Τζάμπα μάγκες

Βασίλης Αναστασόπουλος

Με… ανέκδοτο -κακόγουστο, μάλιστα- μοιάζει η περιρρέουσα φημολογία ότι οι κυβερνώντες είναι αποφασισμένοι να «κονταροχτυπηθούν» με τους ελεγκτές της Τρόικας, εάν εκείνοι, κατά την επόμενη επίσκεψή τους στην Αθήνα, ζητήσουν να επιβληθούν νέα, οριζόντια μέτρα.

Το... αστείο, δε, γίνεται πιο «χοντροκομμένο», όταν «κύκλοι» του Μαξίμου επιχειρούν να πείσουν ότι ο κ. Σαμαράς θα «απειλήσει» τους Ευρωπαίους ταγούς με πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, σε περίπτωση που εκείνοι επιμείνουν στην ανάγκη λήψης νέων μέτρων.

Λένε, για παράδειγμα, ότι ένα από τα όπλα που διαθέτει η κυβέρνηση -το σημαντικότερο, ίσως-, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Ας τελειώνουμε, λοιπόν, με αυτό το «παραμύθι»...

Με την άδεια της Τρόικας, προκειμένου να δείξει ότι το πρόγραμμα λιτότητας αποδίδει, είμαστε η μοναδική χώρα σε όλο τον κόσμο που δεν εγγράφει στον προϋπολογισμό της τα χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες (αυτή τη στιγμή ξεπερνούν τα τέσσερα δισ. ευρώ). Με αυτή τη μέθοδο, είναι λογικό να εμφανίζουμε πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο ωστόσο είναι πλασματικό. Θα πάμε, λοιπόν, σε σκληρή διαπραγμάτευση, με «σημαία» το -ουσιαστικά- ανύπαρκτο πλεόνασμα; Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε...

Η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση «τρέμει» τις εκλογές. Θέλει να τις αποφύγει, όπως ο διάολος το λιβάνι. Και ο λόγος γι' αυτό δεν είναι μόνο ότι μπορεί να τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ή να βγει τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή... Σίγουρα, είναι και αυτά κυρίαρχα σενάρια, που προβληματίζουν το Μαξίμου, το οποίο έχει στα χέρια του τα αποτελέσματα μυστικών δημοσκοπήσεων και βάσει αυτών χαράσσει τη στρατηγική του όχι για το μακρινό, αλλά για το εγγύς μέλλον.

Εξ ου και προέκυψε η κατ' ανάγκη και κατά κόρον χρήση της «θεωρίας των δύο άκρων», προκειμένου Χρυσή Αυγή και ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιαστούν, αίφνης, στον Έλληνα ψηφοφόρο, ως οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Εξ ου και οι αντιμνημονιακοί ταυτίζονται αυτομάτως, ακόμα και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με τους εξτρεμιστές και τους λαϊκιστές. Εξ ου και, δίπλα στις αποκαλύψεις για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, κάποιοι φρόντισαν να επαναφέρουν στο προσκήνιο και την υπόθεση της Marfin, αλλά και την πιο πρόσφατη των Σκουριών, στη Χαλκιδική.

Εκείνο που φοβίζει ακόμη περισσότερο τους κυβερνώντες -γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα οδηγήσει εκ των πραγμάτων σε εκλογές-, είναι το γεγονός ότι τα νέα μέτρα, όσο και αν κάποιοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, είναι αναπόφευκτα, από τη στιγμή που δεν έχει σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος στις αποκρατικοποιήσεις, αλλά και η Τρόικα ουδόλως έχει πειστεί για την αποτελεσματικότητα των νέων φοροεισπρακτικών μέτρων, που σχεδιάζει το οικονομικό επιτελείο.

Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση ρίχνει στη μάχη όλα τα όπλα που διαθέτει. Και προπαγάνδα για τα δύο άκρα, και πόλωση του κλίματος και, στον αντίποδα, η προσπάθεια να εμφανιστεί ως έτοιμη για... πόλεμο με την Τρόικα. Κι ό,τι «κάτσει»...

Έτσι όπως διαμορφώνεται, πλέον, το πολιτικό σκηνικό, μόνο έκπληξη δεν θα προκαλέσει, εάν ο κ. Σαμαράς ανέβει ξανά στα... κάγκελα, ανατρέξει στα πάλαι ποτέ «Ζάππεια», και υψώσει την παντιέρα του αντιμνημονιακού, όπως έχουμε ξαναγράψει... Όλα μπορούμε να τα περιμένουμε, γιατί όχι κι αυτό;