Σταυρολάκης

 Δημήτρης Δανίκας

Σχετικά με την  αντιπαράθεση Σταύρου-Λάκη.  Δηλαδή Θεοδωράκη-Λαζόπουλου. Αμφότεροι  έχουν τα δίκια  τους. Ως εξής:

Ο Σταύρος ισχυρίζεται ότι  ο Λαζόπουλος εγκατέλειψε την προσφιλή του  σάτιρα και  όρμησε  στην  πολιτική προπαγάνδα. Ε και; Όλοι μα όλοι  επιδίδονται σε προπαγάνδα. Από  τον Χριστό μέχρι τον Μαρξ και από τον Χίτλερ  μέχρι  την  Θάτσερ. Όλοι.  Διότι όταν οχυρώνεσαι πίσω από τις  απόψεις  σου και   διατυπώνεις τα όποια  επιχειρήματά σου, τότε κάνεις προπαγάνδα.  Διαφόρων  αποχρώσεων.  Με διαφορετικό ύφος.  Αλλοτε  σκληρή  και απόλυτη, άλλοτε χαμηλόφωνη και μετρημένη.

Κάθε πολιτικός,  δημοσιογράφος,  όπως και κάθε καφενόβειος, ακόμα και ο γονιός, προπαγάνδα υπέρ των απόψεών τους κάνουν.  Επομένως  λάθος να    δαιμονοποιούμε  την προπαγάνδα. Ακόμα και οι έμποροι,  οι επιχειρηματίες  επιδίδονται στο σπορ  της  προπαγάνδας. Αλλος υπέρ  της ελεύθερης  αγοράς, άλλος  εναντίον της παγκοσμιοποίησης και της ευρωζώνης. Με απλά λόγια η προπαγάνδα είναι  ταυτόσιμη με τα  συμφέροντα  του καθενός. Οι  εργάτες εναντίον  των καπιταλιστών, οι καπιταλιστές  εναντίον εργατών. Και άρα  ο Λαζόπουλος, όπως  καθένας  εξ ημών και υμών, δικαιούται να  υποστηρίζει τις απόψεις του. Ακόμα καλύτερα.   Οι  καθαρές τοποθετήσεις  του υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ανεβάζουν το κύρος  του. Για ένα λόγο.  Επειδή ως καλλιτέχνης  με  την   δημοτικότητα και  την λαοφιλία που  διαθέτει, εκτίθεται  δημοσίως και ρισκάρει. Με  κίνδυνο να  μειωθεί το ακροτήριό του και  να  προκαλέσει  την  χλεύη μέρος του κοινού του.

Ο  Λάκης, από  την άλλη,  ισχυρίζεται ότι  το  «Ποτάμι»  είναι  «προϊόν» ύπουλων  σχεδιασμών.  Ώστε έτσι να μετακινηθεί  μέρος των  ψηφοφόρων  του Αλέξη Τσίπρα προς το σακκίδιο του Σταύρου Θεοδωράκη.  Ωραία. Πρώτο  λοιπόν. Ο ισχυρισμός,  ως προς την «κατασκευή»,  αφού  δεν αποδεικνύεται, είναι  αστήρικτος. Δεύτερο λοιπόν. Κάθε  πολίτης  δικαιούται να μετακινείται από το ένα  κόμμα προς  το αντίθετό  του. Εκ των μετακινήσεων   αλλάζει το  πολιτικό σκηνικό και το  πολιτικό προσωπικό. Έτσι ανοίγουν παράθυρα και πόρτες κι έτσι  με  τον  φρέσκο αέρα, καθαρίζει  η ατμόσφαιρα. Τρίτο λοιπόν. Η  μετακίνηση  από τον ΣΥΡΙΖΑ προς  τον  Θεοδωράκη είναι  γεγονός. Το αποδεικνύουν οι   δημοσκοπήσεις. Τέταρτο λοιπόν. Αυτές οι μετακινήσεις αποδιεκνύουν ότι οι  σχέσεις  των   οργισμένων  πολιτών με τον Αλέξη Τσίπρα είναι  εύθραυστες, ευάλωτες και προσωρινές. Επομένως   ο πολιτικός  λόγος  της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι τόσο πειστικός και  τόσο  ελκυστικός. Και  τέλος, κάθε  μετακινούμενος ψηφοφόρος αναλαμβάνει και την προσωπική του ευθύνη.

Με  ένα λόγο.  Μετά  τις δύο  εκλογικές αναμετρήσεις του επερχόμενου Μαίου, ουδείς θα δικαιούται να ισχυριστεί «δεν ήξερα», «με παραπλάνησαν»  και όλες αυτές τις  μπαρούφες. Αφού τα  τέσσερα  σκληρά   χρόνια  όλα  τα είδαμε. Και  αφού  όλα  τα υποστήκαμε. Ε τότε ουδείς  αθώος, ανυποψίαστος και  αφελής.  Όπως έλεγε και η μακαρίτισσα  η νόνα μου «παιδάκι μου  τα   θελε  ο  κώλος  σου».  Που  σημαίνει «Ποτάμι μου θελες; Ωραία, σκάσε και κολύμπα  τώρα»!