Ο λάθος δρόμος του υπουργού Παιδείας

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΟ "ΒΗΜΑ"

Για μια φορά ακόμα η παιδεία γίνεται θύμα πολιτικών και κομματικών σκοπιμοτήτων. Πριν καλά καλά προλάβει να δοκιμαστεί στην πράξη ο τελευταίος νόμος για τα πανεπιστήμια, έρχεται ο νέος υπουργός Παιδείας για να τον κατεδαφίσει, ενώ αλλάζει ξανά και το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων. Χωρίς στοιχειώδη συναίνεση, χωρίς διάλογο ανατρέπεται μια μεταρρύθμιση, που προσπαθούσε να διορθώσει ένα προβληματικό καθεστώς δεκαετιών. Αντί να αναζητηθούν λύσεις και βελτιώσεις στα όποια προβληματικά σημεία υπήρχαν, ο υπουργός Παιδείας, εξήγγειλε ουσιαστικά την επιστροφή στο παρελθόν.

Καταργούνται τα Συμβούλια των Ιδρυμάτων, οι φοιτητές θα ψηφίζουν για την εκλογή των πρυτανικών αρχών, αλλάζει πάλι το καθεστώς για το πανεπιστημιακό άσυλο, ενώ επιστρέφουν και οι αιώνιοι φοιτητές.Τρείς και πλέον δεκαετίες μετά την εισαγωγή του συνδικαλισμού στο πανεπιστήμιο, που οδήγησε μετά την αρχική προωθητική του δύναμη, σε ένα καθεστώς λαϊκισμού και συναλλαγής που απαξίωνε τη λειτουργία του πανεπιστημίου, επιστρέφουμε πάλι στο ίδιο μοντέλο.

Αντί να παρακολουθούμε τις εξελίξεις, αντί να διδασκόμαστε από το πως λειτουργούν κορυφαία ιδρύματα στο εξωτερικό ξαναγυρίζουμε στις ίδιες παλιές παθογένειες, που αποδεδειγμένα έχουν υπονομεύσει και την αξιοκρατία, αλλά και την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία. Παθογένειες που η ίδια η πανεπιστημιακή κοινότητα στη μεγάλη της πλειοψηφία, τις έχει καταδικάσει, τις έχει απορρίψει, έρχεται τώρα ο κ.Μπαλτάς να τις επιβάλλει δια νόμου.
Μόλις πριν λίγες μέρες περισσότεροι από 1.000 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι από την Ελλάδα, αλλά και κορυφαίοι έλληνες του εξωτερικού, είχαν ζητήσει να μην καταργηθούν τα Συμβούλια και το νέο καθεστώς διοίκησης των πανεπιστημίων, πριν αποτιμηθεί ουσιαστικά η λειτουργία τους. Ο κ.Μπαλτάς αδιαφόρησε όμως για τη γνώμη τους και προτίμησε να υιοθετήσει τις απόψεις μερίδας των συνδικαλιστικών φορέων των φοιτητών και του διοικητικού προσωπικού.

Την ώρα που οι πάντες αναγνωρίζουν, ότι στην  κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, η μεγαλύτερη επένδυση της είναι το παραγωγικό δυναμικό της, οι γνώσεις του, η εκπαίδευση του, έρχεται πάλι η κυβέρνηση να ανατρέψει εκ βάθρων κάθε προσπάθεια εξορθολογισμού της παιδείας. Αγνοεί την εμπειρία 30 και πλέον χρόνων από το καθεστώς λειτουργίας και διοίκησης των πανεπιστημίων και επαναφέρει ένα προβληματικό μοντέλο, για να εξυπηρετήσει στενές μικροκομματικές σκοπιμότητες. Μόνο που έτσι δεν πάμε μπροστά, αλλά ολοταχώς προς τα πίσω...