Χρήστος Παναγιωτόπουλος
Διαβάζω καθημερινά την «Αυγή» και συχνά αγριεύομαι, όχι γιατί η εφημερίδα αποτελεί παρωδία της εποχής του Γρηγόρη Γιάνναρου, όπως ισχυρίζονται αρκετοί.
Όχι. Όλα τα ΜΜΕ έχουν τις καλές και τις κακές στιγμές τους.
Και ο σημερινός διευθυντής της Νίκος Φίλης είναι άξιος και έντιμος δημοσιογράφος και ο διευθυντής σύνταξης Σταύρος Καπάκος αγνός αριστερός και δημοκρατικός άνθρωπος -παρότι έως πριν από δυο χρόνια επικεφαλής των αρχισυντακτών του (κατά την «Αυγή») διαπλεκόμενου Μega, με εμένα διευθυντή Ειδήσεων και Ενημέρωσης…
Αγριεύομαι επειδή και οι δυο επιτρέπουν να εκφράζονται από τις στήλες της εφημερίδας τους ακραίες ρεβανσιστικές φωνές -φωνές που παραπέμπουν στις χειρότερες σταλινικές περιόδους.
Ξέρω, θα πουν ότι δεν ελέγχουν τους «ταλιμπάν»… Σαν να υπονοούν ότι έχουν στήριξη «άνωθεν».
Αλήθεια, ποιο είναι αυτό το «άνωθεν», που επιτρέπει σε ανεπάγγελτα και αναλφάβητα κομματόσκυλα να χυδαιολογούν για επαγγελματίες δημοσιογράφους, που δεν έχουν πάρει ποτέ ούτε δεκάρα από κρατικό ΜΜΕ;
Και αυτό το «άνωθεν» συμφωνεί με τις απόψεις των κομματικών τους υπογείων;
Με εκείνους που, αν τους παρουσιαστεί ευκαιρία, θα στείλουν σε ξερονήσια όσους εκφράζουν διαφορετικές απόψεις, αντιστρέφοντας την ιστορία;
Με εκείνους που ποινικοποιούν την άλλη άποψη;
Ας προσέξει ο Αλέξης Τσίπρας, διότι σε αυτόν μοιραία πέφτει το βάρος του «άνωθεν».
Ο «κουτσογιωργισμός» που αναπτύσσεται στο κόμμα του, στην πλάτη του θα σκάσει.
Ο ίδιος μπορεί να έχει τις ευγενέστερες των προθέσεων. Και οι άνθρωποι του οικονομικού του επιτελείου -όπως ο Γιώργος Σταθάκης- ξέρω ότι είναι βαθιά δημοκράτες, όσο και ρεαλιστές.
Ο «κουτσογιωργισμός», του «δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε», όμως, είναι εκείνος που απειλεί να δώσει το στίγμα της αυριανής διακυβέρνησης…
Όχι. Όλα τα ΜΜΕ έχουν τις καλές και τις κακές στιγμές τους.
Και ο σημερινός διευθυντής της Νίκος Φίλης είναι άξιος και έντιμος δημοσιογράφος και ο διευθυντής σύνταξης Σταύρος Καπάκος αγνός αριστερός και δημοκρατικός άνθρωπος -παρότι έως πριν από δυο χρόνια επικεφαλής των αρχισυντακτών του (κατά την «Αυγή») διαπλεκόμενου Μega, με εμένα διευθυντή Ειδήσεων και Ενημέρωσης…
Αγριεύομαι επειδή και οι δυο επιτρέπουν να εκφράζονται από τις στήλες της εφημερίδας τους ακραίες ρεβανσιστικές φωνές -φωνές που παραπέμπουν στις χειρότερες σταλινικές περιόδους.
Ξέρω, θα πουν ότι δεν ελέγχουν τους «ταλιμπάν»… Σαν να υπονοούν ότι έχουν στήριξη «άνωθεν».
Αλήθεια, ποιο είναι αυτό το «άνωθεν», που επιτρέπει σε ανεπάγγελτα και αναλφάβητα κομματόσκυλα να χυδαιολογούν για επαγγελματίες δημοσιογράφους, που δεν έχουν πάρει ποτέ ούτε δεκάρα από κρατικό ΜΜΕ;
Και αυτό το «άνωθεν» συμφωνεί με τις απόψεις των κομματικών τους υπογείων;
Με εκείνους που, αν τους παρουσιαστεί ευκαιρία, θα στείλουν σε ξερονήσια όσους εκφράζουν διαφορετικές απόψεις, αντιστρέφοντας την ιστορία;
Με εκείνους που ποινικοποιούν την άλλη άποψη;
Ας προσέξει ο Αλέξης Τσίπρας, διότι σε αυτόν μοιραία πέφτει το βάρος του «άνωθεν».
Ο «κουτσογιωργισμός» που αναπτύσσεται στο κόμμα του, στην πλάτη του θα σκάσει.
Ο ίδιος μπορεί να έχει τις ευγενέστερες των προθέσεων. Και οι άνθρωποι του οικονομικού του επιτελείου -όπως ο Γιώργος Σταθάκης- ξέρω ότι είναι βαθιά δημοκράτες, όσο και ρεαλιστές.
Ο «κουτσογιωργισμός», του «δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε», όμως, είναι εκείνος που απειλεί να δώσει το στίγμα της αυριανής διακυβέρνησης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου