Με παραδέχεσαι, ρε;

Του Δημήτρη Πετρόπουλου

΄΄Ήμουνα προσωπικός οδηγός του Συνταγματάρχη Ντερτιλή. Ξημερώνοντας Σάββατο παρέλαβα τον Ντερτιλή και τον μετέφερα από την ΑΣΔΕΝ στο Πολυτεχνείο με το τζιπ. Σταμάτησα κοντά στην κατεστραμμένη πύλη, ο Ντερτιλής κατέβηκε και συζητούσε με κάποιον αξιωματικό της Αστυνομίας.

Ξαφνικά αντελήφθην φασαρία και φωνές προς τη μεριά της διασταύρωσης Πατησίων και Στουρνάρα. Παρατήρησα ότι αστυφύλακες έδερναν έναν νεαρό. Ξαφνικά, αυτός κατόρθωσε να αποσπασθεί από τους αστυφύλακες. Τότε ο Ντερτιλής, που μόλις είχε αντιληφθεί το επεισόδιο, έβγαλε από το μπουφάν του το περίστροφό του και πυροβόλησε χωρίς να πολυσκεφθεί. Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο. Έμεινε επί τόπου ακριβώς στην διασταύρωση Πατησίων και Στουρνάρα, προς την πλευρά της Ομόνοιας.

Εγώ φαντάστηκα ότι του έριξε στα πόδια και περίμενα να κινηθεί. Όταν όμως είδα να σχηματίζεται μια λίμνη από αίμα και μια μικρή άσπρη λιμνούλα από μυαλά, κατάλαβα ότι τον πυροβόλησε στο κεφάλι και ήταν ήδη νεκρός.

Μετά, σαν να μη συνέβαινε τίποτα, μπήκε στο τζιπ και κτυπώντας με στην πλάτη, μου είπε ΄΄Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μια τον πέτυχα στο κεφάλι΄΄. Εγώ τα είχα χάσει και ήμουνα φοβερά ταραγμένος και φοβισμένος.

Από το σημείο εκείνο φύγαμε και πήγαμε σε μια υπηρεσία της Χωροφυλακής. Οι Χωροφύλακες έτρεξαν να τον υποδεχτούν. Αυτός όμως τους είπε, σαν να τους μάλωνε, ΄΄Τι φοβάστε ρε; Βαράτε στο ψαχνό, εγώ έκανα την αρχή΄΄. Τότε κατάλαβα ότι είχε μαθευτεί η πράξη του.

Μετά από μέρες με ρώτησε ο Ντερτιλής: ΄΄Θυμάσαι ρε, αυτόν που πυροβόλησα στο Πολυτεχνείο; Ε, τη γλύτωσε τελικά.΄΄ Φυσικά ήταν προφανής ο σκοπός του, ήθελε να απαλύνει την τρομερή εντύπωση που μου είχε δημιουργήσει με τον φόνο που έκανε εν ψυχρώ και να τον λησμονήσω. Αλλά το φοβερό αυτό γεγονός θα το θυμάμαι σ’ όλη μου τη ζωή. Έκανα πως τον πίστεψα αλλά δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία ότι ο νεαρός ήταν νεκρός. Πράγμα που το διάβασα αργότερα στις εφημερίδες. Μετά από αρκετές μέρες μ’ έδιωχναν με δυσμενή μετάθεση στο Πολύκαστρο.

Με κάλεσε ο Ντερτιλής και μου είπε: ΄΄Παιδί μου, δεν πρέπει να ξεχνάς ένα πράγμα, ότι στην Υπηρεσία μας ό,τι ακούμε και ό,τι βλέπουμε μένει για την Υπηρεσία, δεν το λέμε αυτό ούτε στην μάνα μας.΄΄ Κατάλαβα τι εννοούσε΄΄ (από την κατάθεση του Αντώνη Αγριτέλλη, οδηγού του Ντερτιλή).

Από τις 7 το απόγευμα στις 14 Νοέμβρη 1973 έως τις 3 τα ξημερώματα 17 Νοέμβρη, τα παιδιά του Πολυτεχνείου έζησαν 56 ώρες ελευθερίας. Συγκλονιζόταν η Ελλάδα, 56 ώρες, μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο. Χιλιάδες άνθρωποι αγωνίζονταν για την ελευθερία, φοιτητές, εργάτες, μαθητές, νέοι στη συντριπτική πλειοψηφία από 16 έως 30 χρόνων κι αυτό τρόμαζε τη χούντα ακόμη περισσότερο. Ήταν τέτοιο το χάος και ο πανικός των στρατιωτικών που πυροβολούσαν στα τυφλά.

Ο Νικόλαος Ντερτιλής καταδικάστηκε σε ισόβια για τη δολοφονία του Μιχάλη Μυρογιάννη στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε να αποφυλακιστεί δεν κατέθεσε ποτέ σχετική αίτηση και δεν δέχτηκε να βγει από τη φυλακή ούτε για τη κηδεία του γιού του. 

Απέστειλε μάλιστα, το 2010, γραπτή δήλωση προς το Πρωτοδικείο Πειραιά-Τμήμα Βουλευμάτων ότι αρνείται να αποφυλακιστεί υπό οποιοδήποτε όρο ΄΄πλην εκείνου της απολύτου δικαιώσεως και αποκαταστάσεως΄΄ του. 

Με παραδέχεσαι, ρε;

Στη μάχη της Μασούρας, το 1964, στην Κύπρο, ο τότε ταγματάρχης Ντερτιλής, υπό τις διαταγές του στρατηγού Γρίβα, επιτίθεται εφ'όπλου λόγχη σε ένα οχυρωμένο από Τουρκοκύπριους χωριό. Κάνει ΄΄εκκαθαρίσεις΄΄ και ο στρατηγός Γρίβας από τον ασύρματο τον καλεί να ΄΄υπάρξουν κάποια όρια΄΄. Ο Ντερτιλής πυροβόλησε τον ασύρματο. Δεκάδες άμαχοι το πλήρωσαν με τη ζωή τους.

Με παραδέχεσαι, ρε;

Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης, επικαλούμενος τα ιδεώδη μιας δημοκρατίας που… κινδυνεύει και υιοθετώντας την άποψη του έγκλειστου χουντικού ότι η Πολιτεία τού οφείλει αποκατάσταση, ζήτησε από την πολιτική ηγεσία ΄΄να προβεί σε έμπρακτη δήλωση ανθρωπισμού αποφυλακίζοντας τον παρασημοφορημένο για την πολεμική του δράση Αξιωματικό΄΄.

Με παραδέχεσαι, ρε ;

Στην κηδεία του Ντερτιλή στο Πρώτο Νεκροταφείο παραβρέθηκαν πολλοί βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Την νεκρώσιμη ακολουθία τέλεσε ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος. Ο Μητροπολίτης είπε ότι ο Ντερτιλής ήταν ήρωας σαν τον Κολοκοτρώνη και τον Σωκράτη.

Με παραδέχεσαι, ρε;

Ε, ρε τι μας ξημερώνει…

Υ.Γ. Στην πρώτη λίστα με τους καταγεγραμμένους νεκρούς της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όπως δόθηκε από τον προϊστάμενο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών Δημήτρη Καψάσκη σε συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε ο υφυπουργός της Χούντας Σπύρος Ζουρνατζής στις 19 Νοεμβρίου 1973, αναφέρονται τα ονόματα των νεκρών που είχαν νεκροτομηθεί ως το απόγευμα της Κυριακής 18 Νοεμβρίου 1973. Ανάμεσά τους και ο Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα, βληθείς δια περιστρόφου εις την κεφαλήν.