Φοβάμαι πως δεν θα ανακτήσουμε την αξιοπρέπειά μας

ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΑΠΟ "aixmi.gr"

Έχω αρχίσει και κουράζομαι ψυχικά πάρα πολύ με αυτή την αγωνία του τι μας ξημερώνει το άλλο πρωί, τι θα συμβεί το επόμενο λεπτό, ποια είδηση θα μεταδώσουν τα ξένα πρακτορεία για τη ζωή μας. Και αναρωτιέμαι, είμαι ο μόνος σε αυτή τη χώρα που το άγχος της επιβίωσης τον «καταπίνει»; Είμαι ο μόνος που σιχαίνομαι να «βομβαρδίζομαι» κάθε μέρα με «Κατρούγκαλους και προμήθειες», «Λαπαβίτσες και δραχμές», «Βαρουφάκηδες και ρήξεις», «Ζωές και τσαμπουκάδες», «Καμμένους και τσάμικα», «τρόικες, θεσμούς, τεχνικά κλιμάκια, αξιωματούχους, εταίρους, Brussels group» ή όπως αλλιώς «σκατά» ονομάζει η κυβέρνηση -για επικοινωνιακούς λόγους- τη λέξη δανειστές.

Ντρέπομαι να με κοροιδεύουν «στην ψύχρα» για να προσπαθήσουν να κουκουλώσουν την αλήθεια και να παραδεχτούν ότι έλεγαν μόνο ψέμματα για να έρθουν στην εξουσία. Δεν είχαν κανένα σχέδιο. Είναι αδιανόητο. Είναι εξωφρενικό. Ήταν τυφλωμένοι μόνο γιά να κάτσουν στις καρέκλες. Και δεν υπήρχε μετά. Δεν υπήρχε επόμενη ημέρα.

Αλλά το ίδιο με αηδίασε και η προηγούμενη κυβέρνηση. Που έβαλε στον αυτόματο πιλότο τη χώρα, αλλά όχι με την ένδειξη «σταθερή πορεία», αλλά πάτησε το κουμπί «μιζέρια». Γιατί, πλέον, είμαι σίγουρος ότι μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο. Και δεν λέω να βγάζει έξω τα πουκάμισα και να δείχνει κωλοδάχτυλα στους Γερμανούς. Όχι τέτοιες απρέπειες. Αλλά, να πάρει η ευχή, τουλάχιστον να έλεγε σε αυτούς που κρατάνε την τύχη μιας ολόκληρης χώρας στα χέρια τους ή μάλλον στα κινητά τους, ότι στους υπολογισμούς που κάνουν στα κομπιούτερ τους δεν υπάρχουν μόνο αριθμοί που μεταφράζονται σε χαρτονομίσματα, αλλά άνθρωποι με ψυχή και ανάγκες. Και είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαν να τους πείσουν. Δεν είναι δυνατόν να είναι τέρατα όλοι αυτοί στις Βρυξέλλες.

Νομίζω πως βολεύτηκαν όλοι. Η κυβέρνηση διατηρούσε την εξουσία, οι δανειστές μάζευαν χρήματα και η αντιπολίτευση κραύγαζε κούφια συνθήματα χωρίς να προετοιμάζεται για τα δύσκολα (που ήρθαν).

Έτσι, λοιπόν, όσοι δεν φταίξαμε σε τίποτα γι αυτή την κρίση πέσαμε από τη Σκύλλα της συγκυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ στη Χάρυβδη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο. Η ιστορία θα το δείξει. Αυτό που δυστυχώς σίγουρα δεν θα ζήσουμε ποτέ σε αυτή τη χώρα, είναι η επανάσταση του αυτονόητου και της λογικής. Και ακόμη «πιο» δυστυχώς, δεν θα ανακτήσουμε ποτέ ξανά την αξιοπρέπειά μας. Γιατί είμαστε ικέτες. Ζητιάνοι. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς δανεικά. Χωρίς ελεημοσύνη. Ότι λέξη θέλετε, βάλτε. Η αξιοπρέπεια της Ελλάδας χάθηκε όταν οι κυβερνήσεις άρχισαν να λειτουργούν με δανεικά. Δηλαδή εδώ και δεκαετίες. Απλώς τώρα εκτός από τον ψεύτικο πλούτο χάσαμε και τις αξίες μας. Την ηθική μας. Τώρα είμαστε μιά γυμνή κοινωνία. Ούτε καν ρακένδυτη.

Μακάρι έστω και τώρα, ο Αλέξης Τσίπρας και οι νουνεχείς άνθρωποι που τον πλαισιώνουν, να βλέπουν αυτό που βλέπουν όλοι, αλλά να σκέφτονται αυτό που δεν σκέφτεται κανείς. Και οδηγεί στη σωτηρία. Μακάρι…