Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Με την Εκκλησία ή... τον Διαμαντόπουλο;

Ανδρέας Μπελεγρής

Ανησυχητικές διαστάσεις τείνει να πάρει τα τελευταία χρόνια η εκ νέου προσπάθεια παραγόντων της Εκκλησίας να επεμβαίνουν στη δημόσια ζωή του τόπου επικρίνοντας συμπεριφορές δημοσίων ή μη προσώπων και καθοδηγώντας το κράτος προς τη λήψη αποφάσεων τουλάχιστον αναχρονιστικών.

Οι απόψεις που εκφράζουν κατά καιρούς διάφοροι ιεράρχες σχετικά με γεγονότα, πολιτικές αποφάσεις και φαινόμενα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν καθ' όλα σεβαστές, εάν δεν υπήρχε η υποψία ότι σε πολλές περιπτώσεις οι φορείς της Εκκλησίας της Ελλάδος χρησιμοποιώντας το άδολο ποίμνιο πιέζουν να επιβάλλουν θέσεις, που δεν σχετίζονται με τίποτε θεολογικό. Η εμμονή της Εκκλησίας να χαρακτηρίσει καθετί ελληνικό υπό τον, εν πολλοίς, παραμορφωτικό φακό της κατήχησης συχνά απειλεί να περιορίσει οποιαδήποτε εξέλιξη και απογοητεύει πολλούς θρησκευόμενους πολίτες. Κυρίως όμως αυτή η πρακτική έχει ως αποτέλεσμα να εντείνει τη σχιζοφρενική σχέση που ενυπάρχει στο νεοελληνικό κράτος μεταξύ αρχαιότητας και Βυζαντίου.

Η εμμονή της Εκκλησίας κατά του συμφώνου συμβίωσης που προωθούν πολιτικοί από όλα σχεδόν τα κόμματα μας έχει ήδη απασχολήσει πολύ. Τελευταίο παράδειγμα είναι η αντίδραση Μητροπολιτών - ακόμα και του "φιλελεύθερου" Αριχιεπισκόπου - στην συμμετοχή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλη Διαμαντόπουλου στο πρωτοχρονιάτικο παραδοσιακό καρναβάλι στο Άργος Ορεστικό. Ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος ζήτησε την διαγραφή του από το κόμμα του, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ούτε λίγο, ούτε πολύ τον αποκάλεσε "ανόητο". Στην περίπου ίδια γραμμή με τους παραπάνω συστοιχήθηκε και ο συντονιστής Θρησκευμάτων του ΣΥΡΙΖΑ κ. Λυκόπουλος ο οποίος έκανε λόγο για  "συμπεριφορά ενσυνείδητη ή ασυνείδητη, που προσβάλλει τα Ιερά Μυστήρια".

Σύμφωνα με τα όσα οι Αργείτες επισημαίνουν στην ιστοσελίδα της περιοχής τους, το καρναβάλι γι' αυτούς είναι συνυφασμένο με τους αγώνες των Ελλήνων κατά την Τουρκοκρατία, αλλά συνδέεται επίσης και με τον Μακεδονικό αγώνα. Οι ντόπιοι γράφουν χαρακτηριστικά:  "Επειδή οι Τούρκοι άρχοντες απαγόρευαν τη νυχτερινή έξοδο και τις συγκεντρώσεις όλο το χρόνο, αλλά ήταν ανεκτικοί τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, οι Αργείτες «Χρουπιστινοί με το παλιό όνομα» εκμεταλλεύονταν τα έθιμα των ημερών για να ανταμώσουν μεταξύ τους. Επισκέπτονταν τα σπίτια συγγενών και φίλων μεταμφιεσμένοι, τραγουδούσαν, έπιναν, έτρωγαν και μάζευαν φιλοδωρήματα. Ιδιαίτερα για τα χρόνια του Μακεδονικού αγώνα, λένε, μεταμφιεσμένοι αντάρτες αντάλλασαν μηνύματα με τους κατοίκους του Άργους".

Υπογραμμίζουν, δε: "Ο χαρακτήρας του Αργείτικου καρναβαλιού όπως προκύπτει από την κεντρική παρέλαση της Πρωτοχρονιάς είναι κυρίως κοινωνική και πολιτική σάτιρα. (...) Πολλά θέματα αντλούνται από την πολιτική επικαιρότητα, με αποτέλεσμα η παρέλαση να παίρνει μορφή πολιτικής επιθεώρησης."

Αυτή είναι η γιορτή που ο βουλευτής αποφάσισε να συμμετέχει ενεργά.

Το διονυσιακό στοιχείο και η σάτιρα ουδέποτε έλειψαν από την ιστορία του τόπου κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Ο φιλελευθερισμός και η Δημοκρατία τα έχουν μόνιμη πηγή έμπνευσης. Και αυτό ο λαός δεν το ξεχνάει. Δυστυχώς σε αυτή την περίπτωση η persona του Διαμαντόπουλου γίνεται η σκιά που σκεπάζει αυτό που θα έπρεπε να ήταν προφανές: το διακύβευμα της Ευρώπης εξακολουθεί να χάνεται καθημερινά και πολλαπλά σε αυτό το κράτος• και δεν είναι μόνο θέμα νομίσματος. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου