Υπουργείο Παιδείας: Τη νέα χρονιά το κουδούνι για τους μαθητές θα χτυπήσει στις 8 Σεπτεμβρίου

Το σχέδιο της απόφασης για την έναρξη και  λήξη του σχολικού και του διδακτικού έτους ,που αναμένεται να υπογραφεί σήμερα. Από την σελίδα του αιρετού Δ. Μπράτη στο facebook.

Η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας ΠΟΥ έχει πάει για δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης περιλαμβάνει τα παρακάτω, ανάμεσα σε άλλα:

Για το σχολικό έτος 2014-15, το διδακτικό έτος για τα Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια, δημόσια και ιδιωτικά, ημερήσια και εσπερινά αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου 2014 και λήγει την 30η Ιουνίου 2015. Το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου δύναται να αξιοποιηθεί για επιμορφωτικά σεμινάρια.

Για το σχολικό έτος 2014-15 οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες για τα Νηπιαγωγεία, καθώς και η διδασκαλία των μαθημάτων για τα Δημοτικά, Γυμνάσια, Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια,δημόσια και ιδιωτικά, ημερήσια και εσπερινά, αρχίζει στις 8 Σεπτεμβρίου 2014. Δίνεται η δυνατότητα να παραταθεί το χρονικό διάστημα διενέργειας των εξετάσεων της εξεταστικής περιόδου του Σεπτεμβρίου για τα Γυμνάσια,Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια με απόφαση του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, εάν αυτό κριθεί απαραίτητο.

Οι διακοπές των Χριστουγέννων για τα τα Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια, δημόσια και ιδιωτικά, ημερήσια και εσπερινά, θα διαρκέσουν από τις 24 Δεκεμβρίου 2014 μέχρι και τις 6 Ιανουαρίου 2015.

Για το σχολικό έτος 2014-15 η θρησκευτική εορτή των Τριών Ιεραρχών την 30η Ιανουαρίου 2015, δεν αποτελεί ημέρα αργίας για τα Γυμνάσια, Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια, δημόσια και ιδιωτικά, ημερήσια και εσπερινά, αλλά ορίζεται, για ολες τις σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ως ημέρα εορτής, κατά την οποία γίνεται εκκλησιασμός και δραστηριότητες σχετικά με την προσφορά των Τριών Ιεραρχών στα γράμματα.

Περί λαϊκής σοφίας

 ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Αν βέβαια τολμήσεις να πεις πως ο σοφός, κυρίαρχος και παντοδύναμος λαός για ακόμη μία φορά έχασε την ευκαιρία να επιδείξει κάποια στοιχειώδη σοφία με τις επιλογές του, θα σου πουν πως πάσχεις από σοβαρή έλλειψη πολιτικής ορθότητας, δημοκρατική πενία, καλπάζοντα ελιτισμό και ασεβή γκρίνια προς τη γιορτή της Δημοκρατίας που είναι οι εκλογές. Επειδή όμως ο ίδιος σοφός, κυρίαρχος και παντοδύναμος λαός την επομένη των εκλογών, όπως και την προηγουμένη, διερρήγνυε τα ιμάτιά του ομνύοντας σε μια καλύτερη ζωή, στη ριζική πλαστική που χρειάζεται ο πολιτικός κόσμος της χώρας, εσύ δικαιούσαι να συνεχίσεις να αναρωτιέσαι για τη σοφία του και να αδιαφορείς αν σε χαρακτηρίζουν ελιτιστή και να σου προσάπτουν έλλειψη πολιτικής ορθότητας. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων δε, θέλω να επισημάνω πως δεν αναφέρομαι στις γενικές πολιτικές επιλογές του εκλογικού σώματος, στην πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ ή στην ευρεία αποδοχή που έδωσε στη Χρυσή Αυγή ή ακόμη και στην απορίας άξια αντοχή της Νέας Δημοκρατίας, του φαντάσματος αυτού του κόμματος που κάποτε έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη. Οι πολιτικές επιλογές είναι δημοκρατικό δικαίωμα. Και βέβαια βρίσκω εντελώς αστεία την τοποθέτηση κάποιου αναλυτή-δημοσκόπου-πανεπιστήμονα και ελαφρώς σεισμολόγου ο οποίος απεφάνθη πως «ο λαός» ψήφισε κατ’ αυτόν τον τρόπο διότι ήθελε να υποδείξει στις πολιτικές δυνάμεις τον δρόμο της συνεργασίας και των συμμαχιών. Λες και το εκλογικό σώμα είναι ενιαίο σώμα, με ενιαία βούληση, και πριν ψηφίσει κάνει λογαριασμούς για να μοιράσει δυνάμεις. Η δύναμη στην πολιτική σκηνή είναι μοιρασμένη, και επειδή δεν αναδεικνύεται κανείς πραγματικός νικητής, κυρίαρχος του παιχνιδιού, μάλλον τα πράγματα δύο μέρες μετά τις εκλογές δείχνουν ότι θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε το μεγαλείο του χάους.
Η σοφία του λαού αφορά την επιλογή των προσώπων. Και πάλι το επαναλαμβάνω. Δεν έχει σχέση με τα ψηφοδέλτια. Εχει σχέση με τα πρόσωπα που ξεχώρισαν από τα ψηφοδέλτια και τα οποία ο κυρίαρχος λαός έκρινε πως είναι τα καταλληλότερα για να μας εκπροσωπήσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε στιγμές κρίσιμες για την Ευρώπη, σε στιγμές που το ίδιο το Κοινοβούλιο θα πρέπει να διεκδικήσει τον πολιτικό του ρόλο και να βρει τη φυσιογνωμία του. Ένας πρώην εθνικός ήρωας, χρονίως πάσχων από ηρωισμό, μία αθλήτρια, ένας πρώην αρχηγός της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, δύο απόστρατοι στρατηγοί, ένας φυσικός της εκλαϊκευμένης επιστήμης, διάφοροι καθηγητές πανεπιστημίου γνωστοί από τη συμμετοχή τους σε τηλεοπτικά πάνελ και μερικά κομματικά στελέχη, όσο μπορείς πιο άφθονα κομματικά στελέχη, συνιστούν τον θίασο των Ελλήνων ευρωβουλευτών. Υπάρχουν και άνθρωποι άξιοι, δεν χωράει αμφιβολία, όπως υπάρχουν και πολλοί που έμειναν έξω, καθότι άγνωστοι, αμέτοχοι στους κομματικούς μηχανισμούς, γενικώς δραστήριοι στο περιθώριο της πολιτικής που τις περισσότερες φορές απορεί κανείς πώς βρέθηκαν στα ευρωψηφοδέλτια. Εμειναν εκτός και άλλοι δοκιμασμένοι, όπως η Νίκη Τζαβέλλα για παράδειγμα, αφού ο λαός έκρινε πως είναι καταλληλότερός της για να τον εκπροσωπήσει ο κ. Ζαγοράκης.
Φταίει η τηλεόραση; Μπορεί να φταίει η τηλεόραση, όμως δεν φταίει μόνον η τηλεόραση. Φταίει περισσότερο ο συντηρητισμός μιας κοινωνίας ο οποίος δεν στηρίζεται τόσο σε επεξεργασμένες απόψεις, δεν είναι «πουριτανικός», όσο στην αδράνεια, την αβελτηρία και τη γεωφυσική ευτυχία. Θέλω να αλλάξουν όλα, ξέρω ότι κυκλοφορεί πολλή ανικανότης γύρω μου, όμως σιγά μην κάτσω να ψάχνω, σιγά μην κάτσω να σκάσω για το ποιος θα πάει στο Στρασβούργο. Εξάλλου πόσοι από τους ψηφοφόρους -και όχι μόνον τους Ελληνες- ξέρουν τι γίνεται στο Ευρωκοινοβούλιο, τι κάνουν οι ευρωβουλευτές και ποιοι από αυτούς πραγματικά στέκουν στο ύψος της θέσης τους; Όμως όσο κι αν μας αρέσει να θεωρούμαστε παιδιά, και μάλιστα κακομαθημένα, φοβούμαι ότι δεν δικαιούμαστε να ζητάμε ανανέωση του πολιτικού προσωπικού. Δεν το επιτρέπει η σοφία μας.

Αλχημείες

Δημήτρης Δανίκας

Ψέματα, μαγειρέματα, αλχημείες, πλαστογραφήσεις και παραμύθια της Χαλιμάς.

Δύο τρόποι να διαβάσει και να ερμηνεύσει κάποιος τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών για το ευρωκοινοβούλιο. Και οι δύο με κριτήριο την Αριθμητική. Απλά πράγματα!

Ο πρώτος τρόπος με την σύγκριση των δύο αναμετρήσεων. Και οι δύο για τις ευρωεκλογές, Όμοια πράγματα. Όμοια μεγέθη. Έχουμε και λέμε. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που είναι κατεγραμμένα στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών.

Το ΠΑΣΟΚ του 2009 απέσπασε το 36. 65%. Σήμερα, ως «Ελιά» κατάφερε μετά βίας-και με την «απειλή» του Βαγγέλη Βενιζέλου- να περισωσεί φύλλο συκής με το θλιβερό μονοψήφιο 8. 02%. Τουτέστιν συντριβή. Τουλάχιστον.

Η ΝΔ του 2009 είχε αποσπάσει το 32. 30%. Σήμερα το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά κατάφερε να συγκεντρώσει το 22. 71%. Απώλεσε δηλαδή κάτι περισσότερο από το τριάντα τοις εκατό της δύναμής της. Συντριπτική ήττα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2009 μόλις και μετά βίας είχε συγκεντρώσει το 4.70%. Σχεδόν τίποτα. Σήμερα εκτοξεύτηκε στο 26. 58%. Γεγονός που σημαίνει-αν και είναι αυθαίρετο αυτό-ότι το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ του 2009 προτίμησαν Αλέξη Τσίπρα. Πρωτοφανής θρίαμβος.

Πάμε στον δεύτερο τρόπο ανάγνωσης αποτελεσμάτων. Με βάση τις τελευταίες εθνικές εκλογές του Ιουνίου του 2012.

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν είχε συγκεντρώσει το 12. 28%. Που σημαίνει ότι από τότε μέχρι σήμερα, σχεδόν μετά από δύο χρόνια, έχασε επιπλέον το ¼ των δυνάμεών του. Το μαρτυρίο της σταγόνας. Από χρόνο σε χρόνο αιμοραγεί διαρκώς.

Η ΝΔ από το 29. 66% των τελευταίων εθνικών εκλογών κατέληξε στο 22. 71%. Χάνει δηλαδή κάτι περισσότερο από το 1/3 των δυνάμεών της. Αιμοραγία κι εδώ. Πιο αργή αλλά το ίδιο μαρτυρική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ισοπαλία. Από το 26. 89 των εθνικών στο 26. 58 των πρόσφατων ευρωεκλογών.

Αν σε αυτά προσθέσουμε την άνοδο της «Χρυσής Αυγής», από 6. 92 των εθνικών στο 9.40% των ευρωεκλογών και την εκκωφάντική συντριβή της Δημοκρατικής Αριστεράς από 6. 25% στο 1.11%, ε τότε το συμπέρασμα είναι ένα:

Κερδισμένοι, χωρίς αμφισβήτηση, δηλαδή απόλυτοι νικητές της κάλπης της 25ης Μαίου ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Χρυσή Αυγή». Ο Τσίπρας ως ευνοούμενος των ψήφων της δημοκρατικής, προοδευτικής δεξαμενής. Ο Κασιδιάρης ως το κόμμα της τυφλής, ανεγκέφαλης, οργής.

Επομένως. Είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο, η κατάληξη εφιαλτική. Αν η συγκυβέρνηση πορευτεί σφυρίζοντας κλέφτικα, πως δεν καταλαβαίνει από αριθμητική, τότε θα συμβεί το εξής εκτρωματικό. Η χώρα να κυβερνάται από το μόλις 30% των πολιτών. Από μια οικτρή μειοψηφία. Άρα επειγόντως προσφυγή στις κάλπες των εθνικών εκλογών. Αλλιώτικα αντί για Δημοκρατία, θα έχουμε σφραγίδα και πρακτική Δημοκτατορίας!

Σε κάθε 27 συνταξιοδοτήσεις γίνεται 1 διορισμός, του αιρετού Βασίλη Παληγιάννη

272 Διορισμοί εκπαιδευτικών το 2010-2013
έναντι 7.192 συνταξιοδοτήσεων
Με βάση τα στοιχεία των αρμοδίων υπηρεσιών του υπουργείου τα τρία τελευταία χρόνια συνταξιοδοτήθηκαν 7.192 εκπαιδευτικοί Π.Ε.
2010 – 2011       -      3.762

2011 – 2012       -      1.587

2012 – 2013      -      1.843

Αν προσθέσουμε και τις φετινές συνταξιοδοτήσεις πιθανόν να ο αριθμός να ξεπεράσει τις 10.000.

Έναντι αυτών των συνταξιοδοτήσεων πραγματοποιήθηκαν τα τρία τελευταία χρόνια μόλις 272 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών Π.Ε.

2010 – 2011       -      133

2011 – 2012      -      40

2012 – 2013       -      99

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει, με βάση τα παραπάνω στοιχεία, την έλλειψη εκπαιδευτικού προσωπικού για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών της εκπαίδευσης.

Η πολιτική ηγεσία οφείλει άμεσα να δρομολογήσει τις διαδικασίες διεξαγωγής διαγωνισμού ΑΣΕΠ για μόνιμους διορισμούς στην Γενική Εκπαίδευση, αλλά και ιδιαίτερα στην Ειδική Αγωγή.

Η κάλυψη των κενών με προσλήψεις αναπληρωτών δεν αποτελεί λύση για ποιοτική εκπαίδευση.

Πάντα στη διάθεσή σας

 Παληγιάννης Βασίλειος

Πατριώτες, λυπάμαι, αλλά μόνοι κερδισμένοι είναι οι Χρυσαυγίτες…

Χρήστος Παναγιωτόπουλος

Όσο και αν προσπαθούν να υποβαθμίσουν την αλήθεια οι πολιτικές δυνάμεις, εκείνη αντιστέκεται και βγάζει σε όλους μας τη γλώσσα…
Αγαπητοί πατριώτες, ο ουσιαστικός κερδισμένος του πρώτου γύρου των εκλογών είναι, δυστυχώς, η Χρυσή Αυγή.
Το νεοναζιστικό κόμμα, με αρχηγό, υπαρχηγό και τη μισή κοινοβουλευτική ομάδα στη φυλακή, είναι το μόνο που αύξησε πανελλαδικά τη δύναμή του σε σύγκριση με τις βουλευτικές εκλογές του 2012.
Η συντεταγμένη Πολιτεία (πολιτικό σύστημα, Δικαιοσύνη) και τα media έχουν αποτύχει έως τώρα να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο.
Ο Ηλίας Κασιδιάρης συγκέντρωσε 16,1% στο δήμο της Αθήνας.
Ο Ηλίας Παναγιώταρος 11,1% στην περιφέρεια Αττικής.
Ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος 9% στην Κεντρική Μακεδονία.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Στις φτωχότερες περιοχές του Λεκανοπεδίου ο Παναγιώταρος έκοψε ποσοστά από τη Ρένα Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο Πέραμα και τη Μάνδρα ο Χρυσαυγίτης υποψήφιος πήρε σχεδόν 20%.
Μήπως, όμως, ο Κασιδιάρης πήγε χειρότερα στο Κολωνάκι;
Κάθε άλλο.
Τι συμβαίνει, λοιπόν; Είναι νεοναζί το 10% (και περισσότερο) των Ελλήνων και επιλέγουν ομοϊδεάτες τους, που έχουν σταματήσει να κρύβονται;
Πιθανώς κάποιοι εμφορούνται από τέτοιες ιδέες. Οι περισσότεροι, όμως, θαρρώ πως καταφεύγουν στη Χρυσή Αυγή από ακραία φτώχεια και απουσία ελπίδας για το μέλλον, από αγανάκτηση για τους πολιτικούς – ιδίως για τα κόμματα που, κυβέρνησαν τον τόπο, τις τελευταίες δεκαετίες- αλλά και από το παγιωμένο αίσθημα κοινωνικής αδικίας. Παντού ακούς τη φράση «πληρώνουμε όσοι δεν μπορούμε να κρυφτούμε, οι αδύνατοι δηλαδή, και οι μεσχήμονες βρίσκονται στο απυρόβλητο».
Και γιατί δεν επιλέγουν κόμματα της Αριστεράς;
«Στις φτωχότερες περιοχές, η Αριστερά έχει σταματήσει να πηγαίνει και να μιλάει με τον κόσμο», μου έλεγε ο Παύλος Τσίμας που ερευνά το θέμα της Χρυσής Αυγής εδώ και πολλούς μήνες. Στη «δυτική όχθη» της Αττικής – στο Πέραμα, τη Νίκαια, τον Άγιο Παντελεήμονα, τη Μάνδρα, την Ελευσίνα, κυριαρχούν οι Χρυσαυγίτες, οι οποίοι μοιράζουν φαγητό πόρτα πόρτα και παρέχουν οικογενειακή προστασία -κυρίως από τους εγκληματίες μετανάστες. Αναμενόμενο είναι συνεπώς, να υποχωρεί η δύναμη (όπως συλλήβδην τους παρουσιάζουν) Σύριζα και ΚΚΕ και να κερδίζει ο Νίκος Μιχαλολιάκος -παρότι βρίσκεται στον Κορυδαλλό από το φθινόπωρο .
Αλλά και στις μεσαίων και ανώτερων εισοδημάτων περιοχές, οι Χρυσυγίτες δίνουν δυναμικό παρόν.
Εκεί οι νεοδημοκράτες ψηφοφόροι θεωρούν ότι εκδικούνται το κόμμα τους επιλέγοντας όποιον «θα το πονέσει περισσότερο». Φυσικά, όχι κάποιον από την Αριστερά. Ψηφίζουν, λοιπόν, Χρυσή Αυγή (τουλάχιστον προχθές Κυριακή) ως πράξη ακραίας αντίδρασης στο μαράζωμα της οικονομίας, στα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, στη φοροκαταιγίδα που έχει ρημάξει επιχειρήσεις και οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
Μη γελιόμαστε: όσο διατηρούνται ζωντανές οι αιτίες που πολλαπλασίασαν την επιρροή του κόμματος Μιχαλολιάκου, τόσο αυτό θα παραμένει στον «αφρό». Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το νεοναζιστικό μόρφωμα «φυτοζωούσε» στο περιθώριο της πολιτικής ζωής τα τελευταία 30 χρόνια.
Κατά τη γνώμη μου, βέβαια, τίποτα δεν δικαιολογεί την ψήφο προς τους οπαδούς του Χίτλερ. Συνεπώς, όλα τα παραπάνω αποτελούν απόπειρα ερμηνείας των πραγμάτων και, σε καμιά περίπτωση προσπάθεια δικαιολόγησης μιας φριχτής πολιτικής επιλογής.

Γκορτζιδάκια

 Δημήτρης Δανίκας

Τον προσπεράσαμε και  τον  ξεχάσαμε. Εννοώ  τον Χρήστο Κορτζίδη. Τον ανερυθρίαστο αλλά πάντα  ευυηπόλητο εκλεκτό, τόσο του Αλέξη Τσίπρα, όσο και  των  πολιτών  της Αργυρούπολης και του   Ελληνικού. Καλώς  τον  στο  Καφενείο  η  Ελλάς!

Γιατί από τον πρώτο γύρο των  Αυτοδιοικητικών, έλαβε παρά γουρουνότριχα  34%. 

Γιατί  περίπου,  τέσσερις  στους δέκα  συμπολίτες  μας, τόσο του Ελληνικού  όσο και  της Αργυρούπολης   τον   θεώρησαν κατάλληλο  και  σωστό.

Γιατί  την  ερχόμενη  Κυριακή  θα μονομαχήσει  με τον πρώτο για  τον θώκο  του Δημάρχου.

Γιατί  είναι  από τις ελάχιστες υποψηφιότητες εκλεκτών του Αλέξη Τσίπρα που  στον πρώτο  γύρω εξασφάλισαν τόσο  υψηλό ποσοστό και από τις ελάχιστες που  θα μονομαχήσουν με γαλαζοπράσινους  την Κυριακή  25 Μαΐου.

Τετραπλός θρίαμβος   για τον   κύριο Κορτζίδη. Και προσέξτε. Προφανώς   ουδεμία  σημασία  που το  13χρονο  αγόρι «θάφτηκε»  στο  Ελληνικό. Προφανώς ουδεμία  σημασία  που  ο κύριος Γκορτζίδης προσπαθούσε να  δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Προφανώς ουδεμία  σημασία  που  μέσα από τα δόντια του έλεγε περίπου «δεν ξέρω,  δεν είδα,  όλα  νομίμως τηρήθηκαν».

Προφανώς ουδεμία   σημασία  που ο  κύριος Γκορτζίδης   δεν έπραξε τα αυτονόητα. Αμέσως να παραιτηθεί, αμέσως να  ζητήσει   χίλιες  φορές  συγνώμη και  δις ημερησίως  να  προσεύχεται στον τάφο του ανήλικου αγοριού.

Προφανώς ουδεμία  σημασία που   ο Αλέξης Τσίπρας, ο  φερόμενος ως αριστερός,  ευαίσθητος και    φιλολαϊκός  δεν έπραξε τα αυτονόητα. Να  εκδιώξει πυξ λάξ  τον  ευυηπόληπτο  Χρήστο  Γκορτζίδη, να  τον διαγράψει και να  τον  στιγματίσει.

Προφανώς ουδεμία σημασία  που στο παρελθόν  και   στην ίδια  χωματερή παιδιών που κατ ευφημισμόν ονομάζεται Λούνα παρκ,  είχαν τραυματιστεί  τέσσερα παιδιά.

Προφανώς ουδεμία σημασία που   δεν  τηρήθηκαν τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας και περιφρούρηση της  σωματικής  ακεραιότητας  των ανηλίκων.

Και προφανώς υποπτεύομαι ότι  αρκετοί  από  τους  ψηφοφόρους του  κύριου Χρήστου Γκορτζίδη, θα δικαιολογούσαν την  στάση τους με  τα εξής επιχειρήματα: «ας πρόσεχαν οι  γονείς  του παιδιού»--«που  ήταν  η μάνα του;»--«Έλα μωρέ πως κάνουν έτσι. Για το ατύχημα  φταίει  ο  αέρας και η κακιά η  ώρα».

Με απλά λόγια. Δεν   φταίει ο Γκορτζίδης.  Δεν  φταίει  ο Τσίπρας. Δεν  φταίει το πολιτικό προσωπικό. Αγαπητέ μου  του Ελληνικού και  της Αργυρούπολης   φταις  εσύ.   Φταίμε εμείς. Αντί να τους τιμωρείς   τους επιβραβεύεις. Αντί να  τους πάρεις  με  σάπια  ζαρζαβατικά και κλούβια αβγά, τους «γλείφεις». Καταλάβαμε;

Να ξέρεις λοιπόν. Ότι κι  εσύ  που τον ψήφισες  μικρός Γκορτζιδούλης  είσαι.  Τόσο, τόσο, τοσοδούλης. Ούνα φάτσα ούνα  ράτσα.   Οπως λένε  και  οι γιαγιάδες μας Ου  να  μου  χαθείτε. Από  τον  θεό  θα  το βρείτε!

Συμπληρωματική εγκύκλιος Μεταθέσεων εκπαιδευτικών κλάδου ΠΕ 70 Α/θμιας Εκπ/σης κατά το σχολικό έτος 2013-2014

Σε συνέχεια της σχετικής εγκυκλίου μεταθέσεων, σε ότι αφορά το Μέρος Τέταρτο «Μεταθέσεις σε Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (Σ.Μ.Ε.Α.Ε) και Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών (ΚΕΔΔΥ)» και σε εφαρμογή της Υπουργ. Απόφασης 29589/Γ6/09-04-2012 ( ΦΕΚ 1067/τ.Β΄/2012) «Κατανομή οργανικών θέσεων Εκπαιδευτικού Προσωπικού Π.Ε. και Δ.Ε. στα Εργαστήρια Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.)» στο πλαίσιο της διαδικασίας διενέργειας των μεταθέσεων κατά το σχολικό έτος 2013-2014,

καλεί

τους εκπαιδευτικούς κλάδου ΠΕ 70, με προσόντα στην Ειδική Αγωγή, όπως αυτά αποτυπώνονται στο παραπάνω σχετικό, που :

α) κατέθεσαν αίτηση μετάθεσης για τα ΣΜΕΑΕ και ΚΕΔΔΥ στις οριζόμενες προθεσμίες, να επανέλθουν στην αίτησή τους, σε περίπτωση που το επιθυμούν, προκειμένου να συμπεριλάβουν στις προτιμήσεις τους τα Ε.Ε.Ε.Ε.Κ και σε πλήθος μέχρι δεκαπέντε (15) εξ αυτών, που εκ παραδρομής δεν συμπεριλήφθηκαν στο αναρτημένο έντυπο της αίτησης με κωδικό001.ΣΜΚΔ001 και

β) ενδιαφέρονται να μετατεθούν αποκλειστικά σε Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. και δεν τους δόθηκε η δυνατότητα, εξαιτίας της εκ παραδρομής παράλειψης ενσωμάτωσης τους στο έντυπο με κωδικό 001.ΣΜΚΔ001. Το πλήθος επιλογών προσδιορίζεται στα δεκαπέντε (15) και σ΄ αυτή την περίπτωση.

Η προθεσμία για την παραπάνω διαδικασία ορίζεται από την Δευτέρα 19-5-2014 έως και την Τετάρτη 21-5-2014 για τους ενδιαφερόμενους εκπαιδευτικούς. Το ηλεκτρονικό σύστημα θα παραμείνει ανοιχτό για τις Δ/νσεις Εκπαίδευσης μέχρι την Παρασκευή 23-5-2014 προκειμένου να καταχωρισθούν οι παραπάνω μεταβολές ή αιτήσεις.

Συνημμένα:

ΑΙΤΗΣΗ ΣΜΕΑΕ-ΚΕΔΔΥ-ΕΕΕΕΚ-ΠΕ 2013-14.doc	[ ]	332 kB
ΕΕΕΕΚ.doc	[ ]	114 kB

Όπως το περίμενα. Όλοι νικητές! Όπως στις φοιτητικές εκλογές.

Ο Σαμαράς επειδή μεγάλο μέρος του χάρτη της χώρας "φόρεσε" γαλάζιο κοστουμάκι. Αλλά και επειδή ο Τσίπρας καθηλώθηκε. Ο Αλέξης επειδή ήρθε πρώτος στην περιφέρεια Αττικής και δεύτερος στην Αθήνα. Η ΠΑΣΟΚοελιά επειδή Καμίνης, Μπουτάρης, Σγουρός θα "σαρώσουν" στον επερχόμενο δεύτερο γύρο της Κυριακής. Οι Χρυσαυγίτες επειδή ανέβασαν το ποσοστό τους από τις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Ακόμα και ο Μήτσος Κουτσούμπας μπορεί να θριαμβολογεί. Αφού στην Πάτρα το ΚΚΕ διεκδικεί τον Δήμο με υποψήφιο τον Κωνσταντίνο Πελετίδη!
Ποια η αλήθεια; Κατά πρώτο οι δημοσκόποι, μικρών και μεγάλων γραφείων, χρεοκόπησαν. Παταγωδώς. Αφού μέχρι την περασμένη Παρασκευή έφερναν τον Σακελλαρίδη κάτωθεν του Σπηλιωτόπουλου. Και την Δούρου, πίσω από τον Σγουρό. Κάπως έτσι. Και αφού ο Κασιδιάρης έφερνε κάτι λιγότερο από το 10%. Η χρεοκοπία διπλασιάστηκε με τα ανεκδιήγητα exit polls. Άλλα αντί άλλων!
Επομένως τρία τινά συμβαίνουν. (α) Ότι οι αρχικές δημοσκοπήσεις ήταν χειραγωγημένες. Για διάφορους λόγους. (β) Ότι οι πολίτες έλεγαν ψέματα για να χλευάσουν το σύστημα και να τους πάρουν στο ψιλό. (γ) Ότι ένα 30 με 40% τους έκλεινε το τηλέφωνο. Άρα το δείγμα έμπαζε από παντού. Και άρα οι δημοσκοπήσεις είναι για τα σκουπίδια.
Τα συμπεράσματα πολλά. Μερικά πρόχειρα απ΄όλα αυτά. ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει ότι αποτελεί πειστική εναλλακτική πρόταση. Οι περισσότεροι υποψήφιοί του δεν έκαναν σοβαρή και δημιουργική επαφή με την τοπική κοινωνία. Σε πολλές πόλεις καθηλώθηκαν στην τρίτη θέση!
Οι βασικές επιλογές του Σαμαρά στις τέσσερις μεγάλες πόλεις γκρεμίστηκαν στα τάρταρα. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Πειραιάς η ταφόπλακα της Νέας Δημοκρατίας. Η χειρότερη περίπτωση είναι αυτή του Βασίλη Μιλαλολιάκου στον Πειραιά. Το "σίγουρο χαρτί", το "φαβορί", ο "πρωταθλητής στην κούρσα" είδε την σκόνη του Γιάννη Μώραλη. Αυτό κι αν ήταν πανωλεθρία!
Το πιο σουρεαλιστικό συμπέρασμα έχει να κάνει με την "Ελιά". Αφού τρεις, τουλάχιστον, εκλεκτοί της, πρόκειται να εξέλθουν νικητές στο δεύτερο γύρο των εκλογών. Το φερόμενο ως κόμμα του 5 με 7% θα είναι ο θριαμβευτής Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Αττικής. Περίπου σαν στιγμιότυπο από θέατρο του παραλόγου. Όπως ας πούμε στο "La Cantatrice Chauve", δηλαδή "Η φαλακρή τραγουδίστρια" του μακαρίτη, Ρουμάνου συγγραφέα Ευγένιου Ιονέσκο.
Το δια ταύτα αντικατοπτρίζει την ζαλάδα αλλά και τον σκεπτικισμό του μέσου Έλληνα ψηφοφόρου. Σαν να λέει "ούτε εσύ μόνος σου", "ούτε εσύ μόνος σου". Κανένα κόμμα δεν με πείθει και κανείς απ΄όλους αυτούς δεν πρόκειται να με σώσει. Με απλά λόγια σ΄αυτό τον πρώτο γύρο και εντελώς πλαγίως και υπογείως, ο μέσος Έλληνας πολίτης με την ψήφο του έδειξε την δυσαρέσκειά του και τη απαξίωσή του προς το πολιτικό προσωπικό!
Meaning "σας βαρέθηκα και επειδή πρέπει να ψηφίσω θα το κάνω με τέτοιο τρόπο ώστε από την Δευτέρα να ψάχνεστε, να βουρλίζεστε και να ξεκατινιάζεστε".
The winner is μια τρύπα στο νερό. Όπως έλεγε και ο Σαίξπηρ "πολύ κακό για το τίποτα"!

Ο Κώστας Βάρναλης για τις σημερινές εκλογές

«Ωραίοι, πλούσια ντυμένοι, σπουδαία προσώπατα! Πατριώτες με πατέντα! Κοτσαμπασήδες, ήλιοι της Δημοκρατίας!...

          Μπροστά σ’ αφτούς, εγώ δεν έκανα τίποτα για την πατρίδα. Μήτε πρόδωσα, μήτε πούλησα …

          Είσαστε σεις ο Νόμος, – ο Νόμος χτες και σήμερα κι άβριο… Ένας σας να τανε καθαρός, ο Νόμος θα γκρεμιζότανε χάμου θρύψαλα και κουρνιαχτός.

          Εσείς κι ο Νόμος κάνατε το χρέος σας. Μονάχα που δεν με τιμωρήσατε γιατί παρέβηκα το Νόμο, μα γιατί στάθηκ’ ανίκανος να πατήσω απάνου του και να περάσω. …

          Ξέρετε, πως όσο λιγότερο σκέφτεται, τόσο πιο μυαλωμένος ο πολίτης, κι όσο λιγότερο μιλά, τόσο πιο λέφτερος. …

          Τι; Είμουνα επικίντυνος στη Δημοκρατία! Επικίντυνος εγώ και σεις δημοκρατία!… Μα τους επικίντυνους, ώ άντρες Αθηναίοι, δεν τους δικάζουνε. Τους προσκυνάνε ραγιάδικα ή τους δολοφονούνε μπαμπέσικα. …

          Αν ήμουν επικίντυνος, θα βάζατε μερικούς χασικλήδες να με μαχαιρώσουνε. …

          Ένας επικίντυνος μήτε δικάζεται μήτε απολογιέται… Δικάζει και θανατώνει. Γιατί κατέχει την εξουσία!...

          Όχι! Δεν φοβηθήκατε το Σωκράτη, μα θελήσατε να φοβίσετε τους άλλους με το θάνατό του. Η δημοκρατία σας δεν στέκεται καλά στα πόδια της. … Μεταξύ σας … κρύβονται πολλοί που νοσταλγούνε τον καλό καιρό της τυραννίας. …

          … Γιατί σκοπός των νόμων δεν είναι να τιμωρούνε τους φταίχτες, μα τους αδικημένους. … Νόμος θα πει θέληση των δυνατών κι αδυναμία των άβουλων. …

          Και ποιοι ναι οι δυνατότεροι; Μήτε κείνοι πόχουνε τα πιο γερά και γυμνασμένα κορμιά … Μήτε κείνοι πόχουνε τα πιο γερά και ανωφέλεφτα μυαλά … Μήτε κείνοι πόχουνε τις πιο γερές ψυχές … Δυνατότεροι παντού και πάντοτες είναι οι κλέφτες. …

          Είναι λαοί, που ζούνε στα δάση, δεν έχουνε νόμους, τρώνε τις ψείρες τους, όμως αγαπάνε τη λεφτεριά τους. Βάρβαροι λαοί! Εμείς ζούμε στην ωραιότερη πολιτεία του κόσμου, έχουμε τους σοφότερους νόμους, δεν τρώμε τις ψείρες μας και αγαπάμε τους κατεργαρέους που μας τρώνε …

          Αλίμονο στον αφτόδουλο πολίτη, που φτασμένος στα έσχατα της απελπισιάς παραδίνεται, για να σωθεί, στο έλεος του Θεού και σους Νόμους των Κλεφτών.»

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ, 1932

(Από την «ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ»)

 (Για την αντιγραφή: Χρήστος Χατζηχρήστος, Μαθηματικός)

"15η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΠΥΣΠΕ"

ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση πρακτικού προηγούμενης συνεδρίασης.
2. Εξέταση ενστάσεων επί των πινάκων των αιτουμένων μετάθεση εκπαιδευτικών.

Εξετάστηκε η ένσταση του κ. Ζαρίδη Στέφανου. Η ένσταση έλεγε ότι η κ. Μάινου Ελένη έχει πάρει μόρια για τη μετάθεσή της περισσότερα από αυτά που δικαιούται. Το Υπηρεσιακό Συμβούλιο ομόφωνα έκρινε ότι σωστά δόθηκαν στην κ. Μάινου τα μόρια της οργανικής της θέσης (Δ.Σ. Επταχωρίου), γιατί δεν είχε υποβάλει αίτηση απόσπασης και στη συνέχεια τοποθετήθηκε ως υπεράριθμη σε σχολείο από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Η ίδια διαδικασία  ακολουθήθηκε για όλους τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς οι οποίοι δεν είχαν κάνει αίτηση για απόσπαση.

«Κήρυξη 48ωρης απεργίας και 3ωρης στάσης εργασίας»

ΔΟΕ
Θέμα : «Κήρυξη 48ωρης απεργίας και 3ωρης στάσης εργασίας»
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. λαμβάνοντας υπόψη του την πραγματοποίηση διημερίδας στα «πλαίσια υλοποίησης του προγράμματος Επιμόρφωσης Στελεχών Εκπαίδευσης σε θέματα αξιολόγησης» που αφορά τους Διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων του Νομού Καστοριάς, την Τρίτη 20 και Τετάρτη 21 Μαΐου 2014, αποφασίζει τα παρακάτω:
Καλεί τους Διευθυντές των σχολείων, που όπως όλος ο κλάδος των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, έχουν δώσει και δίνουν τον αγώνα ενάντια στην εφαρμογή της αξιολόγησης – χειραγώγησης, να μην πάρουν μέρος στη διημερίδα δηλώνοντας με την αγωνιστική στάση τους την απόφαση του Κλάδου να βάλει φραγμό στους αντιεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και την προώθηση της εφαρμογής της αξιολόγησης – χειραγώγησης των ποσοστώσεων, της μισθολογικής – βαθμολογικής καθήλωσης και των απολύσεων.
Για το σκοπό αυτό κηρύσσει 48ωρη απεργία για τους Διευθυντές των σχολείων του Νομού Καστοριάς την Τρίτη 20 και την Τετάρτη 21 Μαΐου 2014, ώστε να μη συμμετέχουν στη διημερίδα και 3ωρη στάση εργασίας για όλους τους εκπαιδευτικούς του Συλλόγου την Τρίτη 20 Μαΐου 2014 (από 8π.μ. έως 11π.μ.) προκειμένου να τους δοθεί η δυνατότητα να πραγματοποιήσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο χώρο διεξαγωγής της διημερίδας.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας, προσκαλεί, τη Δευτέρα 19/5/2014 και ώρα 6μ.μ. στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Καστοριάς, όλους τους/τις Διευθυντές/Διευθύντριες Δημοτικών Σχολείων για μια ενιαία στάση στο θέμα της επιμόρφωσης Διευθυντών σχετικά με την αξιολόγηση η οποία είναι προγραμματισμένη για τις 20 και 21 Μαΐου 2014.

Η καταπολέμηση της εργασίας

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αριστερά, η γνήσια Αριστερά, αυτή που πίστευε πως την κανονικότητα στον κόσμο τούτο την περιγράφει ο τρόπος ζωής της Σοβιετικής Ένωσης πολλές φορές αδικείται από την ιστορία της. Το ίδιο παρελθόν που αναγορεύει το ΚΚΕ σε τιμημένο, ηρωικό και εν γένει ιστορικό, το ίδιο του φορτώνει λάθη, ιστορικές αβλεψίες και εγκλήματα τα οποία, όσο κι αν αιτιολογούνται από τον συνεχή πόλεμο με τον καπιταλισμό, δεν δικαιολογούν ορισμένες από τις εμμονές του. Και δεν αναφέρομαι στις πολιτικές εμμονές της εγχώριας εκδοχής της επανάστασης που οδήγησε το τιμημένο να αποκαταστήσει την πολιτική τιμή του Άρη Βελουχιώτη και την πολιτική ορθότητα του Νίκου Ζαχαριάδη για να τους εντάξει στη δική του εθνολαϊκή αντίληψη. Αναφέρομαι στις διάφορες οικονομικές θεωρίες, στην εμμονή του με το δημόσιο, στην πεισματική του αναφορά σε κάποια εργατική τάξη την οποία το ίδιο προσπαθεί να ανακαλύψει στα μέρη μας και την οποία αντιμετωπίζει με τους ίδιους όρους που την αντιμετώπιζαν οι προφήτες του παγκόσμιου σοσιαλισμού τον καιρό της βιομηχανικής επανάστασης. Τι κι αν έπεσαν έξω οι Μαρξ και οι ¨Ενγκελς που πίστευαν ακράδαντα πως η ανατροπή θα ξεκινήσει από τη βιομηχανική Αγγλία και πως το φάντασμα που έφτιαξαν πλανιέται πάνω από την Ευρώπη; Τι και αν οι οικονομικές θεωρίες και τα διάφορα πενταετή πτώχευσαν στη χώρα των σοβιέτ που διέθετε πυρηνικές κεφαλές εν αφθονία αλλά δεν έφτιαχνε υποδήματα της προκοπής για τους πολίτες της, όπως λέει ο Καστοριάδης. Λάθη έγιναν, αλλά τα λάθη δεν ακυρώνουν την αλήθεια του δόγματος. Όπως οι χριστιανοί όλα τα δέχονται, αφού όλα είναι από Θεού, έτσι και οι γνήσιοι κομμουνισταί ευαγγελίζονται το ορθόν σε πείσμα της εμπειρίας και της πραγματικότητας που τους το κρύβουν συστηματικά, οι παμπόνηρες.
Οφείλω να ομολογήσω πως, δεδομένων όλων αυτών, το προεκλογικό σποτ του ΚΚΕ ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Αναδεικνύει μια σκέψη όχι απλώς πρωτότυπη, όχι σκέτα πρωτοποριακή, αλλά βαθιά ανατρεπτική, ενώ συγχρόνως στοχεύει στις πλατιές λαϊκές μάζες, σαν την "αγάπη" του κ. Σαμαρά, δείχνοντάς τους τον δρόμο για να ανακουφισθούν από το άχθος που έχει καταδικάσει το ανθρώπινο είδος σε δουλεία, από την εποχή του χάλκινου γένους του Ησιόδου. Υπόσχεται λοιπόν το ΚΚΕ πως θα δίνει επίδομα ανεργίας 650 ευρώ, από την πρώτη ημέρα, σε όλους ανεξαιρέτως, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, ενώ ο κατώτατος μισθός θα ανέβει στα 750 ευρώ. Είναι λοιπόν σαφές πως, εκτός από ακραίες περιπτώσεις εργασιομανίας ή αρρωστημένης φιλαργυρίας, όλοι θα προτιμήσουν το επίδομα ανεργίας από τον κατώτατο μισθό. Η εργασία θα καταπολεμηθεί στη ρίζα της και μαζί με την εργασία θα καταπολεμηθεί και η ανεργία, αφού αν δεν υπάρχουν εργαζόμενοι δεν θα υπάρχουν και άνεργοι.
Έτσι θα τελειώνουμε και με μια υπόθεση που μας καταταλαιπωρεί εδώ και πάρα πολλούς αιώνες, την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο. Ναι, ναι, το άκουσα κι αυτό. Δεν το είπε ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, το είπε ο κ. Σκουρλέτης, της νοθευμένης Αριστεράς, προχθές στον ΣΚΑΪ. Και μάλιστα είχε πάρει αυτό το υπέροχο ύφος του ομιλητή που ξέρει, και απευθύνεται στους άλλους που δεν ξέρουν, λίγο αυτάρεσκο, ελαφρώς βλακώδες, πάντως κωμικό. Και είπε ο άνθρωπος με όλη του τη σοβαρότητα πως απώτατος στόχος της Αριστεράς είναι η "κατάργηση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο". Και σκέφτηκα, αν και η ώρα ήταν περασμένη, πως, αν μη τι άλλο, αυτοί οι άνθρωποι μας είναι χρήσιμοι γιατί δεν λησμονούν να μας θυμίσουν για ποιο λόγιο δυσκολευόμαστε να πάρουμε στα σοβαρά αυτό που σήμερα εμφανίζεται ως Αριστερά. Κακώς θα μου πείτε. Για σκεφθείτε τι ωραία που θα ΄ταν, αν όλοι ζούσαμε με επίδομα ανεργίας και δεν υπήρχε κανείς άνθρωπος για να εκμεταλλευτεί τον άνθρωπο;

Η wannabe αριστούχος της αξιολόγησης

Η ιστορία σου είναι πολύ παλιά ιστορία. Σε παρακολουθώ χρόνια τώρα που υφαίνεις τον ιστό σου και κεντάς πάνω του τα προικιά σου. Από τότε που ήσουνα μια σταλιά μαθήτρια . Στις φωτογραφίες όσο πέρναγαν τα χρόνια άλλαζε η ανάλυση, σα να φαινόταν καθαρότερα αυτό που είσαι. Φόραγες πάντα εκείνο το ίδιο το χαμόγελο ,της επιτυχίας. Αυτά που κράταγες στα χέρια σου επίσης αλλάζανε . Πότε ήταν ένα απουσιολόγιο, ένας έπαινος , ένα αριστείο ,το proficiency και το πτυχίο. Θυμάμαι τι μάχη έδωσες ειδικά για τη σημαία .Τότε που έβγαλες τον ίδιο βαθμό με την Blerta .Έλεγες ότι δεν θα  άφηνες ποτέ το ιερό μας σύμβολο στα χέρια μιας ξένης , μιας μετανάστριας και ταυτόχρονα μας υπενθύμιζες  ότι  η δική σου έκθεση για το ρατσισμό ήταν εκείνη που είχε επιλεγεί  να διαβαστεί στη βουλή των εφήβων.

Μάζευες παράσημα και όταν κοιταζόσουν στον καθρέπτη ένιωθες υπέροχα ,μόνο τότε. Στην αρχή τα αυτοκόλλητα και τα Α  ,μετά τα ¨20¨ αργότερα τα ¨10¨και τώρα θέλεις το ¨100¨.  Καθόσουνα στο πρώτο θρανίο .Δεν ανεχόσουν καμία παρατήρηση από κανέναν δάσκαλο και καμία χαμηλή βαθμολογία. Στις στραβές  ερχότανε η μαμά και καθάριζε. Σε όλη την τάξη είχες τα πιο καλοντυμένα βιβλία και τετράδια . Φίλες είχες μόνο μια. Δεν ήταν άριστη μαθήτρια και εσύ τη βοήθαγες  και εκείνη σου χρωστούσε. Στις καταλήψεις και στις αποχές υπέφερες αλλά δεν το έδειχνες ,ήθελες να φαίνεσαι ουδέτερη. Όταν έδωσες εξετάσεις ήθελες νομική αλλά δεν το έμαθε κανένας οπότε σε πιστέψανε όταν πανηγύρισες ότι έπιασες τη πρώτη σου επιλογή ,φιλόλογος .Στη σχολή ήθελες βαθμό και έκοβες μαθήματα όταν δεν τα πέρναγες με άριστα.

Μετά ήρθε ο ΑΣΕΠ και ο διορισμός .Πήγες φροντιστήριο για να τα καταφέρεις αλλά δεν το έμαθε ποτέ κανείς . Δυσκολεύτηκες πολύ με τα παιδιά στην τάξη αλλά τελικά το τακτοποίησες μέσα σου και  κατέληξες ότι  θα κάνεις μάθημα με εκείνα που  ενδιαφέρονται ,που σου θυμίζουν εσένα. Οι τελίτσες υπάρχουν από πριν, εσύ απλά τις ενώνεις .Δεν σου αρέσουν οι εκπλήξεις και τα αναπάντεχα σε αναστατώνουν .Δεν νομίζεις όμως ότι η δουλειά μας είναι η αναζήτηση του αναπάντεχου; Αντί αυτού επέλεξες να την τυποποιήσεις τόσο πολύ που της στέρησες οποιαδήποτε πνοή. Και όλα αυτά για να έχεις το κεφάλι σου σίγουρο . Και είναι περίεργο που εκνευρίζεσαι που τα παιδιά μαζεύονται τα διαλλείματα σα μελίσσια γύρω από κάποιους άλλους , αλλά που ξέρουν εκείνα ;Όμως αλήθεια τι περίμενες από τα παιδιά αφού το βλέμμα σου πέφτει  στον καθρέπτη σου και όχι σε κείνα;

Τώρα όταν ακούς για αξιολόγηση κάνεις τάχα μου ότι δυσανασχετείς αλλά κατά βάθος έχεις τη γλυκιά αγωνία σαν του πρώτου ραντεβού .Αυτό που τόσα χρόνια περίμενες υπομονετικά  και δούλευες γι αυτό .Σκέφτεσαι ότι  είναι ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσεις και να πάρεις αυτό που πραγματικά  αξίζεις. 

Και για να το στηρίξεις όλο αυτό χρειαζόσουν  μια ιδεολογία και τη βρήκες . Λέγεται αξιοκρατία ,στόχοι, προσόντα ,επιτυχία, πρόοδος. Αγαπημένες σου φράσεις : «είμαστε ο μόνος κλάδος που δεν αξιολογείται» , «πως θα πάρουμε τους γονείς με το μέρος μας όταν λέμε όχι στην αξιολόγηση;» , «να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι», « υπάρχουν πολλοί αργόμισθοι και ανίκανοι ανάμεσά μας», «να πληρώνεται ο καθένας ανάλογα με την αξία του» και πολλά άλλα τέτοια. Πως γίνεται όμως να μη βλέπεις ότι έχεις γίνει το μακρύ χέρι εκείνων που καταστρέφουν τη δημόσια παιδεία προφασιζόμενοι ότι την εκσυγχρονίζουν ;

Αυτές οι σιωπές σου στο γραφείο των καθηγητών κάνουν τόσο θόρυβο. Περνάς δίπλα μου και δεν συναντάς το βλέμμα μου γιατί είσαι ταγμένη στο λειτούργημά σου ,όπως λες , και δεν έχεις χρόνο .Όμως  το σχολείο γκρεμίζεται και εσύ ψάχνεις μετά μανίας τα mail μη σου διαφύγει κανένα σεμινάριο. Το βιογραφικό σου ξεχείλωσε αλλά εσύ με την βουλιμική σου ματιά το βλέπεις ακόμα μικρό .Και να πάρει η ευχή ,μην με κατηγορείς  ότι είμαι εναντίον της δια βίου μάθησης και επιμόρφωσης .Εδώ όμως πρόκειται για την δια βίου μοριοδότηση και συλλογή προσόντων και τίποτα παραπάνω.

Και το χειρότερο δεν είναι ότι η μοναξιά είναι το τίμημα του πρωταθλητισμού που έμαθες από νωρίς να κάνεις, αλλά το γεγονός ότι  δεν αφήνεσαι να την νιώσεις καν , στερώντας από τον εαυτό σου μια ευκαιρία να αλλάξεις. Πως γίνεται να μην σε νοιάζει; Τώρα που το θυμάμαι πάντα έλεγες ότι όταν μεγαλώσεις  θα οδηγείς  ακριβό αμάξι και ότι στα τρένα και στα λεωφορεία ένιωθες ότι ξεπέφτεις και ότι βρωμίζεσαι .

 Διαλέγεις την ουδετερότητα για να γλιστράς σα φάντασμα. Όμως τώρα έχουμε πόλεμο και στον πόλεμο δεν υπάρχει ουδετερότητα. Τρέχεις στις τάξεις να κρυφτείς. Στάσου μια στιγμή και αν δεν έχεις κάτι να πεις κάνε κάτι πιο σημαντικό : ψάξε ,ενημερώσου και μην τρως ότι σου σερβίρουνε δήθεν για το καλό σου .Η αλήθεια είναι αυτό που θα νιώσεις άμα αφεθείς και όχι αυτό που σου πασάρουνε από τότε που ήσουν μικρό παιδί. Και θέλω να σου φωνάξω κατάμουτρα ότι δεν είσαι πια εκείνο το κοριτσάκι που διαβάζει στο προαύλιο γιατί γράφει διαγώνισμα την άλλη ώρα. Που φοβάται μην το πιάσουνε αδιάβαστο και δεν πάρει καλό βαθμό. Επιτέλους βγες από αυτό το ρόλο και βούτα στα βαθιά , στην συναδελφικότητα και στη συλλογικότητα. Και έχε υπόψη σου ότι η αριστεία ,που τόσο υπερασπίζεσαι ,είναι αυτή που  γεννάει τη μαθητεία και τις ανισότητες .Θα τρόμαζες άμα έβλεπες ότι έχεις καταντήσει ένα υπάκουο ανθρωπάκι ,ένα φερέφωνο που κανείς δεν υπολογίζει την γνώμη του ,αν του έχει μείνει τέτοια. Λες ότι πιστεύεις στην πρόοδο και στην ανάπτυξη  αλλά μεταξύ μας μάλλον πας ανάποδα .Τι σόι ανάπτυξη είναι αυτή που από  παπαγάλος που ήσουν παιδί, κατάντησες παπαγαλάκι τώρα που μεγάλωσες;

Και αν δεν μπορείς να κάνεις όλα αυτά που σου ζητάω κάνε τουλάχιστον τούτο: αντί να  με κοιτάς αφ’ υψηλού , ας ένιωθες λίγη στοργή για εμένα , γιατί  αγρίμι δεν ήμουν πάντα καθώς λες αλλά έγινα μόλις με βάλανε στο κλουβί .Και φοβάμαι ,αλήθεια σου λέω ,μη πάθω ότι και εσύ και αρχίσει να μου αρέσει το κλουβί μου.

Δημήτρης Τσιριγώτης .Φυσικός

Ο υπουργός Παιδείας για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις των εκπαιδευτικών

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr

Βούληση του υπουργείου Παιδείας είναι αφενός να μη διαταραχθεί η υπηρεσιακή κατάσταση των εκπαιδευτικών , παρά τη θέλησή τους και χωρίς κριτήρια, και λαμβάνοντας υπόψη όλες τις δυνατές παραμέτρους, να τεθούν αντικειμενικά και ευνοϊκά μέτρα έτσι ώστε ο αριθμός αυτών που θα πρέπει, τελικά, να κριθούν  υπεράριθμοι και να μετατεθούν υποχρεωτικά να είναι ο ελάχιστος δυνατός και αφετέρου να υπάρξουν όλα τα εχέγγυα για την εύρυθμη λειτουργία των χολικών μονάδων της επικράτειας, διασφαλίζοντας έτσι την παροχή ποιότητας δημόσιας παιδείας για όλους.
Τα παραπάνω τονίζει ο υπουργός Παιδείας, απαντώντας σε αναφορά του Βουλευτή Ν. Μαριά σχετικά με τις μεταθέσεις εκπαιδευτικών.
Στην απάντησή του  ο υπουργός Παιδείας αναφέρεται και στη νομοθεσία. Πατήστε εδώ για να  δείτε.

Οι παραιτήσεις έφεραν διώξεις διευθυντών

Του Χρήστου Κάτσικα

Το τελευταίο χρονικό διάστημα από τον Εβρο έως την Κρήτη και από την Κέρκυρα μέχρι τη Σάμο και τη Ρόδο δεκάδες διευθυντές σχολείων παραιτούνται από τη θέση τους ή θέτουν την παραίτησή τους στη διάθεση της υπηρεσίας αρνούμενοι να νομιμοποιήσουν το «εντέλλεσθε» του υπουργείου Παιδείας και να επιβάλουν αναγκαστικά στους εκπαιδευτικούς των σχολείων τους την αυτοαξιολόγηση.

Παράλληλα και αρκετοί εκπαιδευτικοί, παρ’ όλο το κλίμα απειλών και τρομοκρατίας που επέβαλε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το ΥΠΑΙΘ μέσω κάποιων προϊσταμένων, σχολικών συμβούλων και διευθυντών σχολικών μονάδων, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στις λεγόμενες ομάδες εργασίας.

Πειθαρχικές διώξεις

Την περίοδο αυτή φαίνεται ότι το υπουργείο Παιδείας σκληραίνει τη στάση του, δίνοντας την πραγματική όψη στην «κουλτούρα διαλόγου» που καλλιεργεί η διαδικασία της «αυτοαξιολόγησης». Συγκεκριμένα από τη Στέλλα Σωτηριάδου, προϊσταμένη στο 1ο Νηπιαγωγείο Ραχών, ζητούνται «έγγραφες εξηγήσεις» για το «γιατί παρέβη το υπηρεσιακό της καθήκον» και «αρνήθηκε να εκτελέσει εντολή» στο έγγραφο που επισυνάπτεται και εμμέσως πλην σαφώς υπονοεί επικείμενη πειθαρχική δίωξη.

Για την Αθηνά Γλαρού, διευθύντρια στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Κήρυκου, παρ’ όλο που δεν της έχει ακόμη αποσταλεί σχετικό έγγραφο, φημολογείται επικείμενη δίωξη.

Οι δύο εκπαιδευτικοί που προΐστανται σχολικών μονάδων στον Νομό Σάμου-Ικαρίας και επέλεξαν την παραίτηση από τη «θέση ευθύνης» ως τρόπο να υπερασπιστούν το πνεύμα τής σχεδόν καθολικής αντίθεσης των εκπαιδευτικών συνολικά, των γενικών συνελεύσεων και των συλλόγων διδασκόντων στην προωθούμενη αξιολόγηση σε όλες τις εκφάνσεις της («αυτοαξιολόγηση» σχολικών μονάδων, ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών), απειλούνται με δίωξη.

Η εκπαιδευτικός Στέλλα Σωτηριάδου, προϊσταμένη του Νηπιαγωγείου Ραχών, έκανε μια πολιτική επιλογή «ασυγχώρητη» για τις μέρες μας: μπροστά στην εντολή της διοίκησης να δημιουργήσει ομάδες αυτοαξιολόγησης στο σχολείο της με δεδομένη την άρνηση του συλλόγου διδασκόντων και ενάντια σε αυτή, επέλεξε να παραιτηθεί από τη θέση της προϊσταμένης.

Επέλεξε να στηρίξει έμπρακτα την άποψή της, τις συναδέλφους της στον σύλλογο και τα παιδιά του σχολείου παραιτούμενη, έτσι ώστε να μην εξαναγκαστεί να βοηθήσει στην εφαρμογή της «αξιολόγησης». Της «αξιολόγησης» της πειθάρχησης, της χειραγώγησης, της κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών, των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων.

Ομως ο προϊστάμενος Α/βάθμιας εκπαίδευσης Σάμου, Π. Ζαβουδάκης, δεν ικανοποιήθηκε με την παραίτηση της εκπαιδευτικού -η οποία ακόμα δεν έχει συζητηθεί στο αρμόδια όργανο (ΠΥΣΠΕ Σάμου)- και την εγκαλεί πλέον για «άρνηση εκτέλεσης υπηρεσίας» και για «παράβαση υπαλληλικού καθήκοντος»!

Επιχείρηση τρομοκράτησης

Είναι ξεκάθαρη η προσπάθεια τρομοκράτησης από τη διοίκηση όποιου δάσκαλου ορθώνει αντιστάσεις στην καταστροφή του δημόσιου σχολείου και έχει το θάρρος να συντάσσεται με τους συναδέλφους του και όχι με τις διαταγές της διοίκησης! Είναι γνωστή σε όλους, διευθυντές και μη, η εκστρατεία τρομοκρατίας και η αφόρητη ψυχολογική πίεση που ασκήθηκε και ασκείται από το υπουργείο και τα στελέχη εκπαίδευσης, πίεση που έχει εξαναγκάσει αρκετούς διευθυντές να συγκροτήσουν ομάδες αυτοαξιολόγησης στα σχολεία τους, παρά τις αντίθετες αποφάσεις του συλλόγου διδασκόντων.

Ετσι το υπουργείο, βάζοντας στην άκρη εθελοντισμούς, δημοκρατίες και άλλες «ευχάριστες διατυπώσεις», δείχνει τον πραγματικό χαρακτήρα της αξιολόγησης: πειθάρχηση και φόβος.

Σε κοινή ανακοίνωσή τους ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ικαρίας και Φούρνων, η ΕΛΜΕ Ικαρίας και Φούρνων, ο Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Ικαρίας και οι εργαζόμενοι στα παραρτήματα δημοσίων υπηρεσιών στην Ικαρία (υπ. Οικονομικών, δικαστικοί υπάλληλοι, ΟΑΕΔ) καλούν σε κινητοποίηση-παράσταση διαμαρτυρίας σήμερα στη Διεύθυνση Π.Ε. Σάμου και επισημαίνουν:

«Να γνωρίζει ο κ. Ζαβουδάκης, το υπουργείο και οι όποιοι πρόθυμοι υπερασπιστές αυτών των πολιτικών που δεν διστάζουν να κάνουν καριέρα πάνω στις διαδικασίες εξόντωσης των συναδέλφων τους, των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και στα ερείπια της Δημόσιας Εκπαίδευσης, πως δεν θα μείνουμε θεατές στο ανθρωποκυνηγητό όσων συναδέλφων μας, πιστών στις αρχές τους, ορθώνουν το ανάστημά τους. Θα σταθούμε δυναμικά δίπλα τους με κάθε τρόπο. Θα κινητοποιηθούμε υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα της διατύπωσης γνώμης, της δημοκρατικής λειτουργίας του δημόσιου σχολείου και αντιτιθέμενοι στις διώξεις και τον εξαναγκασμό»

Καιροσκόποι

Δημήτρης Δανίκας

Μοιάζει με θέατρο του παραλόγου. Όμως όλα είναι εξηγήσιμα. Εντελώς. Για παράδειγμα. Είναι η Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση; Είναι! Αυτό, τουλάχιστον, ισχυρίζονται οι δικαστικές αρχές. Με βούλα και υπογραφή.
Έχουν προφυλακιστεί τα δύο τρίτα της ίδιας Χρυσής Αυγής; Έχουν! Αφού κατέληξαν πίσω από τα σίδερα της φυλακής.
Πρόκειται να μπουζουριαστούν και οι υπόλοιποι; Πρόκειται. Αφού για τους περισσότερους εξ αυτών έχει αρθεί η ασυλία τους. Ως εκ τούτου θα ακολουθήσουν την ίδια πορεία στην φυλακή.
Αφού λοιπόν το κόμμα θεωρείται "εγκληματική οργάνωση" και αφού αρκετοί εκ των επίσημων εκπροσώπων τους κατέληξαν ή θα καταλήξουν στην φυλακή, πώς είναι δυνατόν ο Άρειος Πάγος, το ανώτατο δικαστικό σώμα, να εκχωρεί άδεια συμμετοχής αυτών των εγκληματιών στις εκλογές; Πώς;
Το λογικό κενό είναι τεράστιο και χαοτικό. Σαν να λέμε ότι ο Άρειος Πάγος επιτρέπει στην μαφία να λάβει μέρος στην ύψιστη, εκλογική δημοκρατική διαδικασία. Απίστευτο.
Λογικά, δύο τινά συμβαίνουν. Είτε οι δικαστές που ερεύνησαν την υπόθεση κάνουν ότι τους γουστάρουν. Δηλαδή χωρίς τεκμηριωμένες αποδείξεις "σφράγισαν" δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους του ελληνικού λαού. Επομένως πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Είτε ο Άρειος Πάγος δεν ξέρει πού τραβάει και πού πηγαίνει!
Τι από τα δύο; Κανένα! Το ζήτημα είναι εντελώς πολιτικό. Δηλαδή στην περίπτωση που η Χρυσή Αυγή έβγαινε εκτός νόμου, χωρίς δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές τ αποτέλεσμα μιας τέτοιας ετυμηγορίας όχι μόνο δεν θα έστελνε εκατοντάδες χιλιάδες χρυσαυγίτες ψηφοφόρους πίσω στην στρούγκα της Δεξιάς και του Σαμαρά. Αλλά αντιθέτως θα προκαλούσε τέτοιο θυμό και τόση οργή που διόλου απίθανο οι περισσότεροι εξ αυτών να έριχναν στην κάλπη ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητους Έλληνες. Έτσι για να τιμωρήσουν τον "δήμιό" τους και τον "προδότη" της παράταξής τους.
Σε μια τέτοια περίπτωση, διόλου απίθανο ο Αλέξης Τσίπρας, μέσα στην εκδικητική μανία των χρυσαυγιτών, να ελάμβανε συντριπτικό ποσοστό. Κι έτσι ο Σαμαράς να κατέληγε στην Β΄ Εθνική. Σ΄αυτό που η Ντόρα Μπακογιάννη χαρακτήρισε "μικρό κόμμα". Το φαντάζεστε;
Επομένως, σε μένα τον καχύποπτο νεοέλληνα, ο παραλογισμός είναι επιφανειακός. Όλα μα όλα εξηγούνται πολιτικά. Όλα μα όλα θυσία στον βωμό της καρέκλας, του κόμματος και της εξουσίας. Με κάθε μέσο και με κάθε κόστος να παραμείνουμε στο τιμόνι το κυβερνητικό.
Και επομένως, όταν τους βόλευε η Χρυσή Αυγή είναι "εγκληματική οργάνωση". Όταν δεν τους βολεύει η ίδια "εγκληματική οργάνωση" μετατρέπεται σε κόμμα που δικαιούται να διεκδικήσει τις ψήφους του λαού.
Το συμπέρασμα απλό. Η εξουσία πορεύεται πάντα με τον καιροσκοπισμό, τον φιλοτομαρισμό και τον ετσιθελισμό. Τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου!

Να διαλυθούν ΤΩΡΑ οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις

Μαρία Μοσχοπούλου

Λίγες μέρες πέρασαν από τις φοιτητικές εκλογές της 7ης Μαΐου και όλα αρχίζουν και επιστρέφουν στους τετριμμένους πανεπιστημιακούς ρυθμούς. Μόνο αυτές οι δεκάδες αφίσες πεταμένες στο διάδρομο μαζί με τα παραταξιακά τραπεζάκια έχουν απομείνει να θυμίζουν τη φοιτητική ετυμηγορία ύστερα από τις εκλογές.
Οι θρίαμβοι της νίκης τελείωσαν, τα αποτελέσματα των εκλογών εξακολουθούν να μην είναι ταυτόσημα από τις δύο κραταιές παραταξιακές δυνάμεις και το παραταξιακό -επιτρέψτε μου- τσίρκο, αρχίζει να ανοίγει τον επόμενο κύκλο του.
Αυτό που δυσκολεύομαι να καταλάβω είναι πώς και γιατί ένας νέος που εισέρχεται στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, σε ένα νέο, πολύπλευρο και ετερόκλητο πανεπιστημιακό περιβάλλον, να θελήσει να μπει σε μία διαδικασία χρωματισμού και να τοποθετηθεί σε μία ομάδα ανθρώπων με έτοιμες ιδέες και τακτικές.
Αυτό που με φοβίζει είναι πως, σήμερα, σε περίοδο μεγάλων κοινωνικών αλλαγών, έντονης ιδεολογικής κινητητικότητας, σε εποχή που χρειάζεται τη νεανική αμφισβήτηση και αλλαγή, οι νέοι εξακολουθούν να επικοροτούν, να στηρίζουν και -γιατί όχι- να διαιωνίζουν την προγενέστερη ταπεινωτική εικόνα της παραταξιακής μεγαλοδυναμίας στις Σχολές.
Οι παρατάξεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά κομματικές φοιτητικές νεολαίες, όπου οι περισσότεροι ονειρεύονται κομματική ανέλιξη μέσω … γνωριμιών, επαφές με καθηγητές (οι οποίοι στα παραταξιακά πηγαδάκια στηρίζουν συγκεκριμένες παρατάξεις και άτομα από αυτές) και, φυσικά, όλα αυτά που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σε μία καλή επαγγελματική αποκατάσταση.
Δηλαδή, με απλά καθαρά λόγια, στο μόνο που χρησιμεύουν οι παρατάξεις είναι η διαιώνιση του πελατειακού κράτους.
Αυτού του κράτους που οι ίδιοι νέοι καταδικάζουν με στόμφο, κατηγορούν τους γονείς τους για τη δημιουργία του και τα βάζουν με το σύστημα για την ανάθρεψή του.
Είναι επιτακτική ανάγκη να καταργηθούν οι ενδοπανεπιστημιακές παραταξιακές ομάδες με κομματικούς χρωματισμούς και διασυνδέσεις. Όχι σήμερα, χθες.
Δεν ζητούμε μία απολιτίκ γενιά χωρίς συνδικαλιστικά όργανα και προώθηση των φοιτητικών συμφερόντων. Ζητούμε μία γενιά σκεπτόμενη, χωρίς παρωπίδες, χωρίς πασπαρτού ιδέες.
Γι’αυτό το λόγο, μέσα στο πανεπιστημιακό περιβάλλον, τον κατεξοχήν χώρο της ακηδεμόνευτης εκ-παιδευτικής διάδοσης, τέτοιες νοοτροπίες δε χωρούν.
Οι φοιτητές έχουν ανάγκη από αυτοοργανωμένες νεολαίες, χωρίς κομματικές αναμείξεις. Χωρίς πόλωση, χωρίς τραπεζάκια. Με συνεργασία, σε έδρανα συζήτησης και συνεργασίας.
Φοιτητικές νεολαίες, που θα προάγουν αυτό που ξέρει και πρέπει να ξέρει να κάνει καλά ο φοιτητής: να σκέφτεται, να αμφισβητεί, να αλλάζει και να ανατρέπει.
Μόνο έτσι θα γίνει η αλλαγή νοοτροπίας. Γιατί, η αλλαγη νοοτροπίας θα ξεκινήσει από εμάς.
Αν όχι, θα βρεθούμε στην ίδια θέση με τους γονείς μας σε λίγα χρόνια: να βρίζουμε αυτό που δεν είχαμε το θάρρος να αλλάξουμε.
Υ.Γ. Ακόμη και αν υπάρχουν κάποιες ανεξάρτητες φοιτητικές νεολαίες, αφενός αποτελούν τη μειοψηφία, αφετέρου σε αυτό το περιβάλλον της πανεπιστημιακής κομματοκρατίας, δεν εχουν καμία ελπίδα να φέρουν κάποια αλλαγή

Αστική τάξη της... δραχμής

Αλέξης Παπαχελάς

Αυτή η χώρα για να «σωθεί» πραγματικά και να προκόψει όσο της αξίζει πρέπει να αποκτήσει μία αστική τάξη που να αρμόζει στο ευρώ, και όχι στη δραχμή. Τώρα δυστυχώς διαθέτουμε μία αστική τάξη που σε μεγάλο βαθμό λειτουργεί κατά τρόπο που συνάδει περισσότερο με μία βαλκανική χώρα και η οποία νιώθει –έστω και αν δεν το καταλαβαίνει πολλές φορές– πιο άνετα σε ένα «δραχμικό», μη ευρωπαϊκό περιβάλλον. Πανεπιστημιακοί ταγοί, επιχειρηματίες, μέσα ενημέρωσης και βεβαίως πολιτικοί θέλουν να διατηρήσουν το στάτους κβο και να παίζουν με τους όρους που έπαιξαν τις τελευταίες δεκαετίες και που μας χρεοκόπησαν. Η οξύτητα του δημόσιου λόγου, οι υπερβολές και οι ακρότητες, ο ανεξέλεγκτος νεοπλουτισμός της δύναμης και του χρήματος ανήκουν περισσότερο σε μια παραδοσιακή ολιγαρχική δραχμική κοινωνία παρά σε μια ευρωπαϊκή.
Εχουμε ακόμη μια ειδική κατηγορία αστικής τάξης, την οποία συναντάμε κυρίως στον χώρο της πολιτικής. Πρόκειται για μια αμιγώς «διπολική» τάξη, η οποία μιλάει και σκέφτεται σαν να είναι αστική τάξη του ευρώ αλλά αποφασίζει και πράττει σαν να είναι αστική τάξη της δραχμής. Το φαινόμενο είναι κατανοητό, καμία χώρα δεν μπορεί να πάει από το σημείο Α στο σημείο Β χωρίς αντιφάσεις και πισωγυρίσματα. Βρισκόμαστε, όμως, σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο που θα καθορίσει την πορεία μας για πολλά χρόνια, αν όχι δεκαετίες. Το νόμισμα δεν είναι τοτέμ ούτε αυτοσκοπός. Η μεγάλη μάχη που δόθηκε για να παραμείνει η Ελλάδα στο ασφαλές λιμάνι του ευρώ έχει νόημα αν η χώρα πάει παρακάτω, αν αποκτήσει μια ανοικτή οικονομία χωρίς «φραγμούς εισόδου» και «διόδια», αν το πολιτικό της προσωπικό λειτουργεί επαγγελματικά και όχι σαν υπάλληλοι μικρών και μεγάλων ΚΕΠ. Θα είναι καταστροφή αν περάσει η κρίση, σταθεροποιηθεί η οικονομία και ξαναπέσουμε στα ίδια και τα ίδια. Και δυστυχώς το βλέπω το έργο να εξελίσσεται με αυτό τον τρόπο γιατί η πλειονότητα των πολιτικών, ασχέτως κόμματος, δεν έχουν καταλάβει τι πραγματικά άλλαξε από το 2009.
Λένε μερικοί «ε τώρα, αυτή είναι η Ελλάδα, αυτός είναι ο λαός». Πρέπει να ντρεπόμαστε να ζητάμε τα ρέστα από τον ελληνικό λαό. Οταν η αστική του τάξη, οι λεγόμενοι ταγοί, του φέρονται σαν μια λούμπεν ομάδα, είναι θράσος να ζητάμε τα ρέστα από τον λαό. Αυτός είναι ο ρόλος μιας αστικής τάξης, να βάζει κανόνες που σέβεται πρώτα απ’ όλα η ίδια, στόχους και οράματα που υπηρετεί η ίδια, ακόμη και σε βάρος των προσωπικών της επιδιώξεων. Το έχουμε ξαναπεί ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην Ελλάδα. Είναι αυτοί που την κρατάνε όρθια σε νοσοκομεία, πανεπιστήμια, στον ιδιωτικό τομέα, στην αστυνομία, στη δικαιοσύνη και οι οποίοι πλήρωσαν την κρίση περισσότερο από κάθε άλλον. Είναι όμως εκεί, αγαπάνε τον τόπο τους, τη δουλειά τους και κρατούν με το ζόρι αυτήν τη χώρα από το να γίνει Αίγυπτος ή failed state.
Αυτός ο τόπος θα μπορούσε να έχει ακολουθήσει την πορεία μιας τυπικής βαλκανικής χώρας. Δεν συνέβη αυτό γιατί έχουμε το δικό μας εξωστρεφές, δημιουργικό DNA, επιλέξαμε σε ιστορικές στιγμές ηγέτες με όραμα και τσαγανό, συμμαχήσαμε με τις σωστές παγκόσμιες δυνάμεις σε κάθε κρίσιμη συγκυρία και συνήλθαμε γρήγορα από κάθε αυτοκαταστροφικό επεισόδιο (εμφυλίους κ.λπ.).
Και μια και το έφερε η συζήτηση, θα μου επιτραπεί αντί μνημοσύνου στον Κωνσταντίνο Καραμανλή μια σχετική επωδός για τους λόγους που μας κάνουν... παλαιοκαραμανλικούς. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν ήταν ούτε από «τζάκι» ούτε μεγαλοαστός. Εφερε όμως κοντά του ό,τι πιο δυναμικό και πρωτοποριακό είχε η Ελλάδα του ’50 και του ’60, από τον Πικιώνη μέχρι τον Τσάτσο και τον Παπαληγούρα. Χωρίς κόμπλεξ, με την αυτοπεποίθηση που αρμόζει σε μια πραγματική αστική τάξη βρήκε το καλύτερο, έβαλε τον πήχυ ψηλά και πήγε τη χώρα μπροστά, με όλους τους περιορισμούς και τις ανωμαλίες που του επέβαλε το ιστορικό πλαίσιο της εποχής. Και επειδή κατάλαβε μετά τη χούντα, την αποθέωση δηλαδή της μικροαστικής Ελλάδας της δραχμής, τους κινδύνους, μάς έβαλε με το ζόρι στην Ε.Ε. για να διασφαλίσει ότι το μέλλον μας θα είναι αυτό μιας ευρωπαϊκής Ελλάδας. Αν ζούσε σήμερα, αυτό που θα τον ενοχλούσε και θα τον ανησυχούσε περισσότερο ίσως στο νεοελληνικό μας φρενοκομείο είναι η απουσία μιας αστικής τάξης που μπορεί να διασφαλίσει μια Ελλάδα του ευρώ, και όχι της δραχμής...

Ποια πρόσωπα απαρτίζουν το Συμβούλιο της Αρχής για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr

Με απόφαση που υπέγραψε ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος στο    Συμβούλιο της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση το οποίο αποτελείται τοποθετούνται οι:
1. Ηλίας Ματσαγγούρας του Γεωργίου , τ. καθηγητής της διδακτικής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΕΚΠΑ ως Πρόεδρος της ΑΔΙΠΠΔΕ.
2. Σωτήριο Γκλαβά του Ιωάννη, Πρόεδρος του ΙΕΠ.
3. Σαλτερής Νικόλαος του Ματθαίου , Δρ. σε σχετικό τομέα με τις αρμοδιότητες της Αρχής, Σχολικός Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ως μέλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
4. Ρουσσάκης Ιωάννη ςτου Εμμανουήλ , εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ως μέλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
5. Αποστολόπουλος Κωνσταντίνο ςτου Δημητρίου, Σχολικό Σύμβουλο ως μέλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
6. Παπαζήση Χριστίνα του Γεωργίου , Σχολική Σύμβουλο ως μέλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
7. Ανδρεαδάκη Νικόλαο του Στυλιανού , Αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης ως μέλος Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Η θητεία του Προέδρου και των λοιπών μελών του Συμβουλίου είναι τετραετής.

Θα σε φτύσει η Ιστορία όπως σ’ έφτυσε η κοινωνία κύριε Βενιζέλο

Θα σε φτύσει η Ιστορία όπως σ’ έφτυσε η κοινωνία κύριε Βενιζέλο

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Κύριε Βενιζέλο, μάλλον η κατρακύλα του κόμματός σας, του ΠαΣοΚ ή της Ελιάς δεν έχει και τόσο σημασία, από το 44% το 2009, στο 3% σήμερα, δεν στάθηκε ικανή να κουρέψει λίγο την αλαζονεία σας την οποία κληρονομήσατε από τους «συντρόφους» σας, τον κύριο Σημίτη, τον κύριο Τσοχατζόπουλο και όλη την υπόλοιπη παρέα.

Ώστε έτσι κύριε Βενιζέλο! Στη Μολδαβία πληρώνονται οι εργαζόμενοι με 70 ευρώ το μήνα! Δεν μας είπατε όμως πόσο πληρώνονται οι Μολδαβοί βουλευτές; Ένα σκασμό λεφτά όπως εσείς κύριε Βενιζέλο. Και οι Μολδαβοί βουλευτές, μία ώρα δρόμο απέχουν με το αεροπλάνο.

Στη Γερμανία πόσο πληρώνονται οι εργαζόμενοι κύριε αντιπρόεδρε της κυβέρνησης; Ή μήπως η Γερμανία απέχει δύο ώρες με το αεροπλάνο και δεν μπαίνει στο ζύγι για σύγκριση;

Κομπάζετε ότι σώσατε τη χώρα ψηφίζοντας τα μνημόνια, εσείς και οι όμοιοί σας όπως ο κύριος Άδωνις Γεωργιάδης.

Τι καταλάβατε εσείς από μνημόνια και μεσοπρόθεσμα;

Σας απολύσαν μετά από 30 χρόνια δουλειάς;

Σας έκοψε η ΔΕΗ το ρεύμα επειδή δεν είχατε να το πληρώσετε;

Πέρασε το παιδί σας μακριά και δεν πήγε να σπουδάσει;

Στείλατε το παιδί σας στο σχολείο χωρίς χαρτζιλίκι;

Αρρώστησε το παιδί σας και δεν είχατε να το πάτε στο γιατρό; Μήπως το πήγατε στο Παίδων και περιμένατε 3 ώρες να το εξετάσουν;

Χρειαστήκατε φάρμακα και δεν είχατε να τα αγοράσετε;

Αρρωστήσατε εσείς και ψάχνατε για εφημερεύον νοσοκομείο;

Δεν έχετε να πληρώσετε τα χαράτσια;

Δεν έχετε να πληρώσετε το νοίκι;

Μήπως δεν έχετε να φάτε και ψάχνετε για φαγητό στα σκουπίδια;

Χρωστάτε στην τράπεζα - όχι στην PROTON μη συγχύζεστε – και δεν έχετε να πληρώσετε τη δόση;

Σας «ενημερώνουν» μήπως οι καλές εταιρείες ενημέρωσης δανειοληπτών και σας φέρνουν στα όρια της κατάθλιψης;

Μήπως πάτε με τα πόδια στη δουλειά σας γιατί δεν έχετε ούτε αυτοκίνητο ούτε χρήματα για να αγοράσετε εισιτήριο των ΜΜΜ;

Σας μείωσαν το μισθό και δεν μπορείτε να ζήσετε την οικογένειά σας;

Σας πήρε η τράπεζα το κοινωνικό μέρισμα που έδωσε η κυβέρνηση της οποίας είστε αντιπρόεδρος;

Σας έβγαλαν σε διαθεσιμότητα για να σωθούν οι τράπεζες;

Πουντιάσατε τους χειμώνες που πέρασαν γιατί δεν είχατε να βάλετε πετρέλαιο;

Κλάψατε, ίσως, βλέποντας τα παιδιά σας να μαραζώνουν στην ανεργία;

Κοιταχτήκατε ποτέ στον καθρέφτη κύριε Βενιζέλο;

Κοιμάστε ήσυχος, χωρίς τύψεις, τα βράδια;

Βλέποντάς σας και ακούγοντάς σας, μπορώ να συμπεράνω ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν έχετε υποστεί.

Αλήθεια, κύριε Βενιζέλο, τι θα λέγατε να παίρνατε εσείς τα 70 ευρώ το μήνα - και πολλά σας είναι για όσο κακό έχετε προκαλέσει εσείς και οι όμοιοί σας- και να έπαιρναν οι εργαζόμενοι το δικό σας μισθό;

Ξέρετε τι θα σας έλεγαν εκείνοι;

Ότι τα μνημόνια είναι μονόδρομος, ότι αν φύγουμε από το ευρώ θα χρεοκοπήσουμε, ότι δεν θα έχουμε φάρμακα, πετρέλαιο και τα είδη πρώτης ανάγκης αν φύγουμε από την ΕΕ.

Πάντως, όσο και να προσπαθείτε να κρύψετε τον πανικό σας, δεν μπορείτε.

Ξέρετε ότι τα ψωμιά σας στην πολιτική ζωή του τόπου τα έχετε φάει και με το παραπάνω. Διαισθάνεστε ότι θα έχετε κι εσείς την πολιτική κατάληξη του κυρίου Πάγκαλου.

Θα γυρνάτε από το ΠαΣοΚ στην Ελιά, από την Ελιά στη ΔημΑρ και από τη ΔημΑρ μάλλον θα καταλήξετε σε κανένα Ποτάμι.

Ακόμη και ο Άδωνις, αν φτιάξει δικό του κόμμα, δεν θα σας θέλει.

Καμένο χαρτί είστε κύριε Βενιζέλο, κι εσείς και ο φίλος σας ο κύριος Σαμαράς.

Έτσι είναι. Όταν κάποιος διαλέγει να γίνει αναλώσιμο πολιτικό προσωπικό των τραπεζών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, ξέρει ότι αργά ή γρήγορα η κοινωνία θα τον φτύσει όπως θα κάνει και η Ιστορία.

Περαστικά σας κύριε Βενιζέλο. Δεν θα μας λείψετε…