Ο εφιάλτης της Γηραιάς Ηπείρου

Του Αλέξη Παπαχελά

Όχι πως μας παρηγορεί το γεγονός, αλλά πλέον είναι σίγουρο πως αυτά που ζούμε εδώ και τρία χρόνια δεν αφορούν μόνον εμάς. Οι προβλέψεις για τον επόμενο χρόνο και τις εξελίξεις στην Ευρώπη είναι δυσοίωνες. Τι πρέπει να περιμένουμε;
Πρώτα απ’ όλα, τη Γαλλία να βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα από το φθινόπωρο και μετά. Η γαλλική κοινωνία και το πολιτικό της σύστημα έχουν πολλές αγκυλώσεις, που δεν επιτρέπουν την προώθηση άκρως απαραίτητων μεταρρυθμίσεων. Ο πρόεδρος Ολάντ δεν έχει το πολιτικό ανάστημα και την πυγμή για να πάει τη χώρα του μπροστά. Όλοι, λοιπόν, οι αναλυτές αλλά και κορυφαίοι Ευρωπαίοι πολιτικοί περιμένουν πως από τον Σεπτέμβριο και μετά οι αγορές θα χτυπήσουν με λύσσα τη Γαλλία. Εκεί πια τα νούμερα είναι μεγάλα και το παιχνίδι αφορά πραγματικά το μέλλον του ευρώ. Κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Δεύτερη πρόβλεψη που ακούει κανείς από υπεύθυνα χείλη, από την Ολλανδία έως την Ισπανία: το κατεστημένο πολιτικό σύστημα στην Ευρώπη θα περάσει πολύ μεγάλη κρίση. Τα καθιερωμένα κόμματα χάνουν τη δύναμή τους ή διαλύονται, ενώ αντιθέτως τα ακραία κερδίζουν επιρροή. Η εκτίμηση είναι πως το επόμενο Ευρωκοινοβούλιο θα μοιάζει με «τσίρκο» και πολλά από τα μέλη του θα βρίσκονται εκεί επειδή μισούν την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης. Ένα ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινής γνώμης νιώθει ανασφάλεια σε σχέση με την Ε.Ε. και την παγκοσμιοποίηση. Μοιάζει σαν να φωνάζει στους ηγέτες του «σταματήστε αν μπορείτε τον κόσμο που τρέχει τόσο γρήγορα, θέλω να κατέβω».
Ο κόσμος, όμως, θα συνεχίσει να τρέχει και η Ιστορία δεν συγχωρεί όποιους μένουν ακίνητοι, αποσβολωμένοι να παρακολουθούν χωρίς να κάνουν τίποτα. Και εδώ μπαίνει το μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης. Διαρθρωτικές αλλαγές και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας δεν συμβαδίζουν με ομαλότητα και «λογική» δημοκρατία. Οι χαμηλοί μισθοί και η εργασιακή ανασφάλεια οδηγούν -δικαιολογημένα- στα άκρα και σε απρόβλεπτες συμπεριφορές. Ο μέσος άνθρωπος νιώθει, όχι μόνο στην Ελλάδα, πως έχει χάσει τον έλεγχο. Ακούς όλο και περισσότερο «πού θα σταματήσει αυτό;», «πού μας πάνε τελικά;».
Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Έγκυρες προβλέψεις δείχνουν ότι το 2050, αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι, καμιά ευρωπαϊκή οικονομία δεν θα συμπεριλαμβάνεται στις δέκα πλουσιότερες του κόσμου. Η Γερμανίδα καγκελάριος αναφέρεται συνέχεια στην περίφημη φόρμουλα «7, 25, 50». Για να εξηγήσει ότι η σημερινή Ευρώπη δεν είναι βιώσιμη υπενθυμίζει ότι έχει το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού, το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 50% των παγκόσμιων κοινωνικών δαπανών. Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους. Ο υπόλοιπος κόσμος, πέραν της Ευρώπης, τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τόσο το 25%, όσο και το 50% δεν είναι διατηρήσιμα. Πίσω, όμως, από τα νούμερα κρύβονται ως συνήθως ανθρώπινες ζωές και πραγματικές ιστορίες. Η Ευρώπη είτε θα αλλάξει και θα μπορέσει να ανταγωνισθεί τον υπόλοιπο κόσμο είτε θα αρχίσει να οπισθοδρομεί επικίνδυνα. Και στη μία και την άλλη περίπτωση η δημοκρατία, όπως την ξέραμε, θα περάσει μια μεγάλη κρίση και ο μέσος Ευρωπαίος θα νιώθει φτωχότερος απ’ ό,τι είναι σήμερα. Ετυχε εμείς να είμαστε το πρώτο επεισόδιο σε ένα παγκόσμιο σήριαλ, από εκείνα που βρίσκουμε στην Ιστορία κάθε 50-60 χρόνια. Να δούμε πού θα μας βγάλει...

Οργή στο ΠΑΣΟΚ κατά Βορίδη για την επίθεση στον Ανδρέα Παπανδρέου

Με σκληρές εκφράσεις απάντησαν μέσω Facebook και Twitter οι Μ. Καρχιμάκης, Φ. Γεννηματά και Δ. Καρύδης στην φράση: “Για την καταστροφή του τόπου ευθύνεται ο Ανδρέας...”

Κόντρα μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πριν καν η συγκυβέρνηση συμπληρώσει μία εβδομάδα ζωής. Αφορμή στάθηκε η επίθεση που εξαπέλυσε κατά του ΠΑΣΟΚ και του ιδρυτή του Ανδρέα Παπανδρέου, από το βήμα του 9ου Συνεδρίου της ΝΔ ο Μάκης Βορίδης. Συγκεκριμένα ο κ. Βορίδης είχε δηλώσει πως για η κρίση στην Ελλάδα έχει συγκεκριμένο όνομα και επώνυμο και πως για την καταστροφή του τόπου ευθύνονται οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα Παπανδρέου, σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Η απάντηση από το «πράσινο» στρατόπεδο δεν άργησε να έρθει, και μάλιστα με σκληρές εκφράσεις, μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Ο Μιχάλης Καρχιμάκης ανήρτησε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, απευθυνόμενος στον Μάκη Βορίδη:

«Ο ελληνικός λαός, γνωρίζει ποιοι του έδωσαν αξιοπρέπεια, υπόσταση και ζωή αλλά και ποιοι τον διαπόμπευσαν. Η δημοκρατική παράταξη και ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι διαχρονικά για πολλές δεκαετίες χαραγμένοι και ταυτισμένοι στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, με την προσφορά την αξιοπρεπείς και την δημοκρατία.

Η δεξιά που υπηρετήσατε εσείς σε ΟΛΕΣ της τις εκφράσεις είναι η παράταξη των εκβιασμών της διαίρεσης της υπονόμευσης, της υπηρέτησης των φαύλων της αδιαφάνειας, της κοινωνικής υπονόμευσης και της κατάρρευσης. Όταν μιλάτε για τον Ανδρέα Παπανδρέου, να είστε πολύ προσεκτικοί. Οι ασέβειες και οι απρέπειες, ήταν διαχρονικά ίδιον της δεξιάς παράταξης που εξέθρεψε, γκοτζαμάνηδες, και υπονομευτές της δημοκρατίας και της πολιτικής και της κοινωνικής».

Φ. Γεννηματά: Το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου  και το ΠΑΣΟΚ άλλαξαν την Ελλάδα

Στην επίθεση Βορίδη απάντησε με δήλωσή της και η Φώφη Γεννηματά, λέγοντας πως ο  «Ανδρέας Παπανδρέου κατέστρεψε την Ελλάδα του διχασμού, του αποκλεισμού, των ανισοτήτων, των αδικιών, των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων».

Βρισκόμαστε εδώ, αναφέρει η κ. Γεννηματά, για να θυμίζουμε στον κ. Βορίδη, μα και στον κάθε κ. Βορίδη, ότι το ΠΑΣΟΚ ακόμη και τώρα που είναι  λαβωμένο, εγγυάται τη δημοκρατική πορεία του τόπου. Ο κ. Βορίδης και όλοι όσοι προσπαθούν να ρίξουν  αποκλειστικά στο ΠΑΣΟΚ τις ευθύνες για την κρίση, ούτε το κόμμα τους υπηρετούν, ούτε την κυβέρνηση, ούτε την αλήθεια.

«Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη θα αναγεννηθεί μέσα από τη μάχη. Με τη συμμετοχή μας στην Κυβέρνηση  θέτουμε  τα δικά μας όρια. Το ΠΑΣΟΚ είναι αντίθετο με την  απραξία και τη διαρκή διαμαρτυρία χωρίς πρόταση,   αλλά και με την  απόλυτη υποταγή σε ένα μνημόνιο που δεν μπορώ να δεχτώ ότι είναι Ευαγγέλιο», καταλήγει η δήλωση της κ. Γεννηματά.

Δ. Καρύδης: Συμπεριφέρθηκε ως γνήσιος νοσταλγός του χουντικού παρελθόντος του

Μέσω Twitter απάντησε ο Δημήτρης Καρύδης στην επίθεση Βορίδη; «Όσο οι Βορίδηδες βρίζουν τον Ανδρέα τόσο στην ψυχή του κόσμου ισχυροποιείται η μεγάλη προσφορά του ηγέτη της δημοκρατικής παράταξης στη χώρα. Συμπεριφέρθηκε ως γνήσιος νοσταλγός του χουντικού παρελθόντος του για να καλύψει το φτύσιμο από τον Αντ. Σαμαρά. Ο Βορίδης μιλώντας στο συνέδριο της ΝΔ έδωσε εξετάσεις υβρίζοντας τον Ανδρέα Παπανδρέου».

Ο Μάκης Βορίδης δεν ήταν ο μοναδικός που έβαλε κατά του κυβερνητικού εταίρου της Νέας Δημοκρατίας. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο οποίος ζήτησε να γίνει Εξεταστική Επιτροπή για το πως οδηγήθηκε η χώρα στο μνημόνιο.

Ενημέρωση

Αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι,

Από το τελικό διορθωμένο σχέδιο ΚΥΑ (κοινής υπουργικής απόφασης) για  τα Σχολεία που συγχωνεύονται λείπει το Σχολείο της Ασπροκκλησιάς. Πιθανότατα για ακόμη μία χρονιά να έχουμε αναστολή της συγχώνευσης και για το Σχολείο της Πενταβρύσου. Ελπίζω μόνο αυτό να γίνει σύντομα και όχι πάλι την τελευταία στιγμή. Προσωπικά, σε μια χώρα που τα πάντα κινούνται στη λογική της ψηφοθηρίας, δε με εκπλήσσει τίποτε. Το Υπηρεσιακό Συμβούλιο θα συνεδριάσει τη Δευτέρα για το θέμα των υπεράριθμων εκπαιδευτικών.

Την ίδια στιγμή οι φήμες για διαθεσιμότητα και κινητικότητα των εκπαιδευτικών ολοένα και πληθαίνουν. Ίσως αυτό να γίνεται για να περάσουν ανώδυνα οι υποχρεωτικές μεταθέσεις με το σκεπτικό "θα φύγει κάποιος μακριά από το σπίτι του και την οικογένειά του και θα είναι και χαρούμενος που δεν τον απολύουμε".

Πιθανόν κάποιοι εκπαιδευτικοί να είναι όντως υπεράριθμοι και να μην καλύπτουν το ωράριό τους. Είναι πρόβλημα και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το θέμα όμως, αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι, είναι τι κάνουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι για να λυθεί το πρόβλημα και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας; Ήδη δύο Σχολεία έγιναν ΕΑΕΠ. Δε θα απασχοληθούν σε αυτά συνάδελφοι Μουσικοί, Πληροφορικής, Γυμναστές, Θεατρολόγοι, Εικαστικών και Αγγλικών; Κανονικά, σύμφωνα με το πρόγραμμα της κ. Διαμαντοπούλου, όλα τα Σχολεία από εξαθέσια και πάνω έπρεπε από φέτος να λειτουργούν ως ΕΑΕΠ. Φαντάζεστε πόσες θέσεις εργασίας θα είχαν δημιουργηθεί; Φαντάζεστε πόσες θέσεις εργασίας θα είχαν δημιουργηθεί αν ιδρύαμε περισσότερα ολοήμερα Σχολεία; Φαντάζεστε πόσες θέσεις εργασίας θα είχαν δημιουργηθεί αν ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα κατέβαινε στους 22 ή στους 20; Και είναι αιτήματα απλά στα οποία θα είχαμε την πλήρη υποστήριξη όλων των γονέων και της κοινωνίας.

Ξέρουμε, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, πού στοχεύουμε και τι θέλουμε να πετύχουμε; Βάζουμε στις διεκδικήσεις μας πενήντα αιτήματα με σκοπό να γίνουμε αρεστοί στους συναδέλφους και να μην πετύχουμε κανένα από αυτά ή στοχεύουμε σε δύο-τρία ουσιαστικά προβλήματα και έχοντας όλη την κοινωνία με το μέρος μας αγωνιζόμαστε να τα λύσουμε;

Υ.Γ. Όταν σε μία Δημοκρατία αναλαμβάνει η Χρυσή Αυγή ρόλο για την επίλυση των προβλημάτων, τότε υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα. Για τη Δημοκρατία και για εμάς τους ίδιους.

Με τιμή
Γαπκιάδης Γιώργος

Στοιχεία για τους πλεονάζοντες εκπαιδευτικούς ζήτησε ο Κ. Μητσοτάκης από τον Κ. Αρβανιτόπουλο

Στοιχεία για τους πλεονάζοντες εκπαιδευτικούς ζήτησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τον Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο.

Συναντήσεις με τον υπουργό Δικαιοσύνης και τον Υπουργό Παιδείας είχε σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στο πλαίσιο της πυρετώδους προετοιμασίας εν όψει του κρίσιμου ραντεβού με την τρόικα, που ορίστηκε για το απόγευμα της Δευτέρας.

Μετά τη συνάντηση με τον Υπουργό Δικαιοσύνης ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε συνάντηση και με τον Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, καθώς το υπουργείο Παιδείας θα αποτελέσει τη δεξαμενή για το πρώτο κύμα των υπαλλήλων που θα ενταχθούν σε κινητικότητα.

 

Η συνεργασία του Κ.Μητσοτάκη με τον Κ.Αρβανιτόπουλο ήταν πολύωρη και στο πλαίσιο αυτής ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης ζήτησε από τον υπουργό Παιδείας στοιχεία για τους πλεονάζοντες εκπαιδευτικούς. "Είχαμε μια παραγωγική και ουσιώδη συνάντηση" δήλωσε κατά την αποχώρησή του ο κ. Αρβανιτόπουλος, ο οποίος ανακοίνωσε ότι εισηγήθηκε την άρση της επιστράτευσης των εκπαιδευτικών.

Επιχείρηση «αισιοδοξία»

Γιώργος Δ. Ανδρέου

Οι έμπειροι και τίμιοι γιατροί συμβουλεύουν τους απαιτητικούς φαρμακοεξαρτημένους ασθενείς πως η υπερφαρμακία μπορεί να κάνει μεγαλύτερη ζημιά από την ίδια την αρρώστια. Άλλοι, βέβαια, συνεχίζουν να γράφουν ακατάπαυστα συνταγές, για τους γνωστούς λόγους.

Έτσι και οι ασθενείς Έλληνες πολίτες αναζητούν εναγωνίως ενέσεις αισιοδοξίας. Φάρμακο στην κατάθλιψη που φέρνουν η ανασφάλεια, οι ανατροπές και η ανέχεια. Και το πολιτικό σύστημα, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, το πήρε το μήνυμα και εγεννήθη επιχείρηση «αισιοδοξία». Τη βιώνουμε τις τελευταίες μέρες. Στο παιχνίδι και η Ευρώπη, για τον φόβο της κοινωνικής έκρηξης, που είναι αρρώστια κολλητική και μεταδοτική. Από κοντά και τα υπό κυβερνητική ομηρία, λόγω χρεών, ΜΜΕ. Μπαράζ ευχάριστων, εκ πρώτης πάντα όψεως, ειδήσεων τον τελευταίο καιρό. Οργανωμένο σόου στην Ολυμπία Οδό, ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ταξίδια του πρωθυπουργού ανά την υφήλιο σε αναζήτηση ενθουσιασμένων με την Ελλάδα επενδυτών, προεκταμίευση δόσεων από το Eurοgroup, αναβάθμιση της Ελλάδας από τους διεθνείς οίκους και άλλα αισιόδοξα παυσίπονα. Όλοι στο παιχνίδι. Και ο απλός πολίτης σε καθημερινό σκοτσέζικο ντους. Μία ζεστό και μία κρύο. Άλλα ζει στην καθημερινότητά του, βιώνοντας το τέλμα της ύφεσης, άλλα ακούει το βράδυ και βραχυκυκλώνει. 

Η πραγματικότητα, όμως, αποδεικνύεται κάθε μέρα αλλιώτικη. Στην Ολυμπία οδό η έναρξη ήταν σόου και αν δεν δοθούν χρήματα, που δεν φαίνεται να υπάρχουν, δεν θα αρχίσει τίποτα. Τα χρήματα της ανακεφαλαιοποίησης είναι λογιστικά και χρηματοδότηση της οικονομίας από τις τράπεζες δεν διαφαίνεται, ενώ οι δόσεις που προεκταμιεύτηκαν, συνοδευόμενες από εύσημα για την κοσμιωτάτη διαγωγή μας ως χώρας, θα πάνε για κεφάλαιο και τόκους του εθνικού χρέους. Σε έξι μήνες πρέπει να βρούμε κάποια δισ. για να καλύψουμε την αγνώστου ακόμα βάθους τρύπα, ιδίως στο Ασφαλιστικό που καίει, έρχονται οι φόροι το δεύτερο εξάμηνο, η ανεργία καλπάζει ασυγκράτητη από την ύφεση κ.λπ. κ.λπ.

Δεν λέω πως δεν χρειάζεται το κλίμα αισιοδοξίας. Χρειάζεται, αλλά στη σωστή δόση. Με μέτρο και σε συνδυασμό με την αλήθεια. Γιατί οι διαψεύσεις των καλλιεργούμενων υψηλών προσδοκιών είναι σχεδόν κάθε μέρα αλλεπάλληλες και τότε τα αισιόδοξα μηνύματα μεταφράζονται σε πολιτικά ψέματα και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Η προσγείωση γίνεται ανώμαλα και η ζημιά μεγαλύτερη. Το έχουμε ζήσει αρκετές φορές.

Ας το καταλάβει ειδικά ο πρωθυπουργός, που έχει κατακτήσει την εμπιστοσύνη πολλών, που δεν τον είχαν στηρίξει, πως τον βλάπτει η καλλιεργούμενη υπεραισιοδοξία.

Ένας λόγος, θα μου πείτε, είναι το μέτρο. Απ’ τη μια οι αρλούμπες και οι ενσυνείδητα ψεύτικες κορόνες της αντιπολίτευσης για παλινόρθωση του σπάταλου και αναποτελεσματικού κράτους, για επαναφορά των κατώτατων μισθών στο προ κρίσεως επίπεδα και άλλα πολλά και ατελείωτα. Και από την άλλη το κομματικό συμφέρον, που οδηγεί στην καλλιέργεια της εικόνας πως οδεύουμε ολοταχώς για τη γη της επαγγελίας. Μια, λοιπόν, που το μέτρο δεν μπορεί να κρατηθεί από τους κρατούντες, ας οπλιστούμε εμείς, ο απλός λαός, με σωφροσύνη και κρίση. Κι απ’ όσα ακούμε να διαλέγουμε ποια θα ρίξουμε στο ποτάμι και ποια θα αφήνουμε να επηρεάζουν τις προθέσεις και τη διάθεσή μας. Να παίρνουμε τις σωστές δόσεις των ενέσεων αισιοδοξίας που μας δίνουν αφειδώς, να κλείνουμε τα αφτιά στα ψέματα για παλινόρθωση των μεγαλείων που ζήσαμε, να ψάχνουμε την αλήθεια πίσω από τις ψεύτικες υποσχέσεις. Να κρατάμε το μυαλό μας καθαρό, στηρίζοντας αυτά που πρέπει και όχι αυτά που κολακεύουν τη ματαιοδοξία μας και φουντώνουν αδικαιολόγητες και φρούδες ελπίδες. Τα έχουμε δει όλα πλέον και δεν θα έχουμε δικαιολογία.

Ανεξάρτητες Ενωτικές Κινήσεις ΔΕ: Μπροστά στο 16ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΕΝΩΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ Δ.Ε.

ΑΠΑΝΤΑΜΕ:

-  στην παρακμή του μεταπολιτευτικού συνδικαλιστικού κύκλου

-  στον κυβερνητικό ΚΑΙ στο μηδενιστικό συνδικαλισμό

-  στο έλλειμμα εμπιστοσύνης ΚΑΙ στις ιδεοληπτικές πρακτικές

-  στη λογική της «ανάθεσης» και της ανοχής

-  στην εθνοαποδόμηση της Παιδείας και του Πολιτισμού 

ΑΠΑΝΤΑΜΕ:

-  στη διάλυση της Δημόσιας Εκπαίδευσης  

-  στη  φτωχοποίηση του Εκπαιδευτικού Λειτουργού

-  στον εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζουν στην Δημόσια Εκπαίδευση

-  στην κατεδάφιση της μισθωτής εργασίας και της κοινωνικής συνοχής

-  στο νέο πειθαρχικό δίκαιο Δ.Υ. που καταργεί το τεκμήριο της αθωότητας 

Η πολιτική – συνδικαλιστική μας ταυτότητα

Δημιουργούμε μία συνεργασία εκπαιδευτικών συνδικαλιστικών Ενωτικών Κινήσεων από όλη την Ελλάδα, χωρίς κομματικές δεσμεύσεις. Ακολουθούμε τον δρόμο της ενότητας και της κοινής δράσης με κοινές αρχές και κοινούς στόχους:

-  Ο συνδικαλισμός είναι μια ελεύθερη, αυτόνομη, ανεξάρτητη, αδέσμευτη και εθελοντική δραστηριότητα.

-  Το εκπαιδευτικό συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να είναι ανεξάρτητο και ακηδεμόνευτο από κόμματα, οικονομικά συμφέροντα κλπ

-  Είμαστε προσηλωμένοι στην δημοκρατική διαδικασία, δηλαδή στην αρχή του σεβασμού της πλειοψηφίας που προκύπτει από: Ισοκρατία (οι μετέχοντες/ουσες έχουν ίση δύναμη ψήφου), Ισονομία (όλοι/ες είναι ίσοι/ες απέναντι στις αποφάσεις των οργάνων) και Ισηγορία (όλοι/ες έχουν ίση δυνατότητα χρήσης του βήματος).

-  Θεωρούμε ότι κάθε συνδικαλιστική εξουσία πηγάζει από τον/ην εκπαιδευτικό, εκφράζει τον/ην εκπαιδευτικό, υπηρετεί τον/ην  εκπαιδευτικό και ελέγχεται από τον/ην εκπαιδευτικό

-  Η διαφάνεια σε όλες τις αποφάσεις, οικονομικές συναλλαγές και σχέσεις αποτελεί βασικό και απαραβίαστο όρο στη λειτουργία του συνδικάτου.

-  Αγωνιζόμαστε για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής που εξαθλιώνει την χώρα και  υποβαθμίζει το βιοτικό μας επίπεδο.

-  Υπερασπιζόμαστε το αγαθό της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας.

-  Αντιστεκόμαστε στην κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων του εκπαιδευτικού κλάδου (αναγκαστικές μεταθέσεις, διαθεσιμότητα, μείωση χρηματικών πόρων, αύξηση αριθμού μαθητών ανά τάξη, ελαστικοποίηση εργασίας κλπ)

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

την εκπροσώπησή μας στο νέο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ

και στο 35^ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ

Σχόλιο: Πιθανόν να ξεκινήσαμε πρώτοι σε όλη την Ελλάδα και δημιουργήσαμε την Ανεξάρτητη Κίνηση. Μικρή σημασία όμως έχει αυτό. Σημασία έχει ότι η δικιά μας φωνή ενώνεται με χιλιάδες άλλες για το κοινό μας όραμα. Σημασία έχει ότι γίνονται ολοένα και πιο πολλοί όσοι πιστεύουν σε έναν συνδικαλισμό χωρίς κομματικές δεσμεύσεις και κάθε είδους σκοπιμότητες.

Μανωλιός

Δημήτρης Δανίκας 

Σύννεφο  η παπαρολογία.  Παρουσιαστών, αναλυτών,  σχολιαστών.  Ότι  τάχα μου  το  ανύπαρκτο-δημοσκοπικά- ΠΑΣΟΚ  εισέβαλε στην  κυβέρνηση από την πίσω πόρτα. Και  ότι  έτσι  ο  Σαμαράς  μετατράπηκε σε  εφαλτήριο και καθαρτήριο  των  ίδιων προσώπων που έστειλαν την  χώρα στον  γκρεμό.

Κοίτα να  δεις,  σου λένε μερικοί ανόητοι της  ΝΔ. Με την   δική μας ψήφο  σκαρφάλωσε πάλι  σε υπουργεία ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και  η Φώφη Γεννηματά. Βλακείες και κουτόχορτο για  μικρά παιδιά.   Σαν να  βρισκόμαστε στο καφενείο ανταλλάσσοντας κοινότοπες ανοησίες παίζοντας πρέφα και  ρουφώντας  καφέ και τσιγαράκι. Το  εξηγώ.

Πρώτο, λοιπόν.  Ο Γιωργάκης  εγκατέλειψε   πυξ  λαξ  την  εξουσία   αλλά  το ΠΑΣΟΚ ακλόνητο και ακούνητο από τον  τυφώνα  που γκρέμισε  την   χώρα.  Τα  πρόσωπα αλλάζουν. Η πολιτική παραμένει ίδια.

Δεύτερο  λοιπόν.  Κράτα με  να  σε κρατώ  να  πορευόμαστε παρέα    προς το  πουθενά με  βάρκα  την  προσωπική μας  σωτηρία. Αφού  αυτοδυναμία  γιοκ.  Και αφού  τα μέτρα  αδυσώπητα και  εφιαλτικά. Ε, τότε  λοιπόν  οι  πρώην  αιώνιοι αντίπαλοι μεταμορφώνονται εν μία νυκτί  σε φλογερούς   εραστές μιας πέτσινης  συναίνεσης  με  την  οποία  θα σωθεί  ο λαός από  οικονομική  «γενοκτονία». Μ αυτό το πλευρό να κοιμόμαστε.

Τρίτο λοιπόν. Μαζί  θα  κάνουμε  την  βρόμικη  δουλειά.   Εγώ-λέει ο  Σαμαράς-σε νεκρανασταίνω από  τον  τάφο που  σε έριξε  ο Λαός. Εσύ  θα είσαι το τάχα μου  σοσιαλιστικό άλλοθι για  τα επερχόμενα  μέτρα  που  θα πέσουν  στα κεφάλια όλων των  απροστάτευτων  πολιτών. Μαζί  τα  φάγαμε  μαζί  θα τα λουστούμε!

Και  τέταρτο λοιπόν.   Στην πραγματικότητα ουδεμία   σημαντική πολιτική  διαφορά ανάμεσα σ αυτά  τα  δύο κόμματα  τα κυβερνητικά. Το ένα  χέρι νίβει το άλλο και τα δύο μαζί  το ίδιο πρόσωπο  της ίδιας οικονομικής ελίτ. Πάντα έτσι ήταν. Το υβρεολόγιο από  τα μπαλκόνια μόνο  για φανατισμό  των οπαδών προς  όφελος  των ίδιων  κομματαρχών. Το ίδιο και  η συναίνεση. Τσιχλόφουσκα     για να  μασουλάνε οι θερμοκέφαλοι  οπαδοί οι  διαθέτοντες   IQ μαρουλιού!

Με απλά λόγια.   Μανώλης ο ένας. Μανωλιός ο   έτερος. Αυτή  και μόνο αυτή  η  διαφορά.   Επομένως    άλλαξε  ο Μανωλημανωλιός  και  φόρεσε  τα  ρούχα του  αλλιώς.  Είναι  η δεν  είναι  υπουργός  ο  τάδε Νεοδημοκρατικοπασόκος  πολιτικός χέστηκε  η  φοράδα στ αλώνι   για  όλους εμάς. Όπως      «έγραφαν» και  κάποια blogs «Δεν θα αρρωστήσω  κουφάλα Αδωνι  Γεωργιάδη»!

Ελλάδα, δυστυχισμένη χώρα...

Της Ζέζας Ζήκου

Η κρίση που δημιουργήθηκε με αφορμή τον δημοκρατικά ανορθόδοξο και «τσαπατσούλικο» τρόπο τής δήθεν εξυγίανσης της κομματικά διεφθαρμένης ΕΡΤ, που έριξε την τρικομματική κυβέρνηση και έκανε ρεζίλι τη χώρα, επιβεβαίωσε το ρηθέν: τέτοιος λαός, τέτοιοι πολιτικοί. Όπως άλλωστε υποδηλώνει η σύνθεση της νέας 43μελούς (!) κυβέρνησης μιας χρεοκοπημένης χώρας, που έκλεισε μεν την ΕΡΤ... αλλά απέκτησε υφυπουργό της ΕΡΤ τον Παντελή Καψή.
Ευτυχώς, όμως, ο Βαγγέλης Βενιζέλος κράτησε πρωθυπουργό της χώρας τον Αντώνη Σαμαρά. Διότι, αν συνομολογήσουμε ότι η μοίρα της Ελλάδας είναι να κόβει μισθούς και να σφάζει συντάξεις, τότε ελάχιστη σημασία έχει αν ο Ηρώδης λέγεται Σαμαράς ή Βενιζέλος. Αλλά η ελληνική κοινωνία βιώνει μια πρωτοφανή τραυματική εμπειρία. Η χώρα βρίσκεται σε ραγδαία κατάρρευση όχι μόνο οικονομική, αλλά και κοινωνική και ψυχολογική. Η συσσωρευμένη ένταση, οργή, αγανάκτηση ή όπως αλλιώς θέλετε να το περιγράψετε δεν έχει ακόμη αναζητήσει δικλίδα εκτόνωσης.
Ωστόσο, στη δημοκρατία άλλη διαδικασία εκτόνωσης του δημόσιου αισθήματος από τις εκλογές δεν υπάρχει. Και είναι αδύνατον να προχωρήσουμε στο όποιο επόμενο βήμα –ακόμη και αν είναι ένα βήμα συνεργασίας Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, όπως αυτό που επιχειρείται...– αν ο λαός δεν έχει την ευκαιρία να αποδώσει ευθύνες και να μοιράσει νέους τίτλους νομιμοποίησης. Πάντως, είναι ο μοναδικός τρόπος να διατηρήσουμε σ’ αυτήν την τραυματική περίοδo τη δημοκρατική μας συνοχή.
Όμως, έχει ήδη διαρραγεί ο εθνικός ιστός, όχι απλώς ο πολιτικός, ο οικονομικός και ο δημοσιονομικός. Κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν και για τίποτα. Είναι αλήθεια ότι ο κοινωνικός ιστός δοκιμάζεται σοβαρά από την καλπάζουσα ανεργία και τη βαθιά παρεταμένη ύφεση. Οι πολίτες στενάζουν κάτω από δυσβάσταχτα βάρη, το άχθος ενός μηδαμινού γίγνεσθαι, αγωνιούν για το αύριο, πονούν για τη γενιά που πάει να χαθεί στη διευρυνόμενη δίνη. Παγωμένοι, απεύχονται το χειρότερο – μια πολυετή «κατοχή» χωρίς κήρυξη πολέμου.
Αλλά ο ιστός που έχει ολοφάνερα διαρραγεί είναι ο πολιτικός. Κόμματα θεσιθήρων που συνέπρατταν για την κατάκτηση της εξουσίας, που δημοκοπούσαν τροποποιώντας το περιεχόμενο των λόγων τους ανάλογα με το κοινωνικό ρεύμα, βρίσκονται υπό διάλυση. Μπροστά στο χείλος του γκρεμού, μπροστά στο φάντασμα της εθνικής κατάρρευσης, ενός εφιάλτη που δεν διαλύεται με το φως της ημέρας, οι πολιτικοί μοιάζουν μάλλον με μια χούφτα μοναχικών, που πασχίζουν να αποσείσουν το στίγμα του υπαιτίου, να αποδιώξουν την αποστροφή, την απάρνηση, το ανάθεμα των ψηφοφόρων, να προστατευθούν από την οργή και τη χλεύη τους, να σώσουν την πολιτική τους υπόσταση. Κι ενώ καταφεύγουν σε συγγνώμες, κωλοτούμπες, εξομολογήσεις, υπαναχωρήσεις, για να σωθούν οι ίδιοι, ταυτόχρονα αποκαλύπτουν τα λάθη, τις μεθοδεύσεις, τις αυταπάτες και τις απάτες και προσπαθούν να τα συγκαλύψουν με την εθνική συναίνεση. Δημιουργείται ένα τεχνητό σύμπαν, που με λίγη διαύγεια θα απογυμνωθεί. Η σκηνή της πολιτικής είναι σήμερα διάτρητη και μέσα από τις τρύπες της βλέπουμε πια μονάχα μάσκες και φυγάδες...
Παράδειγμα: Η αναδιάρθρωση του κράτους επιβάλλεται τώρα από την τρόικα. Ειδικοί των Βρυξελλών προσπαθούν να αναδιοργανώσουν το προβληματικό Δημόσιο. Αλλά είναι μια αναδιοργάνωση που έρχεται από ψηλά.
Είμαι ιδιαίτερα απαισιόδοξη όσον αφορά στο μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Όλες οι στρατηγικές επιβίωσης καταρρέουν. Οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να βρουν καταφύγιο πουθενά, ούτε στον ιδιωτικό τομέα ούτε στο κράτος. Η μεσαία τάξη καταστρέφεται. Η οικογένεια γίνεται όλο και πιο εύθραυστη και παίζει ολοένα και πιο δύσκολα τον προστατευτικό της ρόλο. Όταν εξαφανίζονται ταυτόχρονα όλα τα μέσα προστασίας που διαθέτει μια κοινωνία, αυτό δημιουργεί μεγάλο κίνδυνο κοινωνικής έκρηξης.
Oλοφάνερα το πολιτικό σύστημα στην Eλλάδα έχει προ πολλού καταρρεύσει, όμως μια συντηρητική, αρτηριοσκληρωτική άποψη επιμένει να δίνει αηδιαστικό «φιλί ζωής» σε ένα άψυχο πτώμα. Yπάρχουν δύο αντίπαλα στρατόπεδα: Aπό τη μία οι «φιλελεύθεροι», που είναι «προοδευτικοί» και «εκσυγχρονιστές», επειδή είναι «αντικρατιστές», «διεθνιστές». Πιστοί στη σωτήρια «παγκοσμιοποίηση», θέλουν την πληρέστερη δυνατή κατασφάλιση του ατόμου και της «ελευθερίας των αγορών». Xλευάζουν και μυκτηρίζουν κάθε έννοια κοινωνικής συνοχής, κοινωνικής αλληλεγγύης, κράτους πρόνοιας, κάθε αίσθηση πατρίδας, καταγωγής και συνέχειας. Kαι αντιτάσσουν σε αυτή την εξιδανίκευση του ατομοκεντρικού πρωτογονισμού, μόνο και αποκλειστικά, σαν να μην υπάρχει άλλη πρόταση, έναν επίσης εφιάλτη: τα Μνημόνια. Και από την άλλη, τα θύματα...

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΔΟΕ

ΣΧΟΛΙΟ: Το γεγονός ότι μειώθηκαν από οκτώ σε έξι οι έδρες της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ είναι κάτι, αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς, όχι όσο θα έπρεπε σημαντικό. Δεν αλλάζουν εύκολα ριζωμένες αντιλήψεις και νοοτροπίες, όμως αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στο κατεστημένο.

ΣΣΣ

Μετατάξεις Εκπαιδευτικών από τη Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση

 Αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι,

Το ΦΕΚ με τις σχολικές μονάδες και τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης στις οποίες θα μεταφερθούν οι οργανικές θέσεις τωνεκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης των κλάδων ΠΕ05, ΠΕ07, ΠΕ08, ΠΕ32, ΠΕ 18.41 και ΠΕ19-20 που θα μεταταγούν στους αντίστοιχους κλάδους Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, για τη Διεύθυνση και τα Σχολεία του Νομού μας προβλέπει:

• Στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Καστοριάς μεταφέρει την οργανική του Εκπαιδευτικός ΠΕ 05 (Γαλλικών)
• Στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Καστοριάς μεταφέρει την οργανική του Εκπαιδευτικός ΠΕ 19-20 (Πληφορικής)
• Στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Καστοριάς μεταφέρει την οργανική του Εκπαιδευτικός ΠΕ 32 (Θεατρολόγος)

Πώς να ακούσεις απο παλιές φωλιές καινούργια κελαϊδίσματα;

Γιάννης Μακρυγιάννης

Στον περίφημο Δον Κιχώτη του ο Θερβαντες βάζει τον ήρωά του να λέει ότι απο τις παλιές φωλιές δεν μπορείς να ακούσεις καινούργια κελαϊδίσματα. Η νέα κυβέρνηση μοιάζει να παραείναι "παλιά φωλιά" για να μας πει και κυρίως να κάνει νέα πράγματα.

Τουλάχιστον με τη ΔΗΜΑΡ και ανεξαρτητα απ' όλα τα άλλα, ο παλιός δικομματισμός απέκτησε ένα "άλλοθι", ένα "ηθικό κεφάλαιο", ώστε να αντέξει τον πρώτο δύσκολο χρόνο, μετά τις περσινές εκλογές. Λίγο τα άφθαρτα πρόσωπα, λίγο κάποιες νέες ιδέες και ευαισθησίες, είχαν μπερδέψει την κατάσταση.

Τώρα με μόνους τους δύο, που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 40 χρόνια, τα πράγματα αλλάζουν. Όχι πολύ, αφού η ΔΗΜΑΡ είχε ενσωματωθει για καιρό και σε μεγαλο βαθμό, αλλά σίγουρα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο για τους κυβερνώντες.

Τι νέο να περιμένει κανείς απο μια ηγεσία, που απέφυγε τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές σαν το διάολο το λιβάνι;
Τι νέο να περιμένει κανείς απο ένα οικονομικό επιτελείο, που δεν κατάφερε ούτε ένα δίκαιο φόρο στα ακίνητα να φέρει και συνεχίζει το χαράτσι;

Και τι νέο να φέρει μια κυβερνηση που είναι σε μεγάλο βαθμό μια σύνθεση των σχημάτων Παπανδρέου και Σαμαρά, που δεν κατάφεραν παρά να χειροτερεύουν τη θέση της χώρας και να οξύνουν τα προβλήματα της κοινωνίας;
Όλες οι αλλαγές στα υπουργικά σχήματα, σχεδόν όλες οι ανακυκλώσεις προσώπων είναι τραγικά φτωχές και απελπιστικά περιορισμένες, που μοιάζουν να παίζουν οι ίδιοι άνθρωποι μονίμως το ίδιο έργο, με απλή εναλλαγή σε ρόλους.

Ούτε διαφορετική πολιτική συνταγή θα εφαρμοστεί - αυτή την καθορίζουν άλλοι, όπως η τρόικα -, ούτε και διάθεση για επιμέρους αλλαγή πλεύσης, όπως σε θεσμικά θέματα διαφαίνεται.

Κυβέρνηση, που θα ακολουθεί πιστά το μνημόνιο, δεν έχει τύχη, όσα και όποια πρόσωπα κι αν αλλάξει. Ανασχηματισμό στρατηγικής θέλει η χώρα και νεα αφήγηση, όχι αναδιανομή ρόλων και κελαϊδίσματα απο παλιές φωλιές...

Να κοινωνηθεί η κριτική αμφισβήτηση

Του Χρήστου Γιανναρά

Υποψιάζομαι ότι σε κοινωνίες (ή περιόδους) κατάδηλης παρακμής (όταν η κατά κεφαλήν καλλιέργεια μειώνεται δραματικά και η ανιδιοτέλεια μοιάζει κοινωνικό παράδοξο) οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ελάχιστα τη λέξη «ελπίδα» και πληθωρικά τη λέξη «αισιοδοξία».
Η ελπίδα προϋποθέτει λογική σκέψη, νηφάλια κρίση, εμπειρικά βεβαιωμένη εμπιστοσύνη, φανερώνει δηλαδή ρεαλισμό. Η αισιοδοξία είναι βεβαιότητα (αυθαίρετη) για ευνοϊκή, αίσια εξέλιξη συνθηκών και καταστάσεων, με άλογη εναντίωση στα δεδομένα της πραγματικότητας. Συνιστά σαφώς, ψυχολογικού χαρακτήρα, ατομοκεντρική επιθυμητική ενόρμηση. Γι’ αυτό και εκφέρεται συνήθως η αισιοδοξία ή ως ευήθης καύχηση («είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος!») ή ως ευδαιμονιστική δεοντολογία («πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι»!) – όχι ως λογικός συμπερασμός.
Για τον «αισιόδοξο» εξωραϊσμό των συλλογικών προοπτικών χρησιμεύει, ως υποκατάστατο της πραγματικότητας, η αόριστη επίκληση του παρελθόντος ή η αφηρημένη γενίκευση: «Πάντα έτσι γινόταν», «Περάσαμε και χειρότερα», «Η κρίση είναι διεθνής», «Η τύχη μας είναι κοινή με του ευρωπαϊκού Νότου». Με τέτοια ψυχολογήματα κατορθώνουμε οι άνθρωποι να αισιοδοξούμε. Κλείνουμε τα μάτια μπροστά στην οδυνηρή, τρομακτική πραγματικότητα, ξεφεύγουμε και από την ανάληψη προσωπικής ευθύνης για ενεργό αντίδραση.
Ψυχολογική (άκριτη) επιλογή είναι και η αποφυγή της ευθύνης των αποφάσεων. Δεν εξασφαλίζει αισιοδοξία, αλλά μας δικαιώνει που μένουμε παθητικοί. Δικαιολογούμε την αδράνεια περιμένοντας καθοδήγηση για το πρακτέο: Κάποιος να μας υποδείξει τι πρέπει να κάνουμε, πώς να αντιδράσουμε, εμείς οι αδύναμες μονάδες, στην καταστροφή που ρημάζει τη χώρα, στα στυγερά εγκλήματα της κομματοκρατίας, τα ατιμώρητα. Το σταθερό μοτίβο της μοιρολατρίας των θυμάτων είναι: «Υποδείξτε μας τι να κάνουμε: Διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες τις καπελώνει το ΠΑΜΕ, τις καπηλεύεται ο τάχα και αριστερός παλαιοημερολογιτισμός. Οι απεργίες προσθέτουν βασανισμό στον συντριμμένο από τον σαδισμό των διεθνών τοκογλύφων πολίτη. Δώστε μας στόχο, δείξτε μας τον δρόμο, θέλουμε συγκεκριμένους εντοπισμούς δυνατοτήτων δράσης».
Τόσο η ανάγκη αισιοδοξίας όσο και η ανάγκη χειραγώγησης των κοινωνικών αντιδράσεων είναι απαιτήσεις ψυχολογικές, ανυπότακτες στον κριτικό έλεγχο – έχουν την ακαταμάχητη δύναμη του ενστίκτου. Μπορεί να εκβάλλουν εκεί ασυνείδητες ανασφάλειες ή και φοβίες, άρνηση της ενηλικίωσης και της διακινδύνευσης, ατολμία για πρωτοβουλίες και καινοτομίες. Η εκζήτηση οργανωτικών σχημάτων και ταλαντούχων «ηγετών» ίσως να καμουφλάρει την ανάγκη για τη μητρική ή την πατρική προστασία. Πάντως και πέρα από τα ψυχαναλυτικά στερεότυπα, η ιστορική εμπειρία μάλλον φανερώνει ότι το πρωτείο της κοινωνικής δυναμικής το έχουν οι συλλογικές συνειδητοποιήσεις.
Οι ζωτικοί κοινωνικοί μετασχηματισμοί δεν προκύπτουν από συνταγές, γεννιώνται από τις κριτικές συνειδητοποιήσεις, την ποσοτική ευρύτητα και έκταση των συλλογικών συνειδητοποιήσεων. Απαιτείται μια κρίσιμη μάζα, και στην Ελλάδα σήμερα αυτή η μάζα δεν έχει απαρτισθεί. Οι πολίτες, όλοι, δείχνουν εκρηκτικά οργισμένοι με ολόκληρο το κομματικό φάσμα και το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης: με τα σπιθαμιαία αναστήματα που οδήγησαν τη χώρα στον αυτοκτονικό υπερδανεισμό για χάρη του πελατειακού κράτους και για να πλουτίσουν όσα κοινωνικά σκουπίδια διέθεταν κομματική ταυτότητα. Έξαλλοι οι πολίτες και με όσους σιγοντάρησαν το εν ψυχρώ έγκλημα διαλύοντας τη χώρα με πορείες, απεργίες, καταλήψεις, σε καθημερινή βάση επί χρόνια, για να εκβιάσουν (στο όνομα της «Αριστεράς» και της «προόδου») τις τρελές απολαβές των «ρετιρέ» της χρυσαμειβόμενης ραστώνης και αναίδειας.
Οργισμένοι, έξαλλοι οι πολίτες, αλλά όχι και συνειδητοποιημένοι – τουλάχιστον η κρίσιμη μάζα που θα γεννούσε τον κοινωνικό μετασχηματισμό, αργεί να απαρτισθεί. Μάλλον δεν πρέπει να υπάρχει Έλληνας, στοιχειωδώς νοήμων και ψυχολογικά ισορροπημένος, που να μην αντιλαμβανόταν τον εμπαιγμό της ελληνικής κοινωνίας από την κυβέρνηση της τρικομματικής σύμπραξης. Αλλά σαφώς δίσταζε να τον καταγγείλει έστω και στις ιδιωτικές συζητήσεις, ίσως διστάζει και τώρα να τον παραδεχθεί ενσυνείδητα. Φοβάται το χειρότερο; Πάντως η αποδοκιμασία δεν κοινωνείται, η δυναμική της οργής δεν κυοφορεί γόνιμη ανατροπή.
Βλέπουν οι πολίτες τη δικομματική τώρα συμπαιγνία να σπεύδει βουλιμικά στην εξουσία, αδιαφορώντας και για τα προσχήματα. Μέσα στον εφιάλτη της χρεοκοπίας αυτοί διόριζαν, μοιράζονταν (4-2-1) τα ρουσφέτια. Άκουσαν οι πολίτες ακόμα και τον Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ να χαρακτηρίζει «κοινωνικό έγκλημα» τα όσα προσυπέγραψε πειθήνια, με «μνημόνια», η τρικομματική κυβέρνηση (ΣΚΑΪ, 18.6.2013). Αλλά, αν εξαιρέσουμε τις φτηνές φωνασκίες της επαγγελματικής αντιπολίτευσης, καμιά φωνή κοινωνικής ευθύνης, τόλμης, πόνου για τα κοινά δεν έγινε ευρύτερα ακουστή στην ελληνική κοινωνία.
Θεωρείται αυτονόητο ακόμα και σήμερα που ο κ. Σαμαράς επαγγέλθηκε κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», αλλά παρέδωσε τη νομή των υπουργείων σε όσους τον ανέβασαν στην αρχηγία του κόμματος –Πάνο Παναγιωτόπουλο, Λυκουρέντζο, Αβραμόπουλο, Στυλιανίδη– και συνεχίζει να διορίζει στο Δημόσιο Μεσσήνιους με νοοτροπία πρωτόγονων πολιτικών ηθών. Η χώρα όλη «κοιλάδα κλαυθμού και βρυγμού των οδόντων», όμως καμιά γενικευμένη κατακραυγή για την «δίχως αιδώ ή λύπην» τακτική του πρωθυπουργού. Και ο μεν κ. Βενιζέλος, ο «σοσιαλιστής», στύλος και αμύντορας της πολιτικής και της οικονομικής καταστροφής που προκάλεσε στη χώρα ο ολίγιστος των Παπανδρέου, τιμωρείται από τον λαό: το κόμμα του είναι πια ιστορικά ανύπαρκτο, τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις μετρώνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ακόμα και πιο βαθιά βυθισμένος στην πολιτική ανυπαρξία ο κ. Κουβέλης, ηγήτορας της κάποτε «εγγράμματης» Αριστεράς (του καριερισμού και της μηδενιστικής αρνησιπατρίας) επιβιώνει πια μόνο στον ρόλο κομπάρσου της ασπόνδυλης καιροσκοπίας. Βενιζέλος και Κουβέλης έχουν μετρημένα τελειώσει, μόνο ο Σαμαράς ευελπιστεί να τον ξαναψηφίσουν οι εθελότυφλοι της «αισιοδοξίας».
Το καινούργιο θα γεννηθεί μόνο όταν η οργή και η ντροπή κοινωνηθούν με θαρραλέο λόγο, δημόσιο και ιδιωτικό. Από στόμα σε στόμα, με έντυπη επωνυμία (και όχι διαδικτυακή ανωνυμία), με μπροστάρηδες του τίμιου λόγου όσους τίμησε η κοινωνία με τη θεσμική ευθύνη να υπηρετούν τις απαιτήσεις της για ποιότητα.

Υποδείξεις Α. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ προς Α. ΣΑΜΑΡΑ: Σπάω αυγά ή τα μούτρα μου;

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr

 ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: Σπάω αυγά ή τα μούτρα μου;
Αν ο Πρωθυπουργός πίστευε ότι το success story έχει βάση, ουσία, περιεχόμενο απτό και δεν αποτελεί επικοινωνιακό πυροτέχνημα, τότε δεν θα έκανε όλα αυτά που κάνει με αφορμή την υπόθεση της ΕΡΤ, εδώ και μία εβδομάδα.
Ο κ. Σαμαράς κατάλαβε ότι οι δεσμεύσεις της Κυβέρνησης, παρά τα όσα έλεγε, δεν είχαν υλοποιηθεί και αποφάσισε... να κάνει ομελέτα! Άνοιξε με φόρα το ψυγείο, άρπαξε τα αυγά και τα πέταξε με δύναμη στα πλακάκια της κουζίνας και όλοι -ο καθένας από τη μεριά του- παλεύουν να βρουν μια λύση να γίνει η ομελέτα...
Το συμπέρασμα παραπέμπει στην παντελή έλλειψη κουλτούρας, αλλά και διάθεσης συναίνεσης, στον πανικό και στην πίεση να κάνουμε γρήγορα και όπως να ‘ναι αυτά που δεν έγιναν στο χρόνο που έπρεπε και στην παγιωμένη αντίληψη των συντηρητικών όλου του πολιτικού φάσματος (της Δεξιάς και της Αριστεράς), ότι ο λαός θέλει (ενδόμυχα, επιζητά) αυταρχισμό. Κατά το κοινώς λεγόμενο «τσαμπουκά», το «Μπράβο, Μεγάλε»... Και τα τρία λάθος... Και τα τρία, επώδυνα αδιέξοδα.
1. Η συναίνεση είναι μια πολύπλοκη και επίπονη διαδικασία που απαιτεί τεχνοκρατική προετοιμασία, οργανωμένο διάλογο μέσα σε καθορισμένο χρονοδιάγραμμα και πλαίσιο, λογικούς συμβιβασμούς και εκπτώσεις στο "ΕΓΩ", κυρίως από τον πρωταγωνιστή.
Στην ομιλία του στην ΟΝΝΕΔ ο Πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο Νόμο για τα ΑΕΙ που κατήργησε το άσυλο, είπε: «εμείς (η ΝΔ) τολμήσαμε!». Χάρηκα που το άκουσα! Τον νόμο 4009/11 για τα ΑΕΙ, τον εισηγήθηκα ύστερα από 12 κοινοβουλευτικές διαδικασίες, μία διακομματική επιτροπή και με απόφαση του τότε Υπουργικού Συμβουλίου. Αφού συμφωνήσαμε όλοι, ο καθένας δικαιούται να τον θεωρεί και δικό του και μπορεί έτσι να παλεύει για να τον υλοποιεί... Μήπως, άραγε, αυτό δεν είναι η προϋπόθεση των μεταρρυθμίσεων που θέλουν χρόνο και αφορούν διαφορετικές κυβερνήσεις;
Πώς εννοεί, όμως, το χτίσιμο της συναίνεσης ο κ. Σαμαράς ως Κυβερνήτης; Αν δεν αντιμετωπισθεί αυτό το θέμα, τότε οι εκλογές θα κρέμονται πάνω από τη χώρα σε κάθε κακοτράχαλη στροφή! Και οι στροφές είναι πολλές τους επόμενους μήνες.
2. Η τσαπατσουλιά ως μεταρρύθμιση! Ό,τι γίνεται με πανικό, χωρίς μελέτη χωρίς σοβαρή νομική, διοικητική και οικονομική προετοιμασία, καταρρέει με κρότο συμπαρασύροντας την οικονομία και την κοινωνία. Μια ματιά στα φορολογικά ή τα εργασιακά, μας πείθει περί αυτού.
3. Ο πολιτικός τσαμπουκάς, έχει στη Δημοκρατία, κοντά ποδάρια. Γιατί, "μάχαιραν έδωκας, μάχαιραν θα λάβεις"! Τι θα γίνει αν αντιδράσουν όλοι με τον ίδιο τρόπο; Τι θα γίνει -γίνεται, ήδη, δηλαδή- αν όλοι αντιδράσουν όπως ο Κυβερνήτης; Αν σύμμαχοι και αντίπαλοι κραυγάσουν ή το "δικό μας" ή "γαία πυρί μειχθήτω"; Θα γίνει αυτό που έζησε πολλές φορές αυτός ο τόπος, το προσωπικό και το κομματικό πάνω από το συμφέρον της Ελλάδας, με αποτέλεσμα ήττες και καταστροφές.
Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει δραματικά. Ευρώπη και Μέση Ανατολή, το γεωπολιτικό μας, δηλαδή, κέλυφος συνταράσσεται. Εμείς, διασωληνωμένοι με τον αναπνευστήρα ακόμη στην πρίζα, διχασμένοι και χωρίς εθνική συνοχή, συζητάμε ΠΑΛΙ για εκλογές. Σαν τον Σίσυφο, όλα πάλι από την αρχή.
Στο διαχρονικό καταφύγιο της ελληνικής οικογένειας οι γονείς θα έβρισκαν τρόπο να φτιάξουν ομελέτα ακόμα κι από τα αυγά στον τοίχο! Πάνω απ΄ όλα οι γονείς θα έκαναν τα πάντα για τα παιδιά τους! Γιατί δεν κάνει η κυβέρνηση το ίδιο; Η ανεργία στους νέους ξεπερνά το 55%.
Όχι εκλογές, αλλά όχι τα προβλήματα κάτω από το χαλί.
Εθνική πρόσκληση σε όλα τα δημοκρατικά κόμματα (ας πάρουν όλοι την ευθύνη τους)
Ανανέωση της κυβερνητικής συμφωνίας με παρουσίαση των αληθινών δεσμεύσεων και όχι τις ψεύτικες γενικότητες του προηγούμενου καλοκαιριού. Οφείλουμε ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ.
Εθνική Ελλάδας στην Κυβέρνηση χωρίς κομματικές ισορροπίες.
Χρόνος για σοβαρό σχέδιο αναδιάρθρωσης της ΝΕΤ με τούς καλύτερους και όχι με διακομματική ισορροπία. Μια λύση εκπομπής προγράμματος μέχρι τότε δεν είναι δα και ο τετραγωνισμός του κύκλου, ούτε αφορά το Συμβούλιο Επικρατείας.
Η χώρα δεν μπορεί να περιμένει το Συνέδριο της ΝΔ! Ή ακόμη και τις γερμανικές εκλογές!
Οι Πρόεδροι ή θα πουν αλήθεια γιατί πρέπει να την πουν και θα το κάνουν με πίστη και όραμα και άρα θα γίνουν εθνικοί Ηγέτες ή θα πάνε σε εκλογές για την ΕΡΤ και θα παραιτηθούν από Πρόεδροι κι ας "πάνε για άλλα".
Πάντως και εκλογές τώρα και τα ίδια από την αρχή, δεν γίνεται.
Ο κ. Σαμαράς παίζει ξανά την τύχη της χώρας στα ζάρια
Οι εκλογές θα πάνε τη χώρα ολοταχώς στο γκρεμό. Οι «Εθνικοί Ηγέτες» κρίνονται στην επίτευξη συναίνεσης κι όχι στον τυχοδιωκτικό τσαμπουκά.
Ενώ η χώρα χρειάζεται σταθερότητα και ευρείες συναινέσεις,ο κ. Σαμαράς κάνει ότι μπορεί για να κυβερνήσει μόνος του. Δεν σέβεται την εντολή.
Ο κ. Σαμαράς παίζει ξανά την τύχη της χώρας στα ζάρια. Πέρσι κέρδισε και έγινε Πρωθυπουργός. Φέτος;
Η πρωθυπουργία Σαμαρά είναι αποτέλεσμα συμφωνίας τριών κομμάτων. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει...

Αριστερά Περιορισμένης Ευθύνης

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Η Ιστορία είναι γεμάτη από κακούς χειρισμούς. Και καταστροφές. Αυτές συνήθως ξεκινούν από τα μικρά για να καταλήξουν στα χείριστα. Οι εξελίξεις γίνονται χιονοστιβάδα και τα αδιανόητα πραγματικά. Βεβαίως, οι κακοί χειρισμοί δεν συνεπάγονται αυτομάτως καταστροφές. Υπάρχουν συστήματα που έχουν καλά αμορτισέρ και απορροφούν τους κραδασμούς. Η Ελλάδα τα έχασε διότι κι αυτά δεν ήταν προϊόν δημοκρατικού αυτοματισμού, αλλά κρατικού κορβανά. Παλαιότερα η παραμικρή αστάθεια στην κοινωνία «θεραπευόταν» με αύξηση των δαπανών, δηλαδή με ελλείμματα που γινόταν χρέος. Δεν φτιάξαμε οικονομία που να δίνει εργασία· φτιάξαμε μεγάλο κράτος για να αποροφά ανέργους.Τα τελευταία χρόνια, επειδή λεφτά δεν υπάρχουν, όλο το σύστημα λειτουργεί στο κόκκινο και οι πιθανότητες της καταστροφής αυξήθηκαν δραματικά. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η χώρα ζει με δανεικά· τα τελευταία χρόνια έτσι ζούσε. Είναι ότι ζει με τα τελευταία δανεικά που απέμειναν στον κόσμο· του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων φορολογουμένων.
Με δεδομένα τα παραπάνω είναι να απορεί κανείς με τη στάση της Δημοκρατκής Αριστεράς. Απέδειξε ότι είναι η Αριστερά Περιορισμένης Ευθύνης. Στα δύσκολα προτιμά την ασφάλεια της αντιπολίτευσης, παρά το καμίνι της ευθύνης. Όχι πως δεν έχει λόγους πικρίας από τη λειτουργία της τρικομματικής. Το γεγονός ότι σχεδόν όλα τα κυβερνητικά στελέχη της ΔΗΜΑΡ, ακόμη και οι νουνεχείς, ασπάστηκαν τη «σκληρή γραμμή» της αποχώρησης, δείχνει ότι κάτι σάπιο υπήρχε στις κυβερνητικές διεργασίες. Παλιές καραβάνες στη διαχείριση του βάλτου της μικροπολιτικής οι άλλοι δύο εταίροι είναι σίγουρο ότι υπονόμευσαν και προσέβαλαν τον μικρότερο της παρέας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις «περίεργες» διαρροές και στοχοποιήσεις από τα ΜΜΕ των υπουργών και στελεχών της ΔΗΜΑΡ. Κάπου εκεί στους υπονόμους της πολιτικής συναντήθηκε ο αναχωρητισμός της Αριστεράς με τη μικροπολιτική της Δεξιάς και τελικώς επήλθε η σύγκρουση και η κρίση.
Το θέμα δεν είναι οι ψυχολογικές αποτιμήσεις των πολιτικών. Είναι πως η χώρα ξαναμπαίνει στην αστάθεια του παλιού καιρού. Μια κυβέρνηση με πλειοψηφία τριών βουλευτών δίνει ισχυρότερο σήμα στις αγορές και στους επενδυτές ότι η Ελλάδα είναι ο ιδανικός τόπος να χάσουν τα λεφτά τους. Επιτρέπει σε διάφορους μεγαλοπαράγοντες της παρασιτικής οικονομίας να παίξουν με τις εύθραυστες πλειοψηφίες· ξέρουν καλά αυτό το παιχνίδι, το έκαναν και στο παρελθόν. Το κυριότερο όμως είναι ότι η χώρα εμφανίζεται και πάλι με μειωμένη βούληση για να αντιμετωπίσει την κρίση. Αν το καλοσκεφτούμε η επιβίωση της τρικομματικής κυβέρνησης ήταν από μόνη της -αλλά και η μόνη- βαθιά δομική μεταρρύθμιση του τελευταίου χρόνου. Όλα τα άλλα λίμναζαν.
Αυτό όμως που δεν κατάλαβε ο κ. Φώτης Κουβέλης και θα χαντακώσει τη ΔΗΜΑΡ είναι ότι ο κόσμος -και πολύ περισσότερο ο δικός του κόσμος- έχει μπουχτίσει με την άρνηση και θέλει θέσεις. Αν οι ψηφοφόροι του κόμματός του ήθελαν να είναι απλοί κήνσορες της πολιτικής με το δάχτυλο διαρκώς σηκωμένο θα βρίσκονταν στον ΣΥΡΙΖΑ· δεν θα ψήφιζαν ΔΗΜΑΡ. Η θεραπεία είναι πολύ δύσκολη και ήλπιζαν ότι υπάρχει ένα μέρος της Αριστεράς που θα επιμείνει σ’ αυτή αντί να αερολογεί καταγγέλλοντας και να καταγγέλλει αερολογώντας.
Δύσκολο πράγμα η ευθύνη. Δυσκολότερο η Αριστερά της ευθύνης...

Κουτσούμπας

Δημήτρης Δανίκας 

Τα βρουν  δεν  τα βρουν  ουδεμία  σημασία.  Γιατί  το σύστημα  έχει φρακάρει. Γιατί το πρόγραμμα  δεν  βγαίνει. Γιατί άκρα του τάφου  ακινησία. Γιατί  το πολιτικό προσωπικό  πάσχει από αφόρητο, ακατάσχετο, αχόρταγο φιλοτομαρισμό. Και  γιατί η πλειοψηφία  της  κοινωνίας εκτονώνεται σε γήπεδα,  καναπέδες και  στα  καφενεία. Γι αυτό!

Παράδειγμα  αποκαλυπτικό.  Το ΚΚΕ εννοώ. Που προσφάτως,  δια  του  συντρόφου Δημήτρη Κουτσούμπα, ανακάλυψε την κρυφή γοητεία του λαϊκισμού και με  τις στρατιές του ΠΑΜΕ  έχει αναδειχθεί σε  προστάτη  των κρατικών    ραδιοφώνων και τηλεοπτικών πομπών

Θυμάμαι  λοιπόν. Επιστρέφοντας  στον «Ριζοσπάστη»  της  δεκαετίας   του ογδόντα. Τότε που  ως   τηλεκριτικός  βομβάρδιζα ασταμάτητα την  αντικομουνιστική  λογοκριτική  μανία των Φιλιππινέζων του εκάστοτε κυβερνητικού  εκπροσώπου και των αφεντικών της Γενικής Γραμματείας.  Τότε  που από το ίδιο  «όργανο της Κ. Ε του ΚΚΕ» δημοσιεύονταν λίστες  επί λιστών. Με  ευτραφείς  μισθούς. Με αεριτζίδικες  συνεργασίας.  Με  ακατάπαυστες  προσλήψεις «ημετέρων».  Και με εξωτερικές παραγωγές ίσαμε το  κόστος μεγαλοπρεπούς   βιλάρας Νοτίων και Βορείων προαστίων.

Τότε  που ο  ανεπανάληπτος Χαρίλαος  Φλωράκης  είχε  καταγγείλει  την  ραδιοτηλεοπτική  πολιτική   της  κυβέρνησης. Ότι  δηλαδή   η εξουσία είχε μετατρέψει  την ΕΡΤ σε καραμπινάτο    προπαγανδιστικό εργαλείο. Και ότι η πλειοψηφία των υπαλλήλων σ αυτόν τον κατάπτυστο  οργανισμό δεν   έχουν σχέση με  τους απλούς  εργαζόμενους και προλετάριους  όλων  των ειδών. Ο λόγος-έλεγε-ένας και μοναδικός. Έχουν εκμαυλιστεί από την   εξουσία και λόγω  της ιδιαίτερης μορφής  της εργασίας  τους λειτουργούν    ως  φερέφωνα   της κυβερνητικής  προπαγάνδας.  Τουτέστιν  με το «προϊόν»  που παράγουν και  υπογράφουν αποπροσανατολίζουν  την  εργατική  τάξη και κάνοντας το μαύρο  άσπρο πλαστογραφούν  την   αλήθεια

Τώρα  όμως οι σύντροφοι  του Περισσού,  βλέποντας τους οπαδούς και τους  ψηφοφόρους  τους να λακίζουν  προς τον Τσίπρα, κάνουν  στροφή  180  μοιρών και   έτσι  μετατρέπονται  σε  ουρά  του ΣΥ. ΡΙΖ. Α. Αφού  σου λέει εκείνοι  οι τάχα μου  αριστεροί αλιεύουν  ψήφους από τους κρατικοδίαιτους  γιατί  όχι κι εμείς. Μάζευε κι ας είναι ρώγες!
Έτσι  στην πράξη αποενοχοποιούν την ΕΡΤ.  Άφεση αμαρτιών σ αυτό το ιδεολογικό πτυελοδοχείο.  Έτσι  αθωώνουν το πλήθος  των «ημετέρων». Κι έτσι   αφού  εννιά στους δέκα διορίστηκαν από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ,  στηρίζουν τον δικομματισμό.  Το  χειρότερο απ όλα;  Μα φυσικά η έκπτωση και ο διασυρμός της ιερής έννοιας του «σκληρά εργαζόμενου λαού». Αν είναι δυνατόν! Ο  τάδε –ιτζης  των τετρακοσίων χιλιάδων ετησίως. Η    τάδε-αρέα  των εκατόν πενήντα χιλιάδων. Η Χ ερωμένη η θυγατέρα κάποιου πολιτευτάκια. Και ο Ψ τριπλοθεσίτης δημοσιογραφίσκος  των    εξήντα  χιλιάδων, όλοι  αυτοί να αθροίζονται στην ίδια κατηγορία με τον μεροκαματιάρη   βιομηχανίας, εμπορίου και υπηρεσιών
Ένα πράγμα έχω να  πω. Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος. Όπως  λέει και τίτλος  παλιάς  Ιταλικής κωμωδίας:  Θεέ μου πόσο   χαμηλά  έπεσαν!

ΑΝΑΒΟΛΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι,

Το Υπηρεσιακό Συμβούλιο το οποίο ήταν προγραμματισμένο για σήμερα με θέμα τον χαρακτηρισμό των υπεράριθμων αναβλήθηκε. Το πρόβλημα είναι ότι οι συγχωνεύσεις των σχολείων δεν έχουν δημοσιευτεί ακόμα στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και ως εκ τούτου δεν ήταν δυνατόν να χαρακτηριστούν κάποιοι συνάδελφοι ως υπεράριθμοι.

Επομένως, το χρονοδιάγραμμα του κ. Διευθυντή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που στάλθηκε στα Σχολεία παύει να ισχύει. Μάλλον είναι πολύ αισιόδοξο σενάριο να προγραμματίζει κάποιος σε αυτή τη χώρα...
Με τιμή
Γαπκιάδης Γιώργος

Τα 321 ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία με Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα σε όλη τη χώρα

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

ΘΕΜΑ: «Ορισμός τριακοσίων είκοσι ενός (321) Ολοήμερων Δημοτικών Σχολείων με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ)»

 

Έχοντας υπόψη:

1. Τα άρθρα 1 & 4 του Ν. 1566/85 (ΦΕΚ 167/ 30-09-1985, τ.Α΄) με θέμα: «Δομή και λειτουργία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις».

2. Το Ν. 2525/97 (ΦΕΚ 188/23-09-1997, τ.Α΄) με θέμα: «Ενιαίο Λύκειο, πρόσβαση των αποφοίτων του στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και άλλες διατάξεις».

3. Την περίπτωση β της παραγράφου 7, του άρθρου 13 του Π.Δ. 201/98 (ΦΕΚ 161/13-07-1998, τ.Α΄) με θέμα: «Οργάνωση και Λειτουργία Δημοτικών Σχολείων».

4. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του Π.Δ. 63/2005 (ΦΕΚ 98/22-04-2005,τ.Α΄) με θέμα: «Κωδικοποίηση της Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα».

5. Το άρθρο 3 του Π.Δ. 85 (ΦΕΚ 141/21-06-2012, τ.Α’) με θέμα: «Ίδρυση και μετονομασία Υπουργείων, μεταφορά και κατάργηση υπηρεσιών».

6. Το Π.Δ. 86 (ΦΕΚ 141/21-06-2012, τ.Α’) με θέμα: «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

7. Τη με αριθμ. 76051/04-07-2012 Απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΦΕΚ 2091/05-07-2012, τ.Β’) με θέμα: «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού Θεόδωρο Παπαθεοδώρου».

8. Τη με αριθμ. Φ. 3/609/6745/Γ1/28-05-2010 (ΦΕΚ 804/9-06-2010, τ.Β΄) Υ.Α., με θέμα «Ορισμός 800 Δημοτικών Σχολείων με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα», όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τη με αριθμ. Φ.12/520/61571/Γ1/30-05-2011 (ΦΕΚ1327/16-06-2011) Υ.Α..

9. Τις εισηγήσεις των Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης.

10. Το γεγονός ότι από την παρούσα απόφαση δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.

 

Α π ο φ α σ ί ζ ο υ μ ε :

 

Ορίζουμε τα ακόλουθα τριακόσια είκοσι ένα (321) Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ):

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Π.Ε. ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ (2)

1.

ΟΛΟΗΜΕΡΟ Δ.Σ. ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑΣ

9230113

2.

9ο ΟΛΟΗΜΕΡΟ Δ.Σ. ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

9230183

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση

Γiώργος Χ. Παπαγεωργίου

Ανεξάρτητα από τις όποιες διευθετήσεις γίνουν μεταξύ των τριών κυβερνητικών εταίρων για να “μαζευτούν” τα πράγματα, οι αντιδράσεις που γεννήθηκαν από το αυταρχικό κλείσιμο της δημόσια ραδιοτηλεόρασης αλλά και τα όσα ακολούθησαν έδειξαν ότι ξεπεράστηκαν αρκετά “σημεία αντοχής”: Πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά.

Είναι αξιοσημείωτο, επίσης, ότι ήταν η πρώτη φορά που οι αντιδράσεις για ένα εσωτερικό θέμα προήλθαν συντονισμένα από πολλές ευρωπαϊκές χώρες και από διάφορους θεσμούς.

Στο πολιτικό επίπεδο, φάνηκε ότι η βασική παράμετρος που καθορίζει το αν θα πάμε σε εκλογές ή όχι δεν είναι οι εσωτερικές πολιτικές διεργασίες, αλλά τα μηνύματα που εκπέμπονται από τα πραγματικά κέντρα εξουσίας στην Ευρώπη, δηλαδή κατά βάση το Βερολίνο.

Οι εξωτερικές δυνάμεις υπαγορεύουν τις εξελίξεις

Έγινε σαφές από την πρώτη στιγμή ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν επιθυμεί εκλογές στην Ελλάδα, ανάμεσα σε άλλα επειδή εν μέσω προεκλογικής περιόδου στη Γερμανία δεν “επιτρέπεται” να χαλάσει το κλίμα στην ευρωζώνη.

Με λίγα λόγια, τις πολιτικές εξελίξεις στην Αθήνα τις υπαγορεύει το Βερολίνο και οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις καλούνται να προσαρμόσουν τα δεδομένα στις έξωθεν απαιτήσεις.

Γι αυτό και οι κύριοι Ευ. Βενιζέλος και Φ. Κουβέλης επέμειναν στις διεκδικήσεις τους έναντι του Αντ. Σαμαρά. Γνωρίζουν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον Έλληνα πρωθυπουργό να αγνοήσει τις επιθυμίες των συμμάχων του από το Βορρά και προχωρήσει σε εκλογές, όσο κι αν τον “γαργαλούν” κάποιοι σύμβουλοί του ότι η Ν.Δ. δεν θα έχανε από μια τέτοια εξέλιξη.

Ουδείς, βέβαια, γνωρίζει τι θα συμβεί τελικά, διότι στην πολιτική συμβαίνουν και “ατυχήματα”, αλλά οι τάσεις μέχρι τώρα είναι σαφείς.

Η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για το Δημόσιο

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η υπόθεση της ΕΡΤ είναι μόνο η “κορυφή του παγόβουνου” αλλά και ότι η υπόθεση της αναδιάρθρωσης του δημοσίου τομέα ξεπερνά την εμβέλεια και τις δυνατότητες της σημερινής κυβέρνησης.

Η ουσιαστική εξυγίανση του δημόσιου τομέα είναι πράγματι το κρισιμότερο ίσως θέμα για την Ελλάδα σήμερα, αλλά φάνηκε ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν είναι σε θέση να προχωρήσει τη μεταρρύθμιση στο Δημόσιο ούτε τεχνοκρατικά, ούτε πολιτικά.

Αποδεικνύεται ότι μετά από μήνες φλύαρης ρητορικής περί “εξυγίανσης” του δημοσίου τομέα δεν έχει γίνει η παραμικρή προετοιμασία, ουδείς μελέτησε τις πραγματικές ανάγκες, τους περιορισμούς και τις δυνατότητες της κρατικής μηχανής για να παρουσιάσει ένα σχέδιο.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι κυβερνητικοί για να δικαιολογήσουν το κλείσιμο της ΕΡΤ επικαλέστηκαν ως επιχείρημα το γεγονός ότι απεργούσε το προσωπικό της σε στιγμές “επιτυχιών” του κ. Σαμαρά οι οποίες, έτσι, δεν προεβλήθησαν.

Είναι προφανές ότι η πολιτική αντίληψη που βρίσκεται πίσω από τέτοιες συμπεριφορές είναι η λογική του πελατειακού Κράτους και η χειρότερη μορφή μικροκομματικής και εκδικητικής νοοοτροπία. Όλες οι παθογένειες, εν ολίγοις, από τις οποίες υποφέρει η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Ύφεση: η μητέρα όλων των δεινών

Με αυτά τα δεδομένα είναι φανερό ότι η κυβέρνηση αργά ή γρήγορα  θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπη με το αδιέξοδο, καθώς κοινή συνισταμένη όλων των προβλημάτων είναι η διαρκώς αυξανόμενη πίεση στην κοινωνία λόγω της διαρκούς οικονομικής ύφεσης, η οποία τείνει να μονιμοποιηθεί.

Ο κόσμος δεν αντέχει πια. Όλο και περισσότεροι ξεπερνούν τα σημεία αντοχής τους.

Η μικροπολιτική αντιμετώπιση των προβλημάτων από την κυβέρνηση, σε συνδυασμό με το εύφλεκτο πεδίο της καταστρεφόμενης ελληνικής κοινωνίας αποτελούν ένα εκρητικό μείγμα το οποίο μπορεί να δώσει έκρηξη ανά πάσα στιγμή.

Δημιουργία οργανικών θέσεων μέσω της λειτουργίας ολοήμερων τμημάτων

Αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι,

Στο σημερινό Υπηρεσιακό Συμβούλιο πληροφορήθηκα με έκπληξη ότι από τη συγχώνευση του 4ου Δ.Σ. Άργους Ορεστικού με το 2/θ Δημοτικό Σχολείο Ασπροκκλησιάς, προέκυψαν τέσσερις υπεραριθμίες αντί για τις δύο που εγώ περίμενα. Δε γνώριζα ότι το Δ.Σ. Ασπροκκλησιάς με δεκαεπτά παιδιά είχε δύο οργανικές θέσεις για το ολοήμερο. Μπράβο στις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους που στήριξαν το ολοήμερο όλα αυτά τα χρόνια.

Μου δημιουργήθηκε όμως η εξής απορία: Πώς μπορεί ένα Δημοτικο Σχολείο με δεκαεπτά παιδιά να "υποστηρίζει" δύο οργανικές θέσεις για το ολοήμερο και τόσα μεγάλα Σχολεία της Καστοριάς, του Άργους αλλά και άλλα πολυθέσια Σχολεία με πολύ μεγαλύτερο αριθμό μαθητών από αυτόν της Ασπροκκλησιάς να μην έχουν καθόλου ολοήμερα τμήματα;

Μήπως τελικά η λύση είναι περισσότερο απλή από ό,τι νομίζουμε; Αν δημιουργηθούν ολοήμερα τμήματα σε όλα τα πολυθέσια Σχολεία, αμέσως οι συνάδελφισσες και οι συνάδελφοι που είναι υπεράριθμοι και στη διάθεση παίρνουν οργανική θέση.

Μήπως θα πρέπει οι σύλλογοι διδασκόντων να δουν λίγο πιο "ζεστά" το θέμα; Πόσο δύσκολο είναι σε Σχολεία με εβδομήντα ή ογδόντα ή και παραπάνω μαθητές να γίνουν δεκαπέντε αιτήσεις για τη δημιουργία ολοήμερου τμήματος; Ειδικά τώρα που δεν είναι υποχρεωτική η παραμονή των παιδιών μέχρι τις τέσσερις και τέταρτο οι γονείς είναι πολύ πιο θετικοί να γράψουν τα παιδιά τους στο ολοήμερο και να τα παίρνουν στις δύο ή στις τρεις και μισή. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι στο Σχολείο που υπηρετώ (9ο Δ.Σ. Καστοριάς) γράφτηκαν πάνω από εκατόν είκοσι παιδιά στο ολοήμερο. 

Εξάλλου, εκτός από τις οργανικές θέσεις που θα δημιουργηθούν, θα μπορούν επίσης να απασχοληθούν στα ολοήμερα και δεκάδες εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων που διαφορετικά μπορεί να υπάρξει κίνδυνος να μετακινηθούν σε Σχολεία της περιφέρειας ή και κάπου πιο μακριά.
Με τιμή 
Γαπκιάδης Γεώργιος

ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑΘΕΣΕΩΝ - ΑΠΟΣΠΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΜΑΔΕΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Αγαπητές συναδέσφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι,
σας ενημερώνω για το χρονοδιάγραμμα προγραμματισμού μεταθέσεων -αποσπάσεων καθώς επίσης και για τις ομάδες σχολείων περιοχής Καστοριάς.

1. Τρίτη 18-6-2013 ΠΥΣΠΕ
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΚΕΝΩΝ - ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΙΩΝ
2. Τρίτη 18-6-2013 έως Παρασκευή 21-6-2013 υπεύθυνες δηλώσεις υπεραριθμίας ΝΑΙ-ΟΧΙ
3. Παρασκευή 21-6-2013  ΠΥΣΠΕ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΩΝ
4.Παρασκευή 21-6-2-13 έως Δευτέρα 1-7-2013 δήλωση κενών οργανικών από υπεράριθμους.
5. Δευτέρα 1-7-2013 ΠΥΣΠΕ
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΩΝ-ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ
6. Δευτέρα 1-7-2013 έως Παρασκευή 5-7-2013
ΥΠΟΒΟΛΗ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΕΝΤΟΣ ΠΥΣΠΕ
7. Δευτέρα 8-7-2013 ΠΥΣΠΕ
ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ - ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ
8. Πέμπτη 11-7-2013 ΠΥΣΠΕ
ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ-ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ
9. Πέμπτη 11-7-2013 έως Παρασκευή 19-7-2013
ΥΠΟΒΟΛΗ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ
10. Δευτέρα 19-8-2013 έως Παρασκευή 23-8-2013
ΥΠΟΒΟΛΗ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΩΝ
11. Δευτέρα 26-8-2013 ΠΥΣΠΕ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΩΝ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΩΝ
12. Τρίτη 27-8-2013 ΠΥΣΠΕ
ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ-ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ


Ομάδες σχολείων περιοχής Καστοριάς Α/θμιας Εκπ/σης:

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

1η ΟΜΑΔΑ: 1ο , 2ο, 3ο ,4ο ,5ο ,6ο ,7ο ,8ο ,9ο ,10ο Δ.Σ. Καστοριάς και Ειδικό Δημοτικό Σχολεί Καστοριάς.
2η ΟΜΑΔΑ:1ο ,2ο ,3ο ,4ο , Δ.Σ. Άργους Ορεστικού, Δ.Σ. Ασπροκκλησιάς, Δ.Σ. Κωσταραζίου.
3η ΟΜΑΔΑ: Δ.Σ. Διποταμίας, Δ.Σ. Επταχωρίου, Δ.Σ. Κολοκυνθούς, 1ο ,2ο ,Δ.Σ. Μανιάκων, Δ.Σ. Μεσοποταμίας, Δ.Σ. Νεστορίου, Δ.Σ. Ν. Οικισμού, Δ.Σ. Οινόης, Δ.Σ. Πενταβρύσου -Τσάκονης (για το σχολικό έτος 2012-2013 ισχύει η αναστολή απόφασης συγχώνευσής του), Δ.Σ. Χιλιοδέντρου.
4η ΟΜΑΔΑ: Δ.Σ. Δισπηλιού, Δ.Σ. Κορησού, Δ.Σ. Μαυροχωρίου, Δ.Σ. Πολυκάρπης, Δ.Σ. Τοιχιού.

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ

1η ΟΜΑΔΑ:1ο-8ο ,2ο ,3ο ,4ο ,5ο ,6ο ,7ο ,9ο ,10ο ,11ο ,12ο Νηπ. Καστοριάς, Ειδικό Νηπιαγωγείο Καστοριάς, Νηπιαγωγείο Κεφαλαρίου.
2η ΟΜΑΔΑ:1ο ,2ο ,3ο ,4ο , Νηπ. Άργους Ορεστικού, Νηπ. Αμπελοκήπων,  Νηπ. Ασπροκκλησιάς, Νηπ. Κωσταραζίου.
 3η ΟΜΑΔΑ:  Νηπ. Διποταμίας,  Νηπ. Καλοχωρίου, Νηπ. Κολοκυνθούς, Νηπ Λεύκης , 1ο ,2ο ,3ο , Νηπ.Μανιάκων, 1ο ,2ο Νηπ. Μεσοποταμίας, Νηπ. Νεστορίου, Νηπ. Ν. Οικισμού,  Νηπ. Οινόης,  Νηπ. Πενταβρύσου ,  Νηπ.Χιλιοδέντρου.
4η ΟΜΑΔΑ:  Νηπ. Δισπηλιού,  Νηπ. Κορησού,  Νηπ. Μαυροχωρίου, Νηπ. Πολυκάρπης,  Νηπ. Τοιχιού.
Όλες οι ομάδες είναι όμορες μεταξύ τους.

Σχόλια: 
1. Μετά την τοποθέτηση των υπεράριθμων δε θα υπάρχουν άλλα οργανικά κενά και ως εκ τούτου δε θα υπάρχουν μεταθέσεις εντός ΠΥΣΠΕ.
2. Προσέξτε τις ημερομηνίες των αποσπάσεων για να καταθέσετε έγκαιρα την αίτησή σας.

10η Συνεδρίαση ΠΥΣΠΕ Ν. ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

1. Επικύρωση πρακτικού προηγούμενης συνεδρίασης.
2. Υπεραριθμίες κα επικύρωση κενών οργανικών θέσεων.
άρθρο 14 του Π.Δ. 50/1996 (ΦΕΚ 45τ. Α΄)
άρθρο 12 του Π.Δ. 100/97(ΦΕΚ 94τ. Α΄)
αριθ. 80571/Δ1/12-6-2013 Υπουργική απόφαση υπηρεσιακών μεταβολών σχέδιο απόφασης μεταβολών σχολικών μονάδων.

Προσδιορίστηκαν οι κενές οργανικές θέσεις ως εξής:

ΔΑΣΚΑΛΩΝ

ΟΜΑΔΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ	ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ	ΚΕΝΑ
1η	1Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ	1
	2Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ	1
	3Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ	1
	4Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ	2
3η	ΔΙΠΟΤΑΜΙΑΣ	1
	1Ο Δ.Σ. ΜΑΝΙΑΚΩΝ	1
	2Ο Δ.Σ. ΜΑΝΙΑΚΩΝ	1
	ΝΕΣΤΟΡΙΟΥ	1
	Ν. ΟΙΚΙΣΜΟΥ	1
	ΟΙΝΟΗΣ	1
	ΧΙΛΙΟΔΕΝΤΡΟΥ	2
4η	ΚΟΡΗΣΟΥ	2
ΣΥΝΟΛΟ		15
Παρατήρηση:Τα κενά της 1ης ομάδας προέκυψαν από συνταξιοδοτήσεις και τα κενά της 3ης και 4ης ομάδας από τις μεταθέσεις των εκπαιδευτικών.

ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ

ΟΜΑΔΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ	ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ	ΚΕΝΑ
1η	1ο -8ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ	1
	9Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ	1
ΣΥΝΟΛΟ		2

ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΟΜΑΔΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ	ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ	ΚΕΝΑ
4η	ΜΑΥΡΟΧΩΡΙΟΥ	1
ΣΥΝΟΛΟ		1

Β. Διαπιστώθηκε η ύπαρξη υπεραρθμιών ως εξής:

ΔΑΣΚΑΛΩΝ

ΟΜΑΔΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ	ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ	ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΟΙ
2η	4ο Δ.Σ. ΑΡΓΟΥΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΥ	4
4η	ΠΟΛΥΚΑΡΠΗΣ	1
	ΤΟΙΧΙΟΥ	1
ΣΥΝΟΛΟ		6
Παρατήρηση: Οι 4 υπεράριθμοι στο 4ο Δ.Σ. Άργους Ορεστικού προέκυψαν από τη συγχώνευση με το Δ.Σ. Ασπροκκλησιάς (4 οργανικές 2+2 από το ολοήμερο) Οι υπεράριθμοι στο Δ.Σ. Πολυκάρπης και Τοιχιού προέκυψαν από τον υποβιβασμό των Σχολείων από 6/θ σε 5/θ. Κανονικά χάνονται δύο οργανικές (η μία του Διευθυντή) αλλά από τα δύο Σχολεία αποχώρησαν από ένας συνάδελφος με μετάθεση.

ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ

ΟΜΑΔΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ	ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ	ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΟΙ
2η	4ο Ν/Γ ΑΡΓΟΥΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΥ	1
ΣΥΝΟΛΟ		1
Παρατήρηση: Προέκυψε υπεράριθμη λόγω της συγχώνευσης με το Νηπιαγωγείο Ασπροκκλησιάς.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:

1. Πρέπει μέχρι την Παρασκευή 21/6/2013 και ώρα 11:30 π.μ. οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι των σχολείων που προέκυψαν υπεραριθμίες να κάνουν αίτηση εφόσον το επιθυμούν να κριθούν υπεράριθμοι. Σε περίπτωση που δε γίνει κάτι τέτοιο χάνει την οργανική του η συνάδελφος ή ο συνάδελφος που πήρε τελευταία/τελευταίος την οργανική του θέση.

2. Οι υπεράριθμοι που θα προκύψουν μαζί με τους ήδη υπάρχοντες υπεράριθμους θα κάνουν αίτηση για να  τοποθετηθούν στα υπάρχοντα οργανικά κενά.

3.Εφόσον υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι έχουν χάσει την οργανική τους θέση από Σχολεία που τώρα έχουν οργανικό κενό, αυτοί προηγούνται έναντι όλων των άλλων για να τοποθετηθούν οργανικά στα Σχολεία αυτά.

4. Για τις υπόλοιπες οργανικές θέσεις προηγούνται οι συνάδελφοι που έχασαν την οργανική τους θέση από Σχολείο της ίδιας ομάδας με τα Σχολεία που τώρα έχουν οργανικό κενό.