ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ"
Είχε δίκιο όταν έλεγε ότι «πρέπει επιτέλους να συνεισφέρουν και ο πλούσιοι στην κρίση»; Είχε!
Είχε δίκιο η Κριστίν Λαγκάρντ όταν έλεγε ότι «μισθωτοί και μικρομεσαίοι σήκωσαν τα βάρη της κρίσης»; Είχε!
Όλοι αυτοί είναι καραδεξιοί. Όλοι αυτοί είναι «συνωμότες» που επιβουλεύονται την εθνική μας κυριαρχία και την κτηματική μας περιουσία.
Αν τα μέτρα λοιπόν αναδιανέμουν τα βάρη καλώς να έρθουν.
Αν πρόκειται να πληρώνουν οι ματσωμένοι τουρίστες μερικά φραγκοδίφραγκα κατά την είσοδό τους στα «φτωχά» και «μίζερα» νησιά, όπως Σαντορίνη και Μύκονος, καλώς και άριστα να τα πληρώσουν. Αυτό το λένε City tax στη Νέα Υόρκη!
Αν πρόκειται να βγουν στην σέντρα δεκάδες χιλιάδες «φτωχαδάκια» που δηλώνουν εισοδήματα των δέκα χιλιάδων ετησίως ενώ οι καταθέσεις τους έχουν σκαρφαλώσει στο ταβάνι των εκατομμυρίων, καλώς να τους τα πάρουν!
Αν πρόκειται να πληρώνουμε με πλαστικές κάρτες ώστε να καταπολεμηθεί, στοιχειωδώς, η φοροδιαφυγή, καλώς να γίνει.
Για να μην πολυλογώ. Ένα το γεγονός. Ότι με την επερχόμενη συμφωνία αγοράζουμε χρόνο. Ότι τα λεφτά που θα εισπράξουμε ως χώρα και κοινωνία είναι δανεικά. Και ότι μέχρι σήμερα, ύστερα από πέντε χρόνια τραμπαλιζόμενοι στο κενό, τίποτα επί της ουσίας δεν έχει γίνει.
Όποιος πανηγυρίζει είναι βλάκας με πατέντα. Γιατί ναι μεν αποφεύγουμε τα βράχια και την επίσημη χρεοκοπία. Όμως στην πραγματικότητα είμαστε χρεοκοπημένοι!
Όποιος εκ τους ασφαλούς κριτικάρει και τη μία λέει τρομολαγνικά «θα μας ρίξετε στα βράχια» και την άλλη «κάνατε κωλοτούμπα», ε αυτός είναι τζάμπα μάγκας και βλαχοπονηρός.
Το ζήτημα ένα και μοναδικό. Μπορούμε να φτιάξουμε αυτή την έρμη χώρα; Μπορούμε να ακολουθήσουμε την ευρωπαϊκή κανονικότητα;
Και το κυριότερο. Μπορούμε να αυτο-μεταρρυθμιστούμε;
Τρία πράγματα μαζί. Να οργανωθεί και να εκσυγχρονιστεί η κρατική μηχανή. Να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή. Και να αρχίσει η παραγωγική διαδικασία.
Ανευ αυτών γιοκ στο πηλίκον. Ανευ αυτών μία από τα ίδια.
Που πάει να πει. Ναι μεν αγοράσαμε χρόνο. Όμως η αξιοπρέπεια, το φιλότιμο, η εργασία, η εντιμότητα και η εθνική κυριαρχία δεν αγοράζονται. Όλα αυτά κατακτώνται. Με συστηματική προσπάθεια, με σχέδιο, με επίπονη δουλειά και με σοκαριστικές αλλαγές που θα εκτινάξουν την χώρα από την μιζέρια στην αγκαλιά της ελπίδας!
Για να δούμε λοιπόν. Πρώτα να δούμε την λίστα με τα μέτρα. Πρώτα η συμφωνία. Έπειτα η κριτική. Πρώτα οι υπογραφές!
Όμως έχει η δεν έχει δίκιο ο «άθλιος» Βόλφγκανγκ Σόιμπλε όταν λέει ότι «οι Ελληνες ζούσαν παραπάνω από τις δυνατότητές τους»; Έχει!Είχε δίκιο όταν έλεγε ότι «πρέπει επιτέλους να συνεισφέρουν και ο πλούσιοι στην κρίση»; Είχε!
Είχε δίκιο η Κριστίν Λαγκάρντ όταν έλεγε ότι «μισθωτοί και μικρομεσαίοι σήκωσαν τα βάρη της κρίσης»; Είχε!
Όλοι αυτοί είναι καραδεξιοί. Όλοι αυτοί είναι «συνωμότες» που επιβουλεύονται την εθνική μας κυριαρχία και την κτηματική μας περιουσία.
Αν τα μέτρα λοιπόν αναδιανέμουν τα βάρη καλώς να έρθουν.
Αν πρόκειται να πληρώνουν οι ματσωμένοι τουρίστες μερικά φραγκοδίφραγκα κατά την είσοδό τους στα «φτωχά» και «μίζερα» νησιά, όπως Σαντορίνη και Μύκονος, καλώς και άριστα να τα πληρώσουν. Αυτό το λένε City tax στη Νέα Υόρκη!
Αν πρόκειται να βγουν στην σέντρα δεκάδες χιλιάδες «φτωχαδάκια» που δηλώνουν εισοδήματα των δέκα χιλιάδων ετησίως ενώ οι καταθέσεις τους έχουν σκαρφαλώσει στο ταβάνι των εκατομμυρίων, καλώς να τους τα πάρουν!
Αν πρόκειται να πληρώνουμε με πλαστικές κάρτες ώστε να καταπολεμηθεί, στοιχειωδώς, η φοροδιαφυγή, καλώς να γίνει.
Για να μην πολυλογώ. Ένα το γεγονός. Ότι με την επερχόμενη συμφωνία αγοράζουμε χρόνο. Ότι τα λεφτά που θα εισπράξουμε ως χώρα και κοινωνία είναι δανεικά. Και ότι μέχρι σήμερα, ύστερα από πέντε χρόνια τραμπαλιζόμενοι στο κενό, τίποτα επί της ουσίας δεν έχει γίνει.
Όποιος πανηγυρίζει είναι βλάκας με πατέντα. Γιατί ναι μεν αποφεύγουμε τα βράχια και την επίσημη χρεοκοπία. Όμως στην πραγματικότητα είμαστε χρεοκοπημένοι!
Όποιος εκ τους ασφαλούς κριτικάρει και τη μία λέει τρομολαγνικά «θα μας ρίξετε στα βράχια» και την άλλη «κάνατε κωλοτούμπα», ε αυτός είναι τζάμπα μάγκας και βλαχοπονηρός.
Το ζήτημα ένα και μοναδικό. Μπορούμε να φτιάξουμε αυτή την έρμη χώρα; Μπορούμε να ακολουθήσουμε την ευρωπαϊκή κανονικότητα;
Και το κυριότερο. Μπορούμε να αυτο-μεταρρυθμιστούμε;
Τρία πράγματα μαζί. Να οργανωθεί και να εκσυγχρονιστεί η κρατική μηχανή. Να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή. Και να αρχίσει η παραγωγική διαδικασία.
Ανευ αυτών γιοκ στο πηλίκον. Ανευ αυτών μία από τα ίδια.
Που πάει να πει. Ναι μεν αγοράσαμε χρόνο. Όμως η αξιοπρέπεια, το φιλότιμο, η εργασία, η εντιμότητα και η εθνική κυριαρχία δεν αγοράζονται. Όλα αυτά κατακτώνται. Με συστηματική προσπάθεια, με σχέδιο, με επίπονη δουλειά και με σοκαριστικές αλλαγές που θα εκτινάξουν την χώρα από την μιζέρια στην αγκαλιά της ελπίδας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου