μετανάστες (και σύμφωνα με νέες μελέτες θα φτάσει στο 35% το 2016), η κοινωνία αποσαθρώνεται μέρα με την ημέρα, ενώ ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο γίνονται κάποιες από τις ιδιωτικοποιήσεις θυμίζουν εκείνη την εποχή: ένα κύριο αναπτυξιακό εργαλείο της χώρας που πρέπει και μπορεί να είναι η ενέργεια φεύγει από την αμαρτωλή ΔΕΗ για να επιστρέψει σε ένα είδος ακόμη πιο αμαρτωλής Πάουερ – ίσως ακολουθήσουν και τα νερά, από την ΕΥΔΑΠ στην Ούλεν, το ΑΕΠ έχει απολέσει ήδη το 25% και η συρρίκνωση προχωρά ακάθεκτη, ενώ αποτελεί κοινό τόπο ότι το χρέος της χώρας είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί αν δεν «κουρευτεί», κάτι που δεν επιτρέπει το Βερολίνο. Οσο για τα περί ανάπτυξης, δεν τα πιστεύουν ούτε όσοι τα λένε.
Σε όλη αυτή την εικόνα του χάους αντιπαραβάλλεται ένα δήθεν «success story» τόσο εξωπραγματικό ώστε δεν είναι πια άξιο λόγου, δεν είναι  φυσικά ούτε success, ούτε καν story, είναι ένα φτηνό προπαγανδιστικό παραμύθι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που θα μείνει στην ιστορία αυτής της εποχής, είναι η φιέστα με τα δημόσια έργα πριν από λίγους μήνες παρουσία του πρωθυπουργού και του αρχηγού του ΠαΣοΚ: έστησαν μπουλτόζες για τις κάμερες και θριαμβολόγησαν: 48 ώρες αργότερα, οι μπουλτόζες είχαν ήδη φύγει…
Την ίδια στιγμή, οι Γερμανοί μας «φίλοι», για να κάνουν ακόμα μια φορά τη δουλειά τους, τώρα προεκλογική, προκαλούν εκ νέου τον ευτελισμό της χώρας «απειλώντας» δήθεν να μπλοκάρουν την ήδη κομμένη δόση για 80 υπαλλήλους, πολλοί εκ των οποίων είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων. Ταυτόχρονα, η συζήτηση για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ έχει πλέον επανέλθει αργά αλλά σταθερά στο διεθνές περιβάλλον και ο μόνος λόγος που δεν φουντώνει όπως πριν είναι επειδή το Βερολίνο, που εξαρχής κατασκεύασε και διακίνησε αυτή τη συζήτηση, δεν θέλει να διαταραχθεί το προεκλογικό του κλίμα.
Καλά είναι τα παραμύθια, αλλά είναι για μικρά παιδιά. Κι όχι για κοινωνίες που βράζουν. Χρέος της πολιτικής ηγεσίας δεν είναι να εκφωνεί τα δήθεν ορθά που πρέπει να γίνουν. Χρέος της είναι να προστατεύσει τη χώρα από την καταστροφή. Και αυτό, δεν το κάνει.
Ας αφήσουν λοιπόν τα παραμύθια και ας αντιληφθούν ότι η Γερμανία πρέπει να πειστεί να επιτρέψει στην Ελλάδα να ζήσει, κάτι που σήμερα δεν συμβαίνει: έχει στερήσει με τη βία όλα τα νομισματικά εργαλεία, των οποίων κάνουν χρήση τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ιαπωνία χωρίς να έχουν τέτοια κρίση, ενώ έχει τραβήξει τα σκοινιά τόσο πολύ που κοντεύουν πια να σπάσουν και να οδηγήσουν την Ελλάδα στη διάλυση.
Χρέος της ελληνικής κυβέρνησης είναι να σταματήσει την αποσάθρωση. Τώρα. Να πάει και να απαιτήσει αυτή την αξιοθρήνητη, πια, επαναδιαπραγμάτευση με τη σημαία της οποίας εξελέγη, αλλά την ξέχασε το ίδιο βράδυ. Ταυτόχρονα, να αξιοποιήσει όσο είναι δυνατόν τις επικείμενες επαφές της στις ΗΠΑ και να ζητήσει τη βοήθεια της Ουάσιγκτον, κρυφή ή φανερή, για να ξεφύγει η χώρα από το καταστρεπτική γερμανική ηγεμονία στην οποία έχει περιπέσει. Υπάρχουν τρόποι γιατί υπάρχουν μείζονα κοινά συμφέροντα με την προυπόθεση ότι υπάρχει και εμπιστοσύνη, η οποία πρέπει να ανακτηθεί. Αλλιώς, η χώρα πεθαίνει.

ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές

Δεν πρόκειται να σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε

Όχι στις νέες καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων

Να μην επιτρέψουμε να διαλύσουν το Δημόσιο Σχολείο

Το Υπουργείο Παιδείας, εφαρμόζοντας την πολιτική του Μνημονίου και της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής, συνεχίζει την υπονόμευση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών. Μετά τις χιλιάδες διαθεσιμότητες μόνιμων εκπαιδευτικών, δημοσίευσε στην εφημερίδα της κυβέρνησης τις νέες καταργήσεις-συγχωνεύσεις και υποβιβασμούς Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων. Άλλα 82 Δημοτικά Σχολεία και 104 Νηπιαγωγεία κλείνουν, υποβαθμίζονται και συγχωνεύονται. Σχολεία που είχαν ιδρυθεί για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες σε περιοχές με μεγάλο μαθητικό πληθυσμό καταργούνται, με αποτέλεσμα τη νέα σχολική χρονιά να λειτουργήσουν τα εναπομείναντα σχολεία με υπεράριθμα τμήματα, ξεπερνώντας σε πολλές περιπτώσεις και τον ανώτερο αριθμό των 25 μαθητών/τριων. Ταυτόχρονα εκατοντάδες μαθητές/τριες θα υποχρεωθούν να μετακινηθούν και η στέγαση πολλών σχολείων θα συνεχίσει να γίνεται σε απαράδεκτες και ασφυκτικές κτιριακές συνθήκες. Χειρότερη είναι η κατάσταση που δημιουργείται στα Νηπιαγωγεία, περιορίζοντας και σε πολλές περιπτώσεις καταργώντας το δικαίωμα στη δίχρονη προσχολική αγωγή. Η κατάργηση και ο υποβιβασμός 104 Νηπιαγωγείων θα οδηγήσει στη μαζική έξωση παιδιών από το δημόσιο Νηπιαγωγείο, θα επεκτείνει τις απαράδεκτες κληρώσεις και θα αποτρέψει την αναγκαία μείωση του αριθμού των παιδιών ανά τμήμα. Παράλληλα εκατοντάδες οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών καταργούνται αυξάνοντας τον αριθμό όλων αυτών που κινδυνεύουν από τον «Αρμαγεδδώνα» των απολύσεων και της διαθεσιμότητας

Με τις περικοπές μέσω των νέων καταργήσεων σχολείων, το Υπουργείο Παιδείας έρχεται να υλοποιήσει τους ψηφισμένους στόχους του μνημονίου. Με εργαλεία εφαρμογής, της δημοσιονομικής προσαρμογής και διάλυσης του κοινωνικού κράτους, τις διαθεσιμότητες-απολύσεις, τις καταργήσεις-υποβιβασμούς σχολείων και νηπιαγωγείων, το «κούρεμα» της οργανικότητας, την αύξηση του ωραρίου, την κατάργηση του αμετάθετου και τις υποχρεωτικές μετακινήσεις σε επίπεδο επικράτειας, θέλουν οι κυβερνώντες να μειωθεί το εκπαιδευτικό προσωπικό και οι λειτουργικές δαπάνες, και να περιοριστούν τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών.

Είναι γνωστό και αποδεδειγμένο πως η συγκυβέρνηση ξεπουλά όλα τα δημόσια αγαθά. Όλα μετατρέπονται σε εμπόρευμα και υποτάσσονται στο σύγχρονο θεό: το κέρδος. Το τελευταίο διάστημα όμως, με το «μήνι μνημόνιο» και τις άλλες εκπαιδευτικές ρυθμίσεις, η συγκυβέρνηση “διαπραγματεύεται” με την τρόικα θυσιάζοντας το δημόσιο σχολείο, τους εκπαιδευτικούς του και τα παιδιά, που είναι το μέλλον του ελληνικού λαού. Δεν μπορούν να υπάρχουν αυταπάτες. Τρόικα εσωτερικού και εξωτερικού διαμορφώνουν το σχολείο της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ, που είναι το φτηνό σχολείο της αγοράς, το σχολείο του μορφωτικού αποκλεισμού και της καρατόμησης όλων των σχολικών μονάδων.

 Γι’ αυτό και ο αγώνας για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου μπορεί και πρέπει να είναι κομβικό επεισόδιο του συνολικού αγώνα όλων των εργαζομένων για την ανατροπή των μνημονίων και συνολικά της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, η οποία οδηγεί τα σχολεία και τις οικογένειές μας στη χρεοκοπία.

Η γελοιοποίηση που τους αξίζει

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Σοκαριστήκαμε όλοι από τη χυδαία επίθεση της κ. Ελένης Ζαρούλια κατά του κ. Γιάννη Δραγασάκη στη Βουλή. Είναι λογικό. Δεν ήταν μόνο η φρασεολογία της, που προέρχεται κατευθείαν από τα καταγώγια του υποκόσμου. Ήταν και η χρησιμοποίηση της κόρης του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική αντιπαράθεση. Αυτό είναι επίσης καινούργιο. Τα προσωπικά των πολιτικών, τα τυχόν δράματα στις οικογένειές τους, δεν μπήκαν ποτέ στην αρένα της πολιτικής. Υπήρχε ένα ελάχιστο αστικής ηθικής, το ελληνικότατο φιλότιμο, που απέτρεπε τους πολιτικούς να ρωτούν κάποιον αντίπαλο αν η κόρη του «η πρεζού βγήκε από την μπουζού».
Το σοκ όμως από τη χυδαιότητα της κ. Ζαρούλια μας κάνει να παραβλέπουμε την αλληλουχία των γεγονότων, που επίσης δείχνει πολλά, όχι μόνο για το ποιόν της βουλευτού, αλλά και του χώρου στον οποίο διαπρέπει ως σύζυγος του αρχηγού. Παρένθεση: αυτό κι αν είναι νεποτισμός, με διπλή μάλιστα βουλευτική αποζημίωση στο σπίτι...
Το χυδαίο ξέσπασμα της κ. Ζαρούλια θα ήταν καταδικαστέο, ακόμη κι αν γινόταν εν βρασμώ ψυχής. Ένας/μία πολιτικός που θέλει να ορίσει την τύχη του τόπου δεν ξεσπά, δεν αντιδρά συναισθηματικά· μετράει τις κουβέντες του/της. Πώς να εμπιστευτείς σε περιόδους κρίσης έναν άνθρωπο ή έναν πολιτικό χώρο, όταν ξεσαλώνει διότι νιώθει ότι «τον πνίγει το δίκιο του»; Οι συναισθηματικές εκρήξεις της πολιτικής ηγεσίας είναι συνταγή καταστροφής για έναν τόπο.
Τα πράγματα είναι χειρότερα με την κ. Ζαρούλια. Το χυδαίο ξέσπασμά της ήρθε με καθυστέρηση είκοσι τεσσάρων ωρών από την παρατήρηση του κ. Δραγασάκη ότι το Σύνταγμα δεν επιτρέπει να γίνονται διακρίσεις μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών. Χρειάστηκε μια ολόκληρη μέρα η κ. Ζαρούλια για να καταλάβει αυτά που είπε ο αντιπρόεδρος της Βουλής και να οργιστεί; Ή μήπως έχουμε να κάνουμε με νηπιακές συμπεριφορές; Μάλλον είναι το τελευταίο. Όπως στα νηπιαγωγεία τα μωρά αντιδρούν με καθυστέρηση εκτοξεύοντας άσχετες προσβολές επί προσωπικού, έτσι αντέδρασε και η κ. Ζαρούλια. Και δεν είναι αντίδραση δική της μόνο. Διάβαζε κείμενο που σημαίνει ότι κάποια επεξεργασία έγινε στο κόμμα της. Δεν υπήρξε αντίδραση· που σημαίνει ότι η Χρυσή Αυγή υιοθετεί όσα λέει η σύζυγος του αρχηγού.
Το πρόβλημα με τη Χρυσή Αυγή είναι ότι τους πήραμε στα σοβαρά και μας σοκάρει η χυδαιότητά της. Είναι μεν τραμπούκοι, αλλά και μωροί. Για το πρώτο υπάρχει η απάντηση του κράτους δικαίου κι ορθώς τους ταράζουν στη νομιμότητα ο κ. Νίκος Δένδιας και ο κ. Γιώργος Καμίνης. Όλοι οι ενήλικες, ακόμη κι αν σκέπτονται και συμπεριφέρονται σαν νήπια, υπόκεινται στο γράμμα του νόμου.
Το δεύτερο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί διά νόμων· η μωρία δεν είναι αδίκημα. Μπορεί όμως να αντιμετωπιστεί διά της γελοιοποίησης. Το να κατανοήσουμε ότι το εθνικοσοσιαλιστικό μόρφωμα της χώρας δεν αποτελεί παρά μια μάζωξη αγράμματων και ανόητων, τους οποίους δυστυχώς κάποιοι ψηφοφόροι πήραν στα σοβαρά και -ακόμη χειρότερα- τους παίρνουμε και όλοι οι υπόλοιποι στα σοβαρά. Το σοκ από εκφράσεις των καταγωγίων, π.χ. «η πρεζού», δεν μας επιτρέπει να δούμε τη Χρυσή Αυγή όπως είναι. Μικροί, αγράμματοι και χυδαίοι αντάμα.
Αν δεν ήταν τραμπούκοι, θα άξιζαν τη συμπόνια μας. Τώρα μόνο η γελοιοποίηση τους αξίζει...

Την άλλη εβδομάδα η εγκύκλιος για τους αναπληρωτές-Περιοχές δήλωσης

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr

Στα μέσα της ερχόμενης εβδομάδας θα εκδοθεί από το υπουργείο παιδείας η εγκύκλιος για την πρόσληψη  Αναπληρωτών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Θυμίζουμε ότι μέσω του Κρατικού προυπολογισμού θα προσληφθούν 2.500 αναπληρωτές και 8.500 από κοινοτικά κονδύλια για προγράμματα ΕΣΠΑ.
Οι  αιτούντες εκπαιδευτικοί θα πρέπει να κάνουν δηλώσεις με σύμφωνα  με την απόφαση που επανακαθορίστηκαν οι περιοχές   μετάθεσης .
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δ.Μπράτης: Αρχές της επόμενης βδομάδας η εγκύκλιος αναπληρωτών (ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ)

ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ..ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ,ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ..π.χ.ΑΡΚΑΔΙΑ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΛΠ...

Κύριε Σαμαρά, κάντε καθαρή εξήγηση σε δανειστές και πολίτες – Αλλιώς έρχεται χάος

Γράφει: Μαρία Σπυράκη

Προσπαθώ να μπω στο μυαλό της τρόικας, αλλά φαίνεται πως δεν με βοηθά η λογική μου. Απέναντι στους πολίτες μιας χώρας που έχουν χάσει τουλάχιστον το 25% των εισοδημάτων τους (διότι 1,5 εκατομμύριο από αυτούς είναι άνεργοι που δεν έχουν, πλέον, τίποτα να χάσουν), το Euroworking group, δηλαδή η ομάδα των τεχνοκρατών που επεξεργάζεται τα σχέδια των υπουργών Οικονομικών των 17, αντιτάσσει την τυπική έλλειψη μιας νομοθετικής ρύθμισης που θα προσέθετε στη διαθεσιμότητα 245 υπαλλήλους του ελληνικού δημοσίου.
Από τη μία είναι οι θυσίες ενός ολόκληρου λαού και από την άλλη η εμμονή στην τυπικότητα, που κρύβει βουνά δυσπιστίας για την Ελλάδα και τη συνέπειά της. Από τη μία είναι τα σκληρά δείγματα γραφής που δίνουν οι Έλληνες και από την άλλη είναι η επιδεικτική ανελαστικότητα που εκφράζουν οι εκπρόσωποι των δανειστών για να δείξουν πως αυτοί κρατάνε κάθε στιγμή τις τύχες του τόπου στα χέρια τους.
Βεβαίως, οι παραλείψεις της κυβέρνησης έδωσαν την αφορμή. Πώς αλλιώς να δικαιολογήσει κανείς ότι μπαίνουν την τελευταία στιγμή στην κινητικότητα οι κάτοχοι μεταπτυχιακού τίτλου, ενώ δεν έχουν αξιολογηθεί οι υπάλληλοι των περισσότερων υπουργείων και, βεβαίως, των δήμων που πλέον έχουν περάσει στο αντάρτικο γιατί το κράτος επιχειρεί να πληροφορηθεί που πάνε τα λεφτά των πολιτών; Πώς αλλιώς μπορεί να δικαιολογήσει κανείς τις οριζόντιες καταργήσεις ολόκληρων κλάδων, την τελευταία στιγμή, όταν η δέσμευση να βγουν στην κινητικότητα 25.000 υπάλληλοι ως το τέλος του 2013 ήταν γνωστή, αλλά οι υπουργοί (με πρώτο τον απελθόντα Μανιτάκη) έχωναν με τέχνη το κεφάλι στην άμμο…
Τελικά, και παρά το άρπα-κόλλα του πράγματος, η κυβέρνηση παρουσίασε τους υπαλλήλους που βγάζει στην κινητικότητα. Νομοθέτησε με πλειοψηφία 153 την προπερασμένη Τετάρτη και τώρα ξανανομοθέτησε για τους 245 μεταπτυχιακούς, με ακόμη πιο ισχνή πλειοψηφία αφού 2 βουλευτές απείχαν.
Πού καταλήγουμε; Πρώτον, οι πολιτικές αντοχές των βουλευτών που στηρίζουν την κυβέρνηση έχουν εξαντληθεί. Οι 155 γίνονται με τον τελευταίο υπολογισμό 152. Δεύτερον, οι πολιτικές αντοχές των υπουργών που απαρτίζουν την κυβέρνηση δείχνουν να μην πάνε μακριά. Κανένας από τους υπουργούς δεν μπορεί, πλέον, να εγγυηθεί ότι θα βρεθούν οι επόμενοι 12.500 δημόσιοι υπάλληλοι που πρέπει να μπουν στην κινητικότητα από το Σεπτέμβριο μέχρι το Δεκέμβριο. Τρίτον, το αφήγημα θολώνει. Η ευρωπαϊκή προοπτική, η σταθερότητα, το σκληρό νόμισμα μοιάζουν αφηρημένες έννοιες μπροστά στη φτώχεια που εξαπλώνεται ,μπροστά στην αδυναμία ακόμη και της μεσαίας τάξης να είναι πλέον συνεπής στις υποχρεώσεις της. Τέταρτον και πιο σοβαρό. Ό,τι κέρδισαν οι λαοί της Ευρώπης με τη δημιουργία της ΕΕ μετά τον πόλεμο δείχνουν να το χάνουν από την ίδια τη συνταγή που εφαρμόζει το διευθυντήριο της ΕΕ και που οδηγεί μόνο στη συρρίκνωση της δραστηριότητας και στην απώλεια της ευημερίας που κατέκτησαν με κόπους δεκαετιών.
«Πού καταλήγουμε;» ρωτάει μονότονα ένας άνθρωπος που εκτιμώ όσο κανέναν. Η απάντηση δεν είναι εύκολη, ούτε μπορεί να δοθεί στη βάση των αριθμών και των εμμονών. Είναι, όμως, φανερή η ανάγκη να προκληθεί ένας πολιτικός σεισμός. Να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους. Να γίνει μια καθαρή εξήγηση με τους δανειστές και μια ακόμη πιο καθαρή με τους πολίτες. Αυτή είναι μια δουλειά που μπορεί να κάνει μόνο ο πρωθυπουργός. Κανένας άλλος. Αν δεν την κάνει, ο κίνδυνος του χάους είναι πλέον ορατός.
Η απελπισία και τα άκρα κυριαρχούν στη δημόσια αντιπαράθεση. Εάν απέναντι στους κυρίους με τα λευκά κολάρα και την επιμονή τους να νομοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση και για τον τελευταίο υπάλληλο της κινητικότητας, η πολιτική ηγεσία της χώρας δεν αντιτάξει όχι μόνο τα επιτεύγματα της προσπάθειας αλλά και την εξάντληση της αντοχής του ελληνικού λαού, τότε όλος ο κόπος κινδυνεύει να πάει χαμένος.
Διότι ακόμη και εμείς, που ομνύουμε στο όνομα της ευρωπαϊκής ιδέας, δεν μπορούμε να αντέξουμε την Ευρώπη-ιεροεξεταστή των αμαρτιών του παρελθόντος και, μάλιστα, με επιλεκτική μνήμη.

Η χυδαιότητα της Χρυσαυγίτισας για την κόρη του Δραγασάκη‏

Τι άνθρωπος πρέπει να είναι κάποιος που, στην προσπάθειά του να χτυπήσει έναν πατέρα, φωνάζει δημοσίως ότι το παιδί του είναι εξαρτημένο από τα ναρκωτικά;
Η απάντηση είναι απλή.
Είναι βουλευτής -γυναίκα, μάλιστα, και μητέρα- και έχει εκλεγεί με ένα κόμμα το οποίο ψηφίστηκε από σχεδόν 500 χιλιάδες Έλληνες.
Μιλάμε για την Ελένη Ζαρούλια, σύζυγο του Νίκου Μιχαλολιάκου, αρχηγού της Χρυσής Αυγής.
Η οποία έφτασε στο σημείο να πει για την κόρη του αντιπροέδρου της Βουλής Γιάννη Δραγασάκη «Ας μας απαντήσει ο κομμουνιστής Δραγασάκης, πού βρίσκεται η κόρη του, βγήκε απ’ τη μπουζού η πρεζού και έμπορος όπλων»;
Προς τιμήν του ο προεδρεύων της Βουλής, Γιώργος Καλαντζής, καυτηρίασε τα όσα είπε, με τη φράση «Σας παρακαλώ, πρόκειται για παιδί, για τον Δραγασάκη πείτε ό,τι θέλετε, όχι για το παιδί»…
Πόσο πιο κάτω μπορεί, άραγε, να πέσει ένας άνθρωπος;
Να χρησιμοποιεί την εξάρτηση ενός παιδιού, την ασθένειά του δηλαδή, για να πλήξει πολιτικά τον γονιό του;
Ας τη χαίρονται την Ελένη Ζαρούλια οι εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που ψήφισαν το νεοναζιστικό κόμμα της και δηλώνουν ότι προτίθενται να το ξαναψηφίσουν -περισσότεροι, μάλιστα, τώρα…

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Συνέντευξη του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου στον REAL FM και την Κάτια Μακρή»

 

Για την συνάντηση με τον Υπ. Υγείας

 

 Είχαμε προαναγγέλλει ότι από τους ανθρώπους που τίθενται σε διαθεσιμότητα, οι καθηγητές, οι οποίοι έχουν να κάνουν με τα επαγγέλματα Υγείας,  θα μεριμνούσαμε ούτως ώστε να απορροφηθούν, αφού αξιολογηθούν βεβαίως, από το  Υπουργείο Υγείας.  Διότι πράγματι υπάρχουν ανάγκες όπως είπε και ο αρμόδιος Υπουργός, ο κ. Γεωργιάδης στο Υπουργείο Υγείας. Έτσι, αυτοί οι άνθρωποι, που είναι περίπου 1400 αξιολογούνται και περνούν σε υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας ούτως ώστε να μπορέσουν κι εκεί να καλύψουν κενά και οι ίδιοι να μην μείνουν εντός εργασιακού περιβάλλοντος.

 

Κάθε διοικητική αναδιάρθρωση που γίνεται, να εντάσσεται σε ένα Εθνικό Στρατηγικό Σχεδιασμό. Και από την πλευρά μας αυτό που κάνουμε, είναι να βλέπουμε τις ανάγκες ούτως ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι αυτοί, να καλύψουν  κενά σε τομείς του Δημοσίου .

 

Για την τροπολογία

 

Εμείς είχαμε προβλέψει αυτήν την εξαίρεση για ευνόητους λόγους.  Θεωρούμε ότι άνθρωποι οι οποίοι έχουν αυξημένα προσόντα πρέπει, να κρατήσουμε στο Δημόσιο. Ο συνολικός αριθμός, που ήταν υποχρέωση της Κυβέρνησης δεν μπορούσε να καλυφθεί, κι επομένως κοιτάζουμε να καλύψουμε αυτόν τον αριθμό.  Οι άνθρωποι αυτοί θα πριμοδοτηθούν ούτως ώστε αμέσως κι αυτοί να απορροφηθούν σε Τομείς του Δημοσίου, γιατί έχουν αυξημένα προσόντα . Ακριβώς γιατί αυτό επιβάλλει και η λογική της αναδιάρθρωσης του Δημοσίου Τομέα, δηλαδή να κρατήσουμε ανθρώπους οι οποίοι έχουν αυξημένα προσόντα.

 

Για τη Διαθεσιμότητα

 

Είχαμε ολοκληρώσει ένα στρατηγικό σχέδιο, ένα πλαίσιο διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού, αξιολόγηση δομών και υπηρεσιών του Υπουργείου κι εντάξαμε την κινητικότητα μέσα στην αναδιάρθρωση και μέσα στις μεταρρυθμίσεις που κάνουμε, ιδιαίτερα για την Τεχνική Εκπαίδευση.

 

Δηλαδή, προσπαθήσουμε και αποφύγαμε την οριζόντια περικοπή. Γι’ αυτό κινηθήκαμε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Πρέπει να αξιολογούμε πάντοτε δομές και διαδικασίες και να βλέπουμε ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα.

 

Για το αν  θα βγουν άλλοι εκπαιδευτικοί στη διαθεσιμότητα

 

Εκπαιδευτικοί όχι! Και αυτό ενεκρίθη και στο Συμβούλιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ενεκρίθη ο Οργανισμός του Υπουργείου,  το περίφημο staffing plan, δηλαδή  το πλαίσιο διαχείρισης προσωπικού, η αναδιάρθρωση των δομών και των διαδικασιών . Από κει και πέρα όμως τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, τα οποία πρέπει τα ίδια να αξιολογήσουν τις δομές τους και ιδιαίτερα τις διοικητικές τους δομές, να δουν εκεί τα ελλείμματα, τις υπεραριθμίες και από κει και πέρα να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.

 

Για τους Διοικητικούς Υπάλληλους των ΑΕΙ-ΤΕΙ

 

Έχουμε περίπου 12.000 καθηγητές και 10.000 διοικητικούς

 

Πρέπει να δούμε την αναλογία αυτή απέναντι και στον φοιτητικό πληθυσμό, αλλά πράγματι εκεί θα μπορέσουν τα Ιδρύματα να κάνουν αξιολόγηση. Πρέπει οπωσδήποτε. Και τους παροτρύνουμε να ολοκληρώσουν τις διαδικασίες εκπόνησης του Οργανισμού τους, να κάνουν αξιολόγηση δομών και διαδικασιών και να δουν που υπάρχουν περιθώρια.

 

 

Για το νέο  πληροφοριακό σύστημα του Υπουργείου

 

 Λένε κάποιοι ότι υπάρχουν κάποιοι εκπαιδευτικοί που δεν μπαίνουν στις τάξεις. Εδώ υπάρχουν διάφορες κατηγορίες. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί που μπορεί να έχουν μια εκπαιδευτική άδεια. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί που μπορεί να έχουν άδεια μητρότητος. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί οι οποίοι να κάνουν γραμματειακή υποστήριξη. Επομένως τι κάναμε;

 

Είδαμε σιγά σιγά αυτό το ποσοστό. Υπάρχουν και οι Ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης, οι οποίοι ελέγχουν τη διαδικασία, για να δουν πράγματι εάν υπάρχει μια παρατεταμένη «μη είσοδος» στην τάξη από κάποιους. Και από εκέι και πέρα, εμέις βάλαμε το πληροφοριακό σύστημα, το οποίο θα ενημερώνεται καθημερινά από το Σεπτέμβριο, ούτως ώστε να έχουμε την πλήρη εικόνα και όχι μια στιγμιαία φωτογραφία. Την πλήρη εικόνα για το ποιος εκπαιδευτικός δουλεύει, πού και πόσο.

 

Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο και βλέπετε ότι τον τελευταίο χρόνο έχουν γίνει πράγματα στην Εκπαίδευση τα οποία δεν είχαν γίνει 30 χρόνια. Πάμε να εξορθολογήσουμε ένα σύστημα βρίσκοντας ένα τοπίο, ένα περιβάλλον, το οποίο δυστυχώς δεν τιμά την χώρα μας σε πολλά επίπεδα.

 

Για τις αποσπάσεις

 

Οι αποσπάσεις στην Κεντρική Υπηρεσία θα μειωθούν από Σεπτέμβριο. Είμαστε μέσα ένα μεγάλο μέρος γιατί αντιλαμβάνεστε ότι πρέπει να υπάρξει και η λειτουργία της Κεντρικής Υπηρεσίας, αλλά ένα μεγάλο μέρος θα επιστρέψει στα σχολεία. Αυτό, είμαστε σε μία διαδικασία λοιπόν, γιατί αυτά μεταθέσεις, μετατάξεις, αποσπάσεις, γίνονται αυτή την εποχή και σας είπα ότι οι αποσπάσεις αναγκαστικά θα μειωθούν στο ελάχιστο. 

Αυτή η προκλητική ελληνική «ελίτ»

Του Αθανασιου Έλλις

 Η χώρα βιώνει μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της σύγχρονης Ιστορίας της. Κάποιοι, όμως, ζουν στον δικό τους κόσμο. Δεν είναι μόνον ο αμφίβολης προέλευσης πλούτος που απολαμβάνουν. Είναι η προκλητική συμπεριφορά τους που πηγάζει από την ελαφρότητα που τους διακρίνει και άγνοια για το τι συμβαίνει γύρω τους. Άλλωστε, πολλούς από αυτούς χαρακτηρίζει πλήρης απουσία ενδιαφέροντος για την ουσία, και αντλούν την ικανοποίησή τους από τον άκρατο καταναλωτισμό στον οποίο επιδίδονται, συχνά μετά μανίας. Οι αστακοί και οι σαμπάνιες, καταφέρνουν, κατά έναν περίεργο τρόπο, να γεμίζουν τα άδεια μυαλά και τις ψυχές τους.
Η σημερινή στήλη γράφεται με αφορμή τα τραγελαφικά που συνέβησαν πριν από λίγες ημέρες στη Μύκονο, σε συναυλία γνωστού αοιδού, όπου η αναπηρία του Γερμανού υπουργού Οικονομικών έγινε αντικείμενο χλευασμού, εν μέσω της συνήθους σε αυτού του είδους τις συναθροίσεις, προκλητικής επίδειξης πλουτισμού. Το συγκεκριμένο ατυχέστατο περιστατικό, είναι ενδεικτικό μιας πραγματικότητας που δεν περιορίζεται φυσικά στην Ελλάδα, όπου, όμως, τις τελευταίες δεκαετίες έχει διογκωθεί και έχει λάβει ιδιαίτερα ενοχλητικές διαστάσεις.
Μιλάς με απλούς ανθρώπους, που υπομένουν τις απολύσεις, τις περικοπές μισθών, τις αυξήσεις φόρων, και το σημαντικότερο, την ψυχική οδύνη της αβεβαιότητας για το αύριο, όχι μόνο των ιδίων, αλλά και κυρίως, των παιδιών τους, και την ίδια στιγμή παρακολουθώντας εκδηλώσεις όπως αυτή της Μυκόνου, αντιλαμβάνεσαι πόσο εκτός τόπου και χρόνου βρίσκονται κάποιοι άνθρωποι.
Δεν είναι απλώς ενοχλητικό, είναι εξοργιστικό να παρακολουθείς τις συζητήσεις αυτών των, κενού περιεχομένου, ανθρώπων και να διαπιστώνεις ότι τα ενδιαφέροντά τους εξαντλούνται στις μάρκες των ρούχων και των καλλυντικών, στα σκάφη και τα αυτοκίνητα. Δεν τους απασχολεί η κοινωνική διάσταση της κρίσης και δεν επιδεικνύουν την οποιαδήποτε ευαισθησία για τα τεκταινόμενα γύρω τους, καθώς έχουν συνηθίσει να ζουν στη γυάλα μιας ιδιότυπης ασφάλειας που οικοδομήθηκε στα χρόνια της πλασματικής ευημερίας.
Και αν μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή κατάντια της χώρας έχουν οι πολιτικοί που έπαιρναν μίζες, σπαταλούσαν το δημόσιο χρήμα σαν να ήταν δικό τους, και διόριζαν κόσμο στο Δημόσιο για ψηφοθηρικούς λόγους, με αποτέλεσμα να τινάξουν τα δημόσια οικονομικά στον αέρα, και να καταχρεώσουν τη χώρα, τον δικό της αρνητικό ρόλο έχει διαδραματίσει η περίεργη οικονομική «ελίτ» κάποιων εγχώριων μεγαλοεπιχειρηματιών οι οποίοι είναι κρατικοδίαιτοι και δεν συνέβαλαν στην αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος μέσα από το όραμα και την καινοτομία τους, όπως είθισται να συμβαίνει με τον επιχειρηματικό κόσμο στις υγιείς οικονομίες, αλλά πρωταγωνίστησαν στον διαστρεβλωτικό διαμοιρασμό και την αλόγιστη κατανάλωσή του, σε αρμονική συμπόρευση με προβεβλημένους πρωταγωνιστές στον χώρο του θεάματος.
Τις δικές της ευθύνες έχει και η λεγόμενη πνευματική «ελίτ», η οποία αντί μέσα από τη συνεχή αναζήτηση να βρίσκεται μπροστά από την υπόλοιπη κοινωνία, και να προτείνει τολμηρές αλλά εφικτές διεξόδους, παραμένει εγκλωβισμένη σε άλλες δεκαετίες, επιλέγει κάποιες εύκολες κραυγές διαμαρτυρίας, και υιοθετεί αναμασημένες και, σε κάθε περίπτωση, ξεπερασμένες και αποτυχημένες συνταγές.
Ελπίζει κανείς ότι η νέα Ελλάδα που θα προκύψει από αυτή τη βάναυση προσαρμογή, θα αποτελέσει μια πιο υγιή πραγματικότητα, παρότι η αιμορραγία της μετανάστευσης νέων ανθρώπων που, σε αντίθεση με το παρελθόν, είναι μορφωμένοι και αξιόλογοι επιστήμονες που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά, αλλά δεν βρίσκουν δουλειά στο εσωτερικό, δυσχεραίνει το εγχείρημα.
Κλείνοντας, μια επισήμανση προς τους Γερμανούς και τους πολίτες των άλλων χωρών που δανείζουν την Ελλάδα και οι οποίοι συχνά επηρεάζονται από την υπερβολική και ενίοτε παραπλανητική προβολή από τα δικά τους μέσα ενημέρωσης ατυχών γεγονότων στη χώρα μας: η ηθική παρακμή, ο προκλητικός πλουτισμός και η ανάρμοστη συμπεριφορά ελαχίστων, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επισκιάζουν το μείζον που είναι η σκληρή πραγματικότητα των κακουχιών που βιώνει, με βάναυσο και συχνά άδικο τρόπο, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Ελπιδοφόρος παρέμβαση

Του Άγγελου Στάγκου

Η παρέμβαση των πέντε δημάρχων, της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Βόλου και των Ιωαννίνων, αποτελεί αντικειμενικά μια υγιή και ελπιδοφόρο ενέργεια στη διψασμένη για καινούργιες ιδέες και δυνάμεις, ελληνική πολιτική σκηνή. Το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι δήμαρχοι ψηφίστηκαν και δρουν ως ανεξάρτητοι από κόμματα βοηθάει την αξιοπιστία τους, όπως τη βοηθάει και η μέχρι τώρα ικανοποιητική θητεία στο αξίωμά τους, παρά το ότι αντιμετωπίζουν γενικά δύσκολες καταστάσεις στους δήμους τους. Ιδιαίτερα ο κ. Καμίνης στον Δήμο Αθηναίων, αλλά και ο κ. Μπουτάρης στον Δήμο Θεσσαλονίκης, όπως και ο κ. Δημαράς στον Δήμο Πατρέων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το έργο των κ. Σκοτινιώτη και Φίλιου στους Δήμους Βόλου και Ιωαννιτών αντίστοιχα, είναι ευκολότερο. Το πρώτο θετικό σημείο της παρέμβασης των πέντε δημάρχων είναι ότι ασκούν κριτική προς κάθε κατεύθυνση που επηρεάζει σήμερα τη λειτουργία και τις επιδόσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη χώρα. Επικρίνουν δηλαδή την κυβέρνηση, που συμπεριφέρεται αυθαίρετα και απαξιωτικά προς αυτήν, επικρίνουν τα κόμματα που συμπεριφέρονται λαϊκίστικα και εμποδίζουν κάθε αλλαγή, επικρίνουν τους ΟΤΑ γιατί συχνότατα καταφεύγουν στις πελατειακές σχέσεις και τον κομματισμό και δεν ξεχνούν τους ακραίους συνδικαλιστές του χώρου, επισημαίνοντας τη ροπή τους προς τον «τσαμπουκά» και τη βία, προκειμένου να διατηρήσουν μικροσυμφέροντα σε βάρος του γενικού συνόλου. Το δεύτερο θετικό σημείο της παρέμβασης είναι ότι οι δήμαρχοι που υπογράφουν το κείμενο υπόσχονται άμεσα πρωτοβουλίες και προτάσεις για τη βελτίωση της καθημερινότητας στους δήμους, αλλά και για εναλλακτικές πηγές εσόδων. Ουσιαστικά, δηλαδή, δεν πρόκειται για εκδήλωση διαμαρτυρίας, αλλά για πολιτική κίνηση και μάλιστα από παράγοντες που ασκούν διοίκηση και βρίσκονται σε συνεχή και πιο άμεση επαφή με συγκεκριμένα προβλήματα, κυρίως ποιότητας ζωής, που απασχολούν τους πολίτες σε μεγάλες πόλεις, όπου κατοικεί όμως και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας. Αρκεί να μην πρόκειται για πυροτέχνημα ενόψει περιφερειακών εκλογών το 2014, κάτι που δεν φαίνεται πιθανό κρίνοντας από τις υπογραφές... Στην Ελλάδα δεν έχει συνειδητοποιηθεί πλήρως πόσο σημαντικός μπορεί να είναι ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τη ζωή των πολιτών. Από την άλλη πλευρά, λίγοι δυστυχώς είναι οι δημοτικοί άρχοντες που αντιλαμβάνονται τον δικό τους ρόλο. Ότι βρίσκονται εκεί για να κάνουν «λάντζα» χάριν της κοινωνίας και της δημόσιας ζωής, όχι «υψηλή πολιτική». Με αυτήν την έννοια, αν η παρέμβαση των πέντε δημάρχων πάρει τη μορφή κινήματος, όχι αντιπάλου της κεντρικής διοίκησης, αλλά σε συνεργασία με αυτήν, δεν αποκλείεται να οδηγήσει στον εμπλουτισμό της πολιτικής σκηνής με νέα πρόσωπα και δυνάμεις που δεν θα είναι προϊόντα κομματικού σωλήνα, αλλά τριβής με πραγματικά προβλήματα.

Μη σκοτώνετε την αλληλεγγύη!

Γράφει: Λευτέρης Κουσούλης

 

Επανέρχεται κατά καιρούς το ζήτημα της αλληλεγγύης, άλλοτε με αυθεντικό ενδιαφέρον και άλλοτε με υποκριτικά κίνητρα.

Πάντοτε, η φτώχεια, η ένδεια και η ακραία ανάγκη, έγινε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης. Η δημόσια διανομή τροφίμων που γίνεται από πολιτικές δυνάμεις, κόμματα ή και αγανακτισμένους αγρότες, καμιά φορά, είναι μια κυνική παράσταση εξουσίας. Ως παράσταση εξουσίας, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση πράξη αλληλεγγύης.
Στη φάση της κρίσης που διανύουμε, η αλληλεγγύη στο διπλανό μας που έχει ανάγκη, αποτελεί όχι μόνο ηθικό χρέος αλλά και πολιτική πράξη. Η αλληλεγγύη, όμως, που δεν συνοδεύεται από το σεβασμό στον άλλον, από την αυθεντική αναγνώριση της ανάγκης του και, συνεπώς, τη διαφύλαξη και την προστασία της αξιοπρέπειάς του, γίνεται ανταλλακτική πράξη.
Η αλληλεγγύη είναι πράξη δωρεάν. Δεν γίνεται με την προσδοκία της επιστροφής. Ούτε εντάσσεται σε πολιτικούς σχεδιασμούς. Ούτε διακηρύσσεται από κομματικό βήμα. Όποιο κομματικό βήμα.
Την ίδια ώρα, όσο θα βαθαίνει η κρίση και οι συμπολίτες μας που θα έχουν ανάγκη θα πολλαπλασιάζονται, η υποχρέωση αλληλεγγύης στους διπλανούς μας θα δυναμώνει. Για αυτό, όποιος μπορεί, όσο μπορεί, όπου μπορεί, αλληλεγγύη παντού. Αυθεντικά, βουβά, ανθρώπινα. Προσπερνώντας κάθε προσχηματικότητα, ας πυκνώσουμε τις τάξεις της γνήσιας, ανυπόκριτης και ανυστερόβουλης αλληλεγγύης.

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του υπουργού Παιδείας στο mega

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr

Ο υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων  Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος,  σε συνέντευξη που παραχώρησε στην τηλεοπτική εκπομπή «Πρωινό Mega», δήλωσε μεταξύ άλλων, τα εξής:
Για τη διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών
«Σε μια νοοτροπία οριζόντιων περικοπών, εμείς αντιτάξαμε ένα σχέδιο. Γιατί πιστεύω ότι κάθε δημοσιονομική προσαρμογή και κάθε διοικητική αναδιάρθρωση πρέπει να υπάγεται σε έναν Εθνικό Σχεδιασμό. Εμείς στο Υπουργείο κάναμε αξιολόγηση δομών και διαδικασιών και συντάξαμε ένα πλαίσιο, ένα πλάνο διαχείρισης προσωπικού.  Από τους 2.000 εκπαιδευτικούς που τίθενται σε διαθεσιμότητα, έχουμε μεριμνήσει σε συμφωνία με το Υπουργείο Υγείας, ώστε το 55% - 60%, το οποίο αφορά επαγγέλματα Υγείας, να απορροφηθεί στον κλάδο της Υγείας και οι υπόλοιποι σε διοικητικές υπηρεσίες.   Και τέλος, θα χρειαστούμε και ωρομίσθιους, οι οποίοι θα διδάξουν στα Δημόσια ΙΕΚ ή και στα ΕΠΑΛ, προκειμένου να αποφοιτήσουν οι μαθητές, που έχουν επιλέξει ειδικότητες που καταργούνται.
Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι με τη διαχείριση και το σχεδιασμό που έγινε, διασφαλίσαμε το εργασιακό περιβάλλον 151.000 εκπαιδευτικών. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Διότι εδώ υπήρξε σχέδιο. Σχέδιο το οποίο καλύπτει και τους ανθρώπους που ίθενται σε διαθεσιμότητα και έτσι η ουσία είναι ότι προχωράμε τις μεταρρυθμίσεις χωρίς να έχουμε οριζόντιες περικοπές.  Πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών κατανοεί πλήρως τι συμβαίνει. Νομίζω ότι είναι υπέρ των μεταρρυθμίσεων και των αλλαγών. Μην ξεχνάτε ότι στο εκπαιδευτικό μας σύστημα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στρεβλώσεις 30 και πλέον ετών».
  Για τη νέα σχολική χρονιά
«Πιστεύω ότι από το Σεπτέμβρη τα σχολεία θα λειτουργήσουν χωρίς κενά, κάνοντας τις αναγκαίες μετατάξεις από τη Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, έχοντας θέσει κάποιους ανθρώπους σε διαθεσιμότητα και έχοντας λειτουργήσει χωρίς 10.000 από τους 12.000 Αναπληρωτές, που πάγια, κάθε χρόνο προσελάμβανε το Υπουργείο. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι με την αλλαγή τοποθέτησης εκπαιδευτικών, που έχουμε κάνει και τον εξορθολογισμό του, το Σεπτέμβριο θα έχουμε τα λιγότερα δυνατά κενά και οι καθηγητές και οι δάσκαλοι θα είναι στις τάξεις τους».
Για τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών σε υπηρεσίες του Δημοσίου
«Οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί σε υπηρεσίες του Δημοσίου είναι περίπου 3.500. Όμως, αυτό δεν θα υπάρξει φέτος, γιατί δεν υπάρχει δυνατότητα. Όλοι οι αποσπασμένοι θα πάνε στις τάξεις τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία».
Για τις συγχωνεύσεις σχολείων
«Όσον αφορά στα θέματα των σχολείων, εκεί έχουμε ολοκληρώσει τις συγχωνεύσεις, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία άλλη. Υπενθυμίζω ότι το 2011 ή το 2012, αν δεν κάνω λάθος, έγιναν 600 συγχωνεύσεις, πέρυσι περίπου  100 και φέτος πολύ λιγότερες. Ολοκληρώθηκαν, λοιπόν, οι συγχωνεύσεις. Και θα σας πω και κάτι ακόμη: από μια στιγμή και έπειτα αυτό γίνεται αντιπαραγωγικό και οικονομικά. Διότι μεγαλώνουν οι αποστάσεις και δεν μπορούν να καλυφθούν τα έξοδα. Επομένως όποια βελτίωση και όποια αλλαγή μπορούσε να γίνει σε επίπεδο συγχωνεύσεων σχολικών κτιρίων έχει σχεδόν ολοκληρωθεί».

Τα υπουργεία της διαθεσιμότητας: Πόσοι φεύγουν και από πού

Από το σύνολο των υπουργείων θα προκύψει ο αριθμός των περίπου 5.000 υπαλλήλων που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα μέχρι τον Σεπτέμβριο, προκειμένου να συμπληρωθεί το πρώτο κύμα διαθεσιμότητας των 12.500 υπαλλήλων, όπως αποφασίστηκε τη Τρίτη στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης που συνεδρίασε υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας "Έθνος", σημαντική θα είναι η συνεισφορά των υπουργείων Υγείας και Παιδείας σε αυτήν τη φάση, καθώς ο υπουργός Υγείας έχει ήδη έτοιμο σχέδιο για την κινητικότητα 1.342 υπαλλήλων νοσοκομείων, μεταξύ των οποίων και γιατρών, οι οποίοι θα μετακινηθούν σε άλλες μονάδες.

Αντίστοιχα, το υπουργείο Παιδείας έδωσε εντολή, για να επισπευθεί η αξιολόγηση δομών στα μεγάλα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της χώρας όπου υπηρετούν 10.200 διοικητικοί υπάλληλοι, εκ των οποίων εκτιμάται ότι θα τεθούν σε διαθεσιμότητα 900 -1.500 εργαζόμενοι.

Ωστόσο, πηγές του υπουργείου Παιδείας επισημαίνουν ότι δεν πρόκειται να τεθούν σε διαθεσιμότητα άλλοι εκπαιδευτικοί με το κύμα του Σεπτεμβρίου, μετά τους 2.000 καθηγητές των τεχνικών λυκείων.

Παράλληλα, στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης συζητήθηκε η εφαρμογή των σχεδίων στελέχωσης των υπόλοιπων υπουργείων, όπου, σύμφωνα με πληροφορίες, δόθηκε έμφαση στο νέο οργανόγραμμα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας απ΄ όπου εκτιμάται ότι θα τεθούν σε διαθεσιμότητα περισσότεροι από 600 διοικητικοί υπάλληλοι, καθώς και από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης απ΄ όπου εκτιμάται ότι θα χαρακτηριστούν πλεονάζοντες περισσότεροι από 700 διοικητικοί υπάλληλοι.

Σε διαθεσιμότητα θα τεθούν από το σύνολο των υπουργείων, κυρίως, υπάλληλοι χαμηλών προσόντων.

Με βάση τα σχέδια στελέχωσης, οι πλεονάζοντες υπάλληλοι ανά υπουργείο είναι:

Υπ. Ανάπτυξης: 490

Υπ. Περιβάλλοντος: 262

Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης: 269

Υπ. Εργασίας: 41

Υπ. Τουρισμού: 170

Υπ. Ναυτιλίας: 62

Υπ. Εξωτερικών: 152