Όταν ο Φίλιππος Συρίγος κατέρριπτε το μύθο της «χρυσής Ολυμπιάδας»

Τη μάχη με τη ζωή έχασε χθες Κυριακή σε ηλικία 65 ετών ο γνωστός αθλητικογράφος Φίλιππος Συρίγος,  Ο δημοσιογράφος πέθανε ύστερα από πολυετή μάχη με την επάρατη νόσο. Ο Φ. Συρίγος ήταν κάτι πολύ παραπάνω από τη φωνή του ευρωμπάσκετ του 1987.  Στην πορεία δεν απέφυγε τα λάθη, αρκετά από τα οποία παραδέχτηκε αλλά δεν μπορείς να μην του αναγνωρίσεις πως μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε μια ανεξάρτητη φωνή, συγκρούστηκε και αντιτάχθηκε δεκάδες φορές στις κυρίαρχες επιλογές των παραγόντων της αθλητικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής….  

Τον Οκτώβριο του 2004 ο δημοσιογράφος μαχαιρώθηκε σε δολοφονική επίθεση από δύο επαγγελματίες κουκουλοφόρους που προσπάθησαν με αυτό τον μαφιόζικο τρόπο να στείλουν ένα μήνυμα όχι μόνο στον Συρίγο αλλά σε όλες τις ενοχλητικές φωνές. 

Ήταν από τους μετρημένους στα δάκτυλα αθλητικογράφους που τόλμησαν από την πρώτη στιγμή να καταγγείλουν τη «χρυσή Ολυμπιάδα» του 2004, τη βιομηχανία ντόπινγκ στον ελληνικό επαγγελματικό αθλητισμό και τα οικονομικά σκάνδαλα. Το ζεύγος Αγγελοπούλου είχε καταθέσει αγωγή εκατομμυρίων εναντίον του σχετικά με κείμενο στην Ελευθεροτυπία για την εμπλοκή του ζεύγους σε εταιρεία που είχε σχέση με την "Αθήνα 2004".

Λίγες μέρες πριν την επίθεση εναντίον του τον Οκτώβρη του 2004 η εφημερίδα Βαβυλωνία δημοσίευσε αποσπάσματα από την συνέντευξη που παραχώρησε πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην ανεξάρτητη ομάδα βίντεο BabylonMedia  με τον τίτλο «AntiOlympics 2004»:

Η ντόπα, η εμπορευματοποίηση, το θέαμα των τελετών έναρξης και λήξης ήταν τα στοιχεία που κυριάρχησαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, όπως άλλωστε εξηγεί ο Φίλιππος Συρίγος. Η κληρονομιά που άφησαν πίσω τους ήταν φτώχεια, χρέη και άχρηστες ως επί το πλείστον εγκαταστάσεις, στην οποία όπως  εύστοχα προέβλεψε ο δημοσιογράφος ξεπουλήθηκαν στο ιδιωτικό κεφάλαιο, με δικαίωμα αλλαγής χρήσης και σε τιμές εξευτελιστικές .

Ντόπα, εμπορευματοποίηση και θεάματα.

«Από το 1996 και μετά βιώσαμε έναν ιδιότυπο φασισμό στο θέμα της προπαγάνδισης των αγώνων. Πώς η αντίθετη άποψη θα μπορούσε να νικήσει την κρατούσα… Δεν είχε καμία ευκαιρία»